NAH een leven

Nu ik NAH heb en niet meer kan lopen en in een rolstoel zit…beweeg ik minder. Maar ik wil nog genieten…eten, drinken en snacken hoort daarbij vind ik, maar door minder beweging (geen sport meer, niet lopen of rennen) vliegen de kilo’s er aan! Moet nu minderen, lastig, balans vinden tussen nog kunnen genieten en minder bewegen…”Hoe doe je dit?” Ik heb een diëtiste in de armen genomen, je moet ergens beginnen. Als ik zo doorga als ik nu doe, ben ik aan het einde van dit jaar heeeeeeeeel zwaar! Een dikzak wil ik niet worden, daar word ik niet gelukkig van en ik ben de afgelopen jaren ook bezig geweest om weer levensgeluk te vinden ondanks mijn hersenletsel. En omdat nu weg te werpen? Nee, al het werk voor niets geweest…dat nooit! Maar het is allemaal zo lekker; bier, Bacardi®, pizza, droge worst, kaas, Japanse nootjes, borrelnootjes, chips, cola, vla, ijs, etc. ik hoef niet te stoppen, maar minderen.  Genieten met mate dus! Dat word nu mijn uitdaging, mijn nieuwe gevecht. He...

Het jaar is bijna voorbij…wat een jaar. De wereld verging niet, bezuinigingen, crisis, Project X feest, facebook-moord, succesvol EK, olympische spelen in Londen, Obama herkozen, Kuipers, Higgs, amnestiewet Suriname, . R.I.P. Piet Römer,  Whitney Housten, Adam Yauch, Komrij, Michael Clarke Duncan,  Jeroen Willems, Silvia Kristel, Bernlef en vele anderen zijn heengegaan in 2012 . 2013…vijf jaar geleden, 24 januari 2008, veranderde mijn leven voor altijd. Mijn lustrumjaar…feestje omdat ik er nog ben, mijn zoontje kan zien opgroeien tot een jonge knul. Zonder de operatie die ik heb gehad had ik geen feestje kunnen vieren, zonder die operatie geen lustrumjaar gehad. Ja, 5 jaar geleden dat Emil dood ging…geen feest, bloemen op mijn graf op bij mijn urn…moet ik niet aan denken nu, maar het had niet veel gescheeld. Maar ik ben er nog, wel wat anders dan ik me voorgesteld had maar ja. Vooruitkijken niet achterom, geweest is geweest. Ik kan het niet terugdraaien, ik ben nu ...