NAH een leven

  Wie dacht in Januari dat dit jaar zo zou gaan, 3 maanden in een lockdown door een wereldwijde pandemie door een virus COVID-19 genaamd. Tja, hierdoor ging het jaar nog sneller voorbij dan ‘normaal’.   In het begin van dit jaar deden wat lacherig over dit virus, maar toch kwam het steeds dichterbij, totdat we het begin maart toch serieus moesten nemen, met als gevolg; een ‘intelligente-lockdown’ vanaf 16 maart. De ernst werd ineens goed duidelijk..de samenleving kwam tot stilstand, we maakten kennis met woorden als besmettingshaard, Corona, lockdown, het ‘nieuwe normaal’, quarantaine en veel meer. De saamhorigheid was in deze periode hoog. Er kwam geen pietendiscussie, maar een mondkapjesdiscussie…wat er toe leidde dat er vanaf 1 december een mondkapjesplicht is in openbare ruimtes, winkels, musea en andere openbaar toegankelijke plekken. Ook kreeg de samenleving nu eindelijk een door hoe het is om te leven als jij dus beperkt word/bent! Toch iets wat bij het ‘oude’ normaal hoort de l