Over straat lopen is voor de meeste mensen gewoon. Oordopjes in, petje op, in rolstoel zitten, zonnebril op…zo nu kan iemand met hersenbeschadiging de straat op; oordopjes in is om de vele prikkels tegen te houden die ‘ongefilterd’ harder binnenkomen…petje en zonnebril om lichtinval te minimaliseren. Want ook licht komt ‘ongefilterd’ binnen (filtering door de hersens is zwaar aangetast of stuk) en de rolstoel omdat je niet meer de energie hebt om lange stukken te lopen, de energiehuishouding is ernstig verstoord. Zomaar wat iemand met hersenbeschadiging moet doen om ‘even’ een stukje in het openbaar te lopen… Okay deze persoon kan nog lopen, maar hoe je hersenen veel regelen! Als daar wat ernstig verstoord wordt of kapot gaat heeft dat dus ernstige gevolgen voor deze persoon… Ik zit altijd in een rolstoel omdat dat gedeelte in je hersenen dat regelt dat je kunt lopen bij mij kapot is, de verbindingen in mijn hersenen die signalen geven om lopen zijn weg, evenwicht bij lo...
Met deze blog wil ik iedereen laten lezen wat het voor mij betekend om te leven met NAH.