Doorgaan naar hoofdcontent

ZORGELIJKE ONTWIKKELING


Door de bezuinigingen en de overgang van de zorg van landelijk naar gemeenten, zal de zorg niet vooruit gaan. De zorg word minder, gemeenten moeten het met minder geld doen…maar de zorg moet optimaal blijven volgens Den Haag…ben ik gek? Hoe kan dit gerealiseerd worden?



Ik ben geen tegenstander van het feit van deze overgang, maar het gaat veel te snel nu. Jeugdzorg, ouderenzorg, gehandicaptenzorg, etc. het komt allemaal op het bordje van de gemeenten. Minder geld, nauwelijks expertise…maar dezelfde zorg?? Als de overheid de zorgstaat wil kapotmaken is men heel goed bezig! Toen ik werkzaam was in de Jeugdzorg…voorspeldde ik dit al, als men toen al was begonnen met de overgang, hadden gemeenten meer tijd gehad. Maar ja dit deed men niet, nee…projecten als het CJG (Centrum voor Jeugd en Gezin) kregen de voorkeur; dit was een uitgelezen mogelijkheid om (langzaam) een begin te maken met deze overgang… Maar het project faalde, met hier en daar uitzonderingen!

Ik maakte tijdens mijn werk al onderdeel uit van de zorg, maar nu van de gebruikerskant…toen indiceerde ik nu heb ik een indicatie voor zorg. Ik kan veel zelf gelukkig; ik kan zelf douchen, kleren aan doen, naar wc of tanden poetsen…maar er zijn ook hier bewoners die dat niet kunnen. Die hulpbehoevend zijn en afhankelijk zijn van deze zorg. En nu breekt de overheid de zorgstaat af en bouwt een participatiemaatschappij op dit fundament…zie jij het straks al voor je dat je broer/zus, oom of ouders je naar het toilet helpen of je kont wassen? De overheid zegt met zo’n maatschappij ‘het zal ons een rotzorg zijn’ ‘los het in je netwerk maar op!’…nou en als je nou geen netwerk hebt dan?



Over de participatiemaatschappij schreef ik al eens een blog, mijn eind zin toen: Ook een participatiemaatschappij moet klein beginnen en langzaam groter worden, niet zoals de overheid nu wil: andersom…gelijk groots! Bid dan maar! En ik bid nog steeds, in Kampen …bidden dat het goed gaat, zal wel niet! 
Ben ik pessimistisch? Op dit gebied wel…zorg hoort goed geregeld te zijn, maar in Nederland was het goed geregeld totdat iemand het ‘geweldige’ idee kreeg om gemeenten verantwoordelijk te maken voor de zorg en van een verzorgingsstaat naar een participatiemaatschappij te gaan. Ergens ging het mis en wie zijn de dupe? Snelheid kan ik soms niet hanteren, dan word het een ongeleid projectiel, nu word van de zorg een ongeleid projectiel gemaakt dat recht (?) op de gemeenten afgaat! Al het goede komt langzaam zegt men, maar in Den Haag slaat men dit over…ongelofelijk!


Zorgelijke ontwikkeling dit, maar positief is dat wij, de zorggebruikers, nu een aanspreekpunt hebben: de gemeente. Niet dat warrige, logge, bureaucratische Den Haag…of wij daar blij mee moeten zijn? Ik maak mij zorgen…volgens mij is de gemeente ook een warrig, log en bureaucratisch systeem dat zich gaat verschuilen achter vele regeltjes in de zogenoemde zorgwet. Positief? Tja het aanspreekpunt wel maar verder betwijfel ik…staat er een aantal dagen geleden dit op het internet: http://kiesvoorjezorg.nl/zorgnieuws/algemeen/kamer-kritisch-over-haastig-invoeren-zorgwet/16052/ Goh? Haastig invoeren? Haastige spoed is zelden goed…dus


Reacties

Populaire posts van deze blog

Echte Liefde?

Bij   echte liefde kun je elkaar laten gaan, zonder ruzie… En dat hebben Thekla en ik gedaan, ze heeft een andere partner gekregen..   De hersenbloeding die ik heb gehad heeft er voor gezorgd dat wij geen volwaardige partners meer zijn. Ik ben zeker niet boos op haar, ik ben meer boos op die hersenbloeding. Ik neem haar niets kwalijk, we delen het mooiste dat er is…een kind. Thekla weet dat ik altijd van haar zal houden. Thomas is het bewijs van onze liefde.   Als dat ventje er niet was geweest, was het allemaal anders gelopen. Hij verbind ons…voor altijd en daar zijn wij blij om…echte liefde dus. Bij echte liefde geef je elkaar ruimte…ik woon in Kampen, zij in Zwolle…ruimte genoeg dacht ik zo, maar ik bedoel het   anders. Ruimte om haar eigen leven te leiden, hoe moeilijk dat voor mij ook is. Ruimte om anderen te ontmoeten.   Liefde gaat verder dan samen zijn, samen wonen, samen verplichtingen aan gaan, muzieksmaak, literatuursmaak, vakanties, etc. Liefde is een gevoel, een gevoel va

PLANKENKOORTS?

  Clown? Jezelf voor schut zetten? Okay ik schijt zeven kleuren in mijn broek!   Een zaadje dat ik in 2020 plantte, groeide uit tot een echte plant! Na een in 2020 een online meeting over bewustwording en inclusie, had ik idee over hoe het bewustwordingsproces bij mij werkt; door middel van muziek, kunst, lezen en theater (= het zaadje) ik besprak mijn idee toen met iemand die ook in mijn inclusie kringetje zit over het feit dat door middel van een theatervoorstelling dit bewustwordingsproces over inclusie en het leven met een beperking vergroot en versnelt kan worden…ik had zelfs al een naam: De Inclusionist. En van het een kwam het ander…het balletje rolde en was niet meer te stoppen. In 2023 komt mijn zaadje tot groei! In 2023 ga ik samen met een professionele acteur mijn theatervoorstelling spelen, a.d.h.v. mijn verhaal het publiek bewust laten worden hoe het is om te leven met een beperking of iemand in je directe omgeving met een beperking te hebben. Meedoen en een inclusie

HJERNESKADE

Februari 1 Februari…Vandaag naar Zwolle, mijn zonnetje zien, eigenlijk zonnetjes, want ik kan het met hun allemaal prima vinden, maar mijn zoon is echt mijn zonnetje. De dochter van hun, zijn zusje, is ook een zonnetje, maar hun zonnetje, zij laat mijn dag wel stralen, maar niet zo als mijn zoon (ook normaal). Puberen dat doet hij, ik maak hem maar 1 x in de week mee dus ik merk het niet zo veel, maar soms zie je echt puber-gedrag. En dit is zeker niet erg, wat ik wel erg vind is dat ik hem maar eens per week zie, zou ik wel meer willen, maar hoe? 2 Februari… Vanmorgen visite van een lieve vriendin die ik 4 jaar geleden bij ‘toeval’ in de Isala ziekenhuis met spoed (midden in bevalling)   tegenkwam. Gelijk kwamen bij mij herinneringen naar boven van ons bij de Studentenvereniging, bier zuipend, lachend en zingend! Eigenlijk vond ik haar toen wel leuk, stiekem, niet naar gehandeld want ik werd in die tijd verstandig. Ik was in die tijd verzot op mijn ex nu en zij had zo