NAH een leven

Mijn lustrum jaar, op 24 januari 2008…vijf jaar terug…veranderde mijn leven in een flits. Van een “gezonde” jongeman werd ik een jongeman met beperking(en)… Rolstoel, afhankelijk, zorg, woonvorm, uitkering, taxi… Ik wilde iets doe in dit jaar…feestje? Het werd een etentje met mijn dierbaren…Thekla, Thomas en de nieuwe man in haar leven! En ik gaf een boek uit “Mijn leven in stukken”. Bijzonder hoor… een bijzonder jaar met bijzondere gebeurtenissen! Ik wilde dit jaar niet zomaar een jaar maken, voor mij een speciaal maar moeilijk jaar. 2013; een boek, een geboorte, een reünie, een lustrum, afsluiting… Lustrumjaar, zeker…ik wilde iets doen zodat ik het kon afronden/afsluiten, mijn hersenbloeding is niet om blij van te worden, maar ik kan en wil er niet omheen! Ik wil er aandacht aan schenken, herinneren…feestje? Nee…de hersenbloeding op zich is geen feestje waard, wel het feit dat ik nog leef…het had ook anders kunnen lopen. Dit feit wilde ik niet onopgemerkt voorbij laten g