NAH een leven

Ik weet nu al dat ik slapend het nieuwe jaar begin, om 23:58   ga ik naar bed. Vuurwerk trotserend, de knallen dan, om toch in slaap te komen nuttig ik wat alcoholische versnapering (lees: veel) Wat was 2019 voor een jaar? Wat steekwoorden; vakantie, verandering, ontdekken, inclusie, klimaat, wereldkampioen, gin, vriendschap, onverschillig, verdriet, genot, muziek…   In dit jaar heb ik kennisgemaakt met twee, voor mij, nieuwe zangeressen en meteen was ik wel even onder de indruk. In 2019 ontdekte ik de zangeressen Billie Eilish en Jessie Reyes. Van de eerste heb een cd aangeschaft en van de tweede nu nog via Spotify, maar in 2020 een cd? Einde van een jaar mogen lijstjes niet ontbreken, naast luisteren naar de lijst der lijsten ‘de Top 2000’ volgen hier mijn lijstjes van 2019: Cd’s: 1.        LANA DEL REY “Norman Fucking Rockwell!” 2.        THE NATIONAL “I Am Easy To Find” 3.        BILLIE EILISH “When We Fall Asleep Where Do We Go ?” 4.        HEATHER NOVA

Tja beperkingen en de beleving ervan in de verschillende seizoenen, mooi onderwerp en goed dat het aangeven werd. Maar wel een lastig thema…de beperkingen zijn al zo verschillend, de seizoenen ook en de beleving van de seizoen is ook afhankelijk van de beperking die je hebt. Dus kan ik alleen vertellen over mijn beleving van de seizoenen. Mijn favoriete seizoenen zijn de lente en zomer, maar de herfst en winter hebben ook wel iets. Omdat ik in een rolstoel zit, heb ik een hekel aan regen, omdat je zit en mij zittend voortbeweeg word ik kletsnat als het regent! Om een voorbeeld te noemen: ik was een keer met een vriend naar een theater voorstelling, dichtbij maar wel met mijn tempo minuutje of tien lopen (ik ‘loop’ met mijn rolstoel; gebruik niet mijn handen en armen om mijn rolstoel voor te bewegen maar mijn benen…trippelen noemt men dit) heen was het droog…terug regende het keihard en in die tien minuten terug was ik zo nat geworden dat zelfs mijn onderbroek nat was! Soms k

Geen inspiratie hebben, niet weten waarover je het wilt hebben in een blog. Dit had ik in september, gewoon geen zin omdat je niet weet waarover je wilt schrijven en je wilt ook geen onzinnigheid opschrijven, dus koos ik ervoor om een maandje over te slaan… Soms vraag je de hulp in van anderen om hopelijk een inspiratie ‘boost’ te krijgen, dit werkt vaak, maar vorige maand tot mijn spijt niet. Nu verwachten jullie een blog van mij die staat, super is…maar ik hoop dat ik aan deze verwachting kan voldoen. De druk is hoog en deze druk leg ik mijzelf op en ik hoop dat dit niet verlammend werkt. Allereerst wil ik benoemen dat ik het waardeer dat jij de tijd neemt om mijn blog te lezen, dit wil zeggen dat jij je interesseert in mij en mijn hersenspinsels voor lief neemt. Ik ben deze blog ooit begonnen om iedereen in mijn omgeving te informeren over hersenletsel, wat is dit, wat is NAH en hoe is het, voor mij, om te leven met hersenletsel, en ook om zelf het allemaal te verwerken

Allereerst wil ik het even hebben over ‘overprikkeling’; ik kreeg na mijn vorige blog de volgende…terechte…opmerking: Ik vind je blog zeker goed- dankjewel voor het delen. Niet iedereen met hersenletsel lijd aan overprikkeling. Wel onder snel prikkelbaar zijn, het typisch korte lontje. Je koos het woord -"Geprikkeld?". Zet je het gelijk met Overprikkeling? Ik ben er blijkbaar steeds voorzichtiger met het woord, want steeds meer mensen gebruiken overprikkeling als term van soort van overbelasting in het hoofd. Dan zijn het mensen met en zonder NAH. Ik ben bvb eind van de dag snel geprikkeld-prikkelbaar- kort lontje. Maar dat is duidelijk anders bij mij, wanneer ik overprikkeld ben, dan ben ik ziek van prikkels. Mijn reactie: bij iedereen anders klopt, maar ik noem het zeker overprikkeling...ben snel geprikkeld zeker aan het einde van de dag, maar omdat je hele dag prikkels krijgt en deze sla je op en omdat de hersenen beschadigd zijn wordt di

Ik ben nu extra gevoelig voor prikkels, dus ik heb nu ik hersenletsel heb last van overprikkeling. Maar wat is dit precies? De meesten van jullie weten het allang, maar voor de lezers onder jullie die het nog nieten…even een uitleg: Een explosie in je hoofd Door hersenletsel kan het filter in je hoofd dat prikkels filtert, kapot zijn. Daardoor komen alle prikkels, zoals geuren en geluiden maar ook gedachten, keihard binnen. Er is in dit geval sprake van overprikkeling, waardoor de hersenen teveel te verwerken krijgen en het zenuwstelsel op tilt slaat. Met alle gevolgen van dien. De ene ervaart het als een explosie of een kermis in zijn hoofd, de ander als constante chaos of zelfs stekende pijn. (bron: https://www.verdermethersenletsel.nl/thema-s/overprikkeling ) Enkele sites met goede informatie voor de geïnteresseerde lezers: ·          https://www.overprikkeling.com/ ·          https://www.hersenletsel-uitleg.nl/informatie/over-hersenletsel-kennis-tips/f

