Doorgaan naar hoofdcontent

Echte Liefde?


Bij  echte liefde kun je elkaar laten gaan, zonder ruzie… En dat hebben Thekla en ik gedaan, ze heeft een andere partner gekregen..  De hersenbloeding die ik heb gehad heeft er voor gezorgd dat wij geen volwaardige partners meer zijn. Ik ben zeker niet boos op haar, ik ben meer boos op die hersenbloeding. Ik neem haar niets kwalijk, we delen het mooiste dat er is…een kind. Thekla weet dat ik altijd van haar zal houden. Thomas is het bewijs van onze liefde.  Als dat ventje er niet was geweest, was het allemaal anders gelopen. Hij verbind ons…voor altijd en daar zijn wij blij om…echte liefde dus.
Bij echte liefde geef je elkaar ruimte…ik woon in Kampen, zij in Zwolle…ruimte genoeg dacht ik zo, maar ik bedoel het  anders. Ruimte om haar eigen leven te leiden, hoe moeilijk dat voor mij ook is. Ruimte om anderen te ontmoeten.  
Liefde gaat verder dan samen zijn, samen wonen, samen verplichtingen aan gaan, muzieksmaak, literatuursmaak, vakanties, etc. Liefde is een gevoel, een gevoel van…jezelf zijn…op je gemak voelen…thuis voelen…en dat gevoel had/heb ik bij Thekla!
Ik ben zeker geen gemakkelijke partner geweest daar weet Thekla alles van. In mijn relatie had ik behoefte aan ruimte, toen noemde ik het vrijheid.
Mijn hersenbloeding heeft veel afgenomen; mijn zelfstandigheid, mijn werk, mijn manier van contact maken en onderhouden, mijn relatie met Thekla, onze/mijn verwachtingen van de toekomst. Veel is veranderd; minder controle over mijn emoties, minder controle over veel…extra veel zorg die ik nodig heb. Naast het zichtbare (rolstoel, speciale beker om te drinken, lopen met armsteunrolator, gevoeligheid  voor licht, etc.) zijn er ook een aantal onzichtbare veranderingen; ataxie, controle verlies, geen/weinig coördinatie, minder tegen drukte, etc.
Maar dit is er nog na mijn hersenbloeding: relatie als ouder, familie, ik, vrienden en veel andere dingen. Mijn eigenwaarde, de eigendunk en vele andere eigenschappen en dingen.
Okay…de nieuwe Emil zit in een rolstoel, maar grotendeels nog hetzelfde. Dezelfde muziek-, film- en boekensmaak en nog even eigenwijs hoor. Eigen wil, eigen denkwijze en nog even ondoorgrondelijk.

Clichés over liefde: liefde maakt blind, liefde maakt meer kapot dan drank goed kan maken, liefde is als een maan…als ze niet groter wordt, wordt ze kleiner, etc. Genoeg…
Als je liefde niet hebt,
wat heb je dan wel?
Geld? Comfort? Luxe?
Wat doe je ermee?
Wat ben je ermee?
Niets!!!

Citaten genoeg kijk maar eens op http://www.citaten.net/search.asp?citaat=liefde
Zonder liefde wat ben je dan? Niets?  Ze zeggen wel eens “Als je niet van jezelf kan houden, kun je ook niet van iemand anders houden” Hier ben ik het zeker wel mee eens…ik ben nu bezig om weer te leren van mijzelf te houden, want ja ik ben nu anders…

Ik wil graag weten hoe jullie tegen liefde aankijken en houden van, reageer a.u.b.

Reacties

Populaire posts van deze blog

PLANKENKOORTS?

  Clown? Jezelf voor schut zetten? Okay ik schijt zeven kleuren in mijn broek!   Een zaadje dat ik in 2020 plantte, groeide uit tot een echte plant! Na een in 2020 een online meeting over bewustwording en inclusie, had ik idee over hoe het bewustwordingsproces bij mij werkt; door middel van muziek, kunst, lezen en theater (= het zaadje) ik besprak mijn idee toen met iemand die ook in mijn inclusie kringetje zit over het feit dat door middel van een theatervoorstelling dit bewustwordingsproces over inclusie en het leven met een beperking vergroot en versnelt kan worden…ik had zelfs al een naam: De Inclusionist. En van het een kwam het ander…het balletje rolde en was niet meer te stoppen. In 2023 komt mijn zaadje tot groei! In 2023 ga ik samen met een professionele acteur mijn theatervoorstelling spelen, a.d.h.v. mijn verhaal het publiek bewust laten worden hoe het is om te leven met een beperking of iemand in je directe omgeving met een beperking te hebben. Meedoen en een inclusie

HJERNESKADE

Februari 1 Februari…Vandaag naar Zwolle, mijn zonnetje zien, eigenlijk zonnetjes, want ik kan het met hun allemaal prima vinden, maar mijn zoon is echt mijn zonnetje. De dochter van hun, zijn zusje, is ook een zonnetje, maar hun zonnetje, zij laat mijn dag wel stralen, maar niet zo als mijn zoon (ook normaal). Puberen dat doet hij, ik maak hem maar 1 x in de week mee dus ik merk het niet zo veel, maar soms zie je echt puber-gedrag. En dit is zeker niet erg, wat ik wel erg vind is dat ik hem maar eens per week zie, zou ik wel meer willen, maar hoe? 2 Februari… Vanmorgen visite van een lieve vriendin die ik 4 jaar geleden bij ‘toeval’ in de Isala ziekenhuis met spoed (midden in bevalling)   tegenkwam. Gelijk kwamen bij mij herinneringen naar boven van ons bij de Studentenvereniging, bier zuipend, lachend en zingend! Eigenlijk vond ik haar toen wel leuk, stiekem, niet naar gehandeld want ik werd in die tijd verstandig. Ik was in die tijd verzot op mijn ex nu en zij had zo