AFHANKELIJKHEID IS STOM?

Met de taxi, krijgen van zorg, naar een ActiviteitenCentrum, speciale beker, invalidentoilet, boodschappen. Maar enkele voorbeelden dat ik afhankelijk ben van anderen en dit is stom…niet leuk, maar ik kan het niet veranderen.

Koken deed ik erg graag, was ook een hobby van mij…vond het leuk, maar kan niet meer koken. Ik heb nog steeds een abonnement op de Delicious© het kookblad, nu kijk ik er in en lees het alleen nu, maar voor mijn hersenbloeding maakte ik maaltijden uit dit blad. Nu kookt een vriend van mij er uit…komt hij hier en eten we dat samen. Over afhankelijkheid gesproken, maar dit is leuk…samen eten.

In de woonvorm waar ik woon, wordt het eten voor ons geregeld…van die heerlijke (ahum) kant-en-klaar maaltijden. Voedzaam, maar niet heel erg gezond. Afhankelijk van anderen over het eten…STOM…ik wil het zelf kunnen; koken, regelen. Drinken ook, het meeste doe ik zelf, maar drinken uit een gewone beker, glas, kopje, flesje of blikje? Niet meer…ik moet nu uit een speciale beker drinken (alles) of drinken met een rietje in het glas, kopje, beker, flesje of blikje.

Taxi…ik kan niet meer autorijden, nooit meer zelf ergens heen, niet meer spontaan ergens heen. Eerst een taxi regelen en die rijd mij wel ergens heen, afspraak maken. En als ik pech heb gaan er ook nog anderen mee, combineren noemen ze dat, dan moet je deze ook ergens afzetten, ben het laatste adres op de route…mag je “site seeing”…kom je eerst overal en nergens en dan kom je uiteindelijk op je eindbestemming. Soms klopt het combineren niet, komt er iemand eerder of later in die er na je uit moet, nou dan ben je de pisang!

Niet meer werken, maar nu naar een ActiviteitenCentrum (AC) helaas, het is wel aardig, maar ik zie het meer als dag invulling. Ik mis de verantwoordelijkheid. Afhankelijk van het AC voor de dag invulling, niet leuk, maar anders heb ik geen invulling van de dag. Ik heb genoeg te doen, ik verveel mij gelukkig niet, maar dat is voor je vrije tijd, deed ik naast mijn werk ook al…nu ook, maar intensiever; facebook. Ik heb nu via dit sociale media contact met oud-collega’s… superhandig, ook al reageer je niet vaak, toch blijf je zo op de hoogte en dit is voor mij belangrijk!

Ik ben nu wel afhankelijk van facebook voor mijn sociale contacten…als dit er niet was…had ik niets, zo blijf je toch op de hoogte, spreek je familie, vrienden, deel je dingen. Zo ben je toch een beetje onderdeel van hun leven, kan ik afspreken, foto’s kijken, etc… ik heb ook wel “normale” sociale contacten, maar via sociale media, zoals facebook of twitter,  blijf je op de hoogte van diegene die je niet of nauwelijks ziet! Ik wil vaker, maar ben zo afhankelijk van de taxi en dat is geen pretje soms… Regeltjes bij het taxivervoer zijn er ook…via de gemeente krijg je een pas, de regiopas, voor ritjes binnen de regio (een straal van 30 km vanaf je woonadres) voor meer, ritjes buiten de regio (vanaf 30 km vanaf je woonadres) heb je een landelijke pas de Valyspas®… Voor beide passen geldt een gereduceerd tarief, dat je zelf dient te betalen natuurlijk.

Afhankelijkheid stom? Vind ik wel, maar wel nodig...ik moet het accepteren, anders kan ik niet genieten, niet meer eten, niet meer in contact blijven met anderen d.m.v. de sociale media. Genieten is niet het goede woord, maar wat dan wel? Zonder deze, helaas, noodzakelijke afhankelijkheid kan ik niets beginnen op deze gebieden. Veel kan ik gelukkig zelf, van het ziekenhuis tot nu kan ik veel meer...veel geleerd, dus deze afhankelijkheid moet en wil ik accepteren!