VOLDOENING

Ik ben al heel lang opzoek naar vrijwilligerswerk, heb verschillende mensen ingeschakeld die mij hierbij wilden helpen…zonder resultaat. Mensen met connecties en contacten “Nu kom je er Emil” zeiden ze…ondanks dit toch kreeg men steeds te horen dat het niet iets werd, of men hoorde niets terug!  En ik hoorde het ook niet terug, niet goed nieuws of slecht…niets hoorde ik! Wat deed ik verkeerd?  Wil participeren, graag zelfs, maar instanties zijn huiverig… “Straks doet hij ons werk vrijwillig, terwijl wij er voor betaald krijgen” Angstcultuur dus, angst voor banenverlies door participerende vrijwilligers! Het moet gekker worden, ikzelf wil echt geen baan inpikken, ben gemotiveerd om vrijwilligerswerk te doen en iets te doen voor mijn uitkering! Participatie is goed, maar dan moet je wel de kans krijgen en anderen je deze kans geven…angst voor je baan doordat een vrijwilliger ondersteuning geeft moet toch motiverend werken en niet angst oproepen. Participeren werk pas echt goed als deze angst omslaat in motivatie, zo werkt een participatiemaatschappij toch? Motivatie is het fundament voor zo’n maatschappij!

Participatie…participeren is meedoen toch? Meedoen in de maatschappij, door mijn hersenbloeding maakte ik tijdelijk, niet actief, geen deel uit van deze maatschappij. Mijn leven bestond uit mijn strijd om in leven te blijven; voor mijn zoon, mijn familie, mijn ouders en vele anderen die ik nu vergeet… Maar mijn doel toen al was ook weer een actieve rol te spelen in de maatschappij en door te participeren hoop ik deze rol weer te vervullen! Na enkele jaren non-actief te zijn geweest is nu de tijd aangebroken om weer actief te gaan deelnemen aan deze maatschappij!

Echt actief, niet alleen van mijn uitkering genieten, naar schouwburg, uit eten, op terras zitten, bioscoopje pakken…nee echt actief! Wil wat doen voor mijn uitkering…dat ik ook het gevoel krijg dat ik niet alles kan doen zonder er iets voor te hebben gedaan ook…nuttig voelen. Ik voel mij niet nuttig, ik doe de dingen die ik leuk vind, maar de dingen die ik doe, dingen die ik aanschaf worden bekostigd door mijn uitkering en doe ik hier wat voor? Nee dus! Iets doen voor de uitkering geeft mij nut en de dingen die ik dan doe of aanschaf geven dan het gevoel er iets voor gedaan te hebben; nut dus! Ik wil niet langer mijn dingen laten bekostigen door de staat…ik wil ook wat doen voor de centen die ik krijg! Participeren, meedoen! Ik heb soms het gevoel dat ik profiteer…okay, ik heb hier niet om gevraagd, maar ik wil iets terug doen. Werken voor mijn centen en als ik dan iets koop of doe heb ik het gevoel krijg dat ik er wat voor heb gedaan…voldoening is het woord dat ik zoek. Naast nuttig geeft het ook voldoening. Voldoening geeft vrijwilligerswerk ook… Voldoening dat je iets doet voor je centen!