Doorgaan naar hoofdcontent

GOEDE OUWE TIJD?

Soms denk ik wel eens terug aan die ‘goede’ oude tijd…wat klinkt dat als een oude vent en zo oud ben ik niet. Maar ik zie twee periodes in mijn leven; van voor de hersenbloeding (‘goede’ oude tijd?) en één van na mijn hersenbloeding! Van geboorte 1977 tot 2008 en van 2008 tot het heden… goede plaats ik tussen ‘ ’, want ik vraag me af of beide perioden niet iets ‘goeds’ hebben?

Voor mijn hersenbloeding heb goed geleefd. In 1977 geboren in Harderwijk en na een jaartje verkast naar het rustieke plaatsje Emmen, hier heb 18 jaar gewoond… Op verschillende  scholen gezeten daar, we verhuisden wel eens; de enige wijk in Emmen waar ik nooit gewoond heb is Emmermeer…hihi In 1995 gaan studeren in Zwolle aan Hogeschool Windesheim…SPH en in oktober dat jaar, eerst met de trein heen en weer, ben ik daar op kamers gaan wonen! Na een heftig studentenleven en nadat ik mijn diploma haalde in 2001 (ik deed 6 jaar over een 4 jarige studie) ben ik eerst bij het JIP gaan werken, was onderdeel van Bureau Jeugdzorg Drenthe, toen dat ‘verdween’ (tot mijn grote verdriet) ben ik als casemanager gaan werken bij Bureau Jeugdzorg Drenthe in Emmen. In 2002 gaan samenwonen met mijn grote liefde, die ik op de Hogeschool heb leren kennen, in 2006 werd onze zoon geboren. En in januari 2008 veranderde alles; ik kreeg een hersenbloeding! Ziekenhuisopname en revalidatie in de Vogellanden, beide in Zwolle, volgde…het leven dat ik had opgebouwd tot dan, was in een flits weg!

2010 ben in Kampen komen wonen, weg uit Zwolle, maar ooit ga ik daar weer wonen. In dezelfde stad als mijn zoon, dit is mijn toekomst doel! Kampen is een mooie stad en de locatie van deze woonvoorziening, nabij het centrum, mag er zijn…maar mijn hart ligt in Zwolle! Niet mijn roots, maar uiteindelijk ben ik verliefd geworden op de stad Zwolle…niet de mooiste stad, maar die bestaat niet naar mijn idee, maar Zwolle komt dichtbij!

Kampen…weg uit het vertrouwde…een start van een nieuw leven, mijn tweede leven (met haar beperkingen) Wat ik in Zwolle heb opgebouwd, moet ik hier ook gaan doen…mijn netwerk in Zwolle moet ik nu gaan combineren met het nog te ontwikkelen netwerk in Kampen. Mijn ‘Zwolse’ netwerk heb ik nog, gedeeltelijk…omdat een aantal mensen niet kunnen omgaan met de ‘nieuwe’ Emil (of niet de moeite nemen of niet durven…zeg het maar) Als mij een ding duidelijk is geworden nu is dat mijn netwerk van toen is ‘opgeruimd’ (de onechte eruit!) ‘Onechte’ vrienden, vind ik ‘vrienden die je in tijd van moeilijkheden of ziekte niets doen of niets willen/kunnen doen. Sommigen kunnen het niet aan om mij zo nu te zien…een gehandicapte vriend wie wil nu zoiets? Tegen hen zeg ik “Zeg het tegen mij! Dan snap ik tenminste waarom…hoe moeilijk ook” “Ik waardeer het meer als iemand het zegt, dan als iemand niets zegt en het contact (zo) verbreekt…of het op deze manier laat verwateren!” Goede oude tijd? Wat ooit was komt niet meer terug, ik ben nu zoals ik ben!


