Na die hele ophef over die kinderen die uitgezet zouden worden, maar door actie en demonstraties kon de staatssecretaris de druk niet aan en ging het niet door! Terecht overigens, maar de manier waarop is naar mijn mening belachelijk! Dat dit zo moet in dit beschaafde land. De wet is de schuldige; procedures duren veel te lang en dit is echt onrechtvaardig! Laat ze de wet aanpassen, want zo zet men de deur wagenwijd open voor nog meer asielkinderen die hier willen blijven. Blijkbaar wordt weglopen beloont en dit kan/mag niet! De kinderen geef ik geen ongelijk, de wet is onmenselijk, onredelijk en deze moet men zo aanpassen dat dit nooit meer zo gebeurd! Zo dit wilde ik even kwijt, nu terug naar mijn blog…eenzaamheid. De titel komt van een nummer van Veruca Salt met de gelijke titel. Dus niet bedacht, maar ‘gejat’. In de week van 27 september t/m 6 oktober is de week tegen eenzaamheid. Ook zij moeten zich vaak eenzaam hebben gevoeld, geen moeder hier, op de vlucht…tja we...
Met deze blog wil ik iedereen laten lezen wat het voor mij betekend om te leven met NAH.