Dat ik zo nu en dat boos word weet men, dat ik kan ‘flippen’ zoals ik extreem boos worde noem heeft men soms helaas aan de lijve er varen. Ik wist dat ik geen rem meer heb op boosheid, okay ik lieg een mindere rem…dat hersengebied dat het signaal afgeeft dat er op rem moet worden getrapt heet ventro-laterale prefrontale cortex…en bij is daar iets niet in orde, het heeft schade. En waarschijnlijk is de schade zo groot dat het niet in actie komt als het echt nodig is. Waar komt extreme woede vandaan? Het onderzoek van de Maastrichtse wetenschapster is een voorbeeld van opbloeiende interesse in deze vraag. Door de komst van nieuwe technieken kunnen neurobiologen en psychologen gedetailleerder in kaart brengen welke hersengebieden een rol spelen in het ontstaan en remmen van woede. Daar is haast bij, want ongecontroleerde woede vormt een bedreiging voor de samenleving. Ben ik nu een gevaar voor de samenleving? Ongecontroleerde woede-uitbarstingen, geen rem er meer op, nee de ge

Intensive care staat voor intensieve zorg. Mantelzorg staat voor alle extra zorg en hulp die, min of meer geregeld, uit liefde of sympathie aan iemand gegeven wordt. Het gaat hier om vaardigheden en activiteiten die de ander niet (goed) meer zelf kan doen of nooit zal kunnen doen. Gewoon het huishouden doen voor je gezin is dus geen mantelzorg. Maar ook mantelzorg vind ik onder intensieve zorg vallen. Ik heb de mazzel dat ik veel zelf kan, veel heb ik mijzelf weer aangeleerd of doe het zo anders nu dat ik niet veel zorg/mantelzorg heb. Zoals boodschappen doen, omdat het online kan doe ik het zelf, ik hoef niemand hiervoor te vragen…mijn schoonzus deed dit, maar nu bestel ik het online en laat het hier bezorgen. Dit heeft een voordeel; ik doe het zelf, maar heeft ook een nadeel; ik zie haar nu veel minder. Op vakantie ga ik met mijn vader, die fungeert die dagen als mijn ‘mantelzorger’ , zo zie ik het niet want ik zie hem als mijn vader (is hij ook nog…hihi, red.), maar h

Ik heb genoeg om boos over te zijn, maar ben ik boos of is het iets anders? Hoe heb ik mijn boosheid om kunnen zetten in positiviteit? Wat maakt mij tot die persoon nu die, ondanks beperkingen, toch positief in het leven staat. Op deze vragen wil ik antwoord geven in deze blog. Boosheid, ik had er in kunnen blijven…ik heb veel verloren door mijn hersenbloeding; mijn werk, mijn partner en hierdoor mijn liefdesleven, mijn gezin, veel vrienden, mijn zelfstandigheid…mijn tot dat moment opgebouwde leven, in een klap weg…FOETSIE! Eigenlijk kun je zeggen dat mijn menselijkheid, mijn waardigheid tot dan toe…een immense knauw heeft gekregen, een klap die jee niet zomaar even te boven komt. Deze heb je niet zomaar even verwerkt! Maar toch heb ik het gedaan, het leven, mijn 2 e leven zoals ik het noem, weer opgepakt. Opnieuw een leven opbouwen, mijn menselijkheid en waardigheid terugvinden en daar ben ik weer mee bezig! Al 9 jaar een weg met vallen en opstaan… Waarom 9 jaar? Afgelo

2018 begon voor mij slapend…om 24:00 precies ging ik naar bed, ik kon moeilijk in slaap komen want wat mafketels vonden het wel een goed idee om wat vuurwerk af te steken, gelukkig nieuwjaar! Nieuw jaar, nieuwe kansen/mogelijkheden. Wat zal dit jaar mij brengen? Zal ik naar de Noorse Fjorden, welke theatervoorstellingen bezoek ik, welke cd’s koop ik, welke artiesten zal ik gaan zien, etc…. Een ding hoop ik dat dit jaar zeker gebeurd; bezoek aan de ZiggoDome, het liefste naar een artiest die ik graag zien wil en diegene die mij vergezeld ook. Maar ik hoop van harte dat dit nog gaat gebeuren dit jaar. Ik ben dit jaar begonnen met mee te doen met Ik Pas; een maand geen alcohol, waarom? Niet omdat het moet, maar omdat ik het wil. Ik wil een patroon doorbreken, ben geen alcoholist maar ik wil gewoon mijn ‘gewoontes’ doorbreken! Tja…kijken of ik op deze ‘gewoonte momenten’ zonder kan. En afvallen is een gevolg hiervan en ik wil kijken hoeveel, want wat mij duidelijk is nu d