Natuurlijk blijf ik de vader van Thomas, maar mijn verwachtingen waren anders. In de Vogellanden heb ik een gesprek aangevraagd met een pedagoog, toen maakte ik mij zorgen…wat is het effect van mij op Thomas (papa ziek, papa in een rolstoel, papa heel lang niet thuis, hoe gaat het nu met opvoeden, etc.) Vragen had ik over mijn opvoeding nu; moeilijk praten, rolstoel, zorg, etc. hoe moet het nu? Het is nu anders; papa woont elders, papa en mama zijn geen partners meer, papa ziet Thomas minder, mama heeft een nieuwe vriend. Het is allemaal van invloed op de opvoeding. Het feit dat ik elders woon…daar kun je moeilijk om heen…hoe leg je dat uit aan zo’n klein mannetje? Papa en mama zijn geen partners meer, tja…wel ouders! Dat is voor mij al moeilijk, laat staan voor zo’n klein ventje en dan heeft ze ook nog een nieuwe vriend…dat wel invloed op de opvoeding. Het belangrijkste is dat hij onze situatie kent en hij accepteert het (respect). Hij is goed voor Thomas, ik kan het met hem vinde...
Met deze blog wil ik iedereen laten lezen wat het voor mij betekend om te leven met NAH.