Het begon ermee dat ik begin 2015 een brief schreef met de vraag of daar vrijwilligerswerk was voor mij…de brief: Beste meneer of mevrouw, Mijn naam is Emil de Boer en heb 9 maanden intern gezeten in de Vogellanden voor revalidatie. Na mijn hersenbloeding in 2008 heb na een ziekenhuisopname in dit centrum gerevalideerd, ik heb hier veel geleerd. Ik had veel therapieën… Een indruk; ik ging er in een bed in en kwam er uit in een rolstoel! Veel geleerd ook en daar ben jullie dankbaar voor! De revalidatie gaf mij zelfvertrouwen en ik werd/voelde mij weer mens! Dit vertrouwen dat jullie mij gaven heeft nu uiteindelijk geresulteerd in het feit dat ik nu vraag of ik bij jullie vrijwilligerswerk mag doen. Ik wil iets terug doen middels vrijwilligerswerk, gewoon werken kan ik niet meer…tot inzicht kwam ik toen helaas, waarom wil ik graag vrijwilligerswerk doen? Omdat ik mij in deze maatschappij, waar ik onderdeel van ben, nuttig wil maken. Werken maakt mij nog meer een onderdeel...
Met deze blog wil ik iedereen laten lezen wat het voor mij betekend om te leven met NAH.