Zwolle of Kampen…oud en nieuw…slecht of niet slecht?.. Het is niet te vergelijken, maar ik ben er nog niet hoor…of wel? Mijn leven voor mijn hersenbloeding is geweest, het was goed, maar nu moet ik iets nieuws ‘goeds’ opbouwen! Een nieuw leven, wat zal het mij brengen? Weet jij het? Ik niet, maar vast iets goeds! Je trekt dingen aan die jezelf in je hebt, is mijn mening, en in mij zit veel goeds dus…

Reacties

Populaire posts van deze blog

Echte Liefde?

Bij   echte liefde kun je elkaar laten gaan, zonder ruzie… En dat hebben Thekla en ik gedaan, ze heeft een andere partner gekregen..   De hersenbloeding die ik heb gehad heeft er voor gezorgd dat wij geen volwaardige partners meer zijn. Ik ben zeker niet boos op haar, ik ben meer boos op die hersenbloeding. Ik neem haar niets kwalijk, we delen het mooiste dat er is…een kind. Thekla weet dat ik altijd van haar zal houden. Thomas is het bewijs van onze liefde.   Als dat ventje er niet was geweest, was het allemaal anders gelopen. Hij verbind ons…voor altijd en daar zijn wij blij om…echte liefde dus. Bij echte liefde geef je elkaar ruimte…ik woon in Kampen, zij in Zwolle…ruimte genoeg dacht ik zo, maar ik bedoel het   anders. Ruimte om haar eigen leven te leiden, hoe moeilijk dat voor mij ook is. Ruimte om anderen te ontmoeten.   Liefde gaat verder dan samen zijn, samen wonen, samen verplichtingen aan gaan, muzieksmaak, literatuursmaak, vakanties, etc. Liefde is een gevoel, een gevoel va

PLANKENKOORTS?

  Clown? Jezelf voor schut zetten? Okay ik schijt zeven kleuren in mijn broek!   Een zaadje dat ik in 2020 plantte, groeide uit tot een echte plant! Na een in 2020 een online meeting over bewustwording en inclusie, had ik idee over hoe het bewustwordingsproces bij mij werkt; door middel van muziek, kunst, lezen en theater (= het zaadje) ik besprak mijn idee toen met iemand die ook in mijn inclusie kringetje zit over het feit dat door middel van een theatervoorstelling dit bewustwordingsproces over inclusie en het leven met een beperking vergroot en versnelt kan worden…ik had zelfs al een naam: De Inclusionist. En van het een kwam het ander…het balletje rolde en was niet meer te stoppen. In 2023 komt mijn zaadje tot groei! In 2023 ga ik samen met een professionele acteur mijn theatervoorstelling spelen, a.d.h.v. mijn verhaal het publiek bewust laten worden hoe het is om te leven met een beperking of iemand in je directe omgeving met een beperking te hebben. Meedoen en een inclusie

HJERNESKADE

Februari 1 Februari…Vandaag naar Zwolle, mijn zonnetje zien, eigenlijk zonnetjes, want ik kan het met hun allemaal prima vinden, maar mijn zoon is echt mijn zonnetje. De dochter van hun, zijn zusje, is ook een zonnetje, maar hun zonnetje, zij laat mijn dag wel stralen, maar niet zo als mijn zoon (ook normaal). Puberen dat doet hij, ik maak hem maar 1 x in de week mee dus ik merk het niet zo veel, maar soms zie je echt puber-gedrag. En dit is zeker niet erg, wat ik wel erg vind is dat ik hem maar eens per week zie, zou ik wel meer willen, maar hoe? 2 Februari… Vanmorgen visite van een lieve vriendin die ik 4 jaar geleden bij ‘toeval’ in de Isala ziekenhuis met spoed (midden in bevalling)   tegenkwam. Gelijk kwamen bij mij herinneringen naar boven van ons bij de Studentenvereniging, bier zuipend, lachend en zingend! Eigenlijk vond ik haar toen wel leuk, stiekem, niet naar gehandeld want ik werd in die tijd verstandig. Ik was in die tijd verzot op mijn ex nu en zij had zo