NAH een leven

Nu ik NAH heb is er een leven voor en na mijn hersenbloeding. Mijn leven voor de hersenbloeding, stond ik middenin het leven. Ik had veel vrienden, was erg sociaal, kwam graag onder de mensen, ik had een geweldige baan, geweldige collega’s, eigen huis, ik woonde samen met de liefde van mijn leven, we hebben saampjes een prachtige zoon gemaakt…woonden in een beste buurt, contacten met de buren die super zijn (daar hebben we het mee getroffen). Ik had een enorm netwerk en ik was daarin de spil…degene die het initiatief nam. En toen ineens de hersenbloeding.  Het veranderde alles, weg baan, weg spil in het netwerk, weg samenwonen. Ineens stond de liefde van mijn leven er alleen voor, ik viel weg… zij heeft veel gehad aan onze buren, vrienden, familie en kennissen. Deze hielpen haar waar nodig…tja ze stond er ineens, zonder er voor gekozen te hebben, alleen voor. Hierdoor kwam haar zelfstandigheid (die ze allang in haar had), vechtlust, overlevingsdrang en plankunde naa