Een medebewoner hier houdt sinds kort ook een blog bij, hij schreef iets dat mij raakte: “ik weet dat bepaalde mensen hierdoor ook niet meer met mij in contact willen omdat een beeld word geschetst dat dit een gekkenhuis is . en onbewust deze doelgroep aan hun voorbij laten gaan . mensen die ook jaren gewerkt hebben en nu nog steeds op hun manier met wat in hun mogelijkheden ligt nee dit is een huis waar mensen wonen net als jouw en ik . mensen die een hele goede baan hadden . mensen die iets is overkomen waar ze niet hebben om gevraagd. ik zie vechters om een die er elke dag weer het beste van proberen te maken .” Dit raakte mij omdat het ook zo gaat. We kunnen er omheen draaien en het ontkennen, maar een vriend of familielid hebben met een beperking is zwaar. En is voor sommigen zo zwaar dat ze daar niet mee geconfronteerd willen worden. Dit begrijp ik, voor dat dit mij overkwam dacht ik ook zo…ga het maar uit de weg, word ik er niet mee geconfronteerd...
Met deze blog wil ik iedereen laten lezen wat het voor mij betekend om te leven met NAH.