Doorgaan naar hoofdcontent

VLUCHTEN KAN NIET MEER!

Soms weet je even niet meer waar je over moet schrijven, dus schrijf je over het niet weten waar je over moet schrijven. Schrijf je toch wat. ‘Writersblock’ noemen ze dat, even geen inspiratie, geen zin, je er niet toe kunnen zetten om iets op te schrijven….dan maar zo iets als ik nu doe, misschien krijg ik hierdoor inspiratie…wie weet? Maar vluchten kan niet meer!

De afgelopen tijd genoeg over vluchten, vluchtelingen en alles wat er bij hoort, gehoord. Laat men toch geld in de zorg stoppen i.p.v. in die ‘vluchtelingenzorg’ hoor ik veel en ik moet zeggen…daar is wat voor te zeggen! Humaan zijn is wat je hoort in de monden van politici, maar in het huidige zorgbeleid is weinig humaans te vinden! Tja bezuinigen, efficiëntie, kosten besparing, goedkopere zorg. En maar miljarden in vluchtelingenzorg pompen…efficiënt?  Kostenbesparend? Ik ben echt geen PVV’er en zal het ook nooit worden, maar zo denken velen en het huidige beleid jaagt ze zo de PVV fuik in! Genoeg hierover…iets geheel anders.

Verbouwen, daar zijn ze hier nu druk mee… Prikkelarme omgeving zouden we hier krijgen als NAH’ers, maar nu zijn er genoeg prikkels. Vluchten kan niet meer! Ik en mijn medebewoners moeten er maar mee ‘dealen’. Nu de sloop voorbij is, is ook het meeste lawaai…prikkels…weg. Nu opbouwen, maar niet meer heel veel geluid…meer op de achtergrond nu. Nog wel prikkels, maar voor ons hanteerbare geluiden. Tot eind december dit jaar moeten we er mee ‘dealen’ ach…er zijn ergere dingen op deze aardkloot!


Waar kan ik nog meer over schrijven? Op mijzelf wonen in Zwolle is een wens van mij…mits de juiste zorg geregeld kan worden en het ook financieel allemaal kan. En dit zijn voor mij belangrijke punten. In Kampen, in de woonvorm waar ik nu woon, heb ik het goed; een ruim appartement, centraal in de stad, dichtbij het centrum met al haar voorzieningen en goede zorg hier, maar het blijft een woonvorm…je woont zelfstandig maar ook weer niet. En dit ‘ook weer niet’ wil ik er af halen…en Zwolle is ‘mijn’ stad. Ik zie wel of het ooit wat wordt, maar het moet allemaal kloppen, mijn punten moeten voor mij dan goed zijn dan pas kan ik een weloverwogen keuze maken! Ik vlucht niet, dit is mijn toekomstbeeld.


Reacties

  1. Unknown30 oktober 2015 om 15:28

    Ik hoop dat je die eigen plek in t mooie Zwolle kunt krijgen. Dromen moet je koesteren en komen toch echt ook uit als je maar vasthoudt aan je doelen. X

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Echte Liefde?

Bij   echte liefde kun je elkaar laten gaan, zonder ruzie… En dat hebben Thekla en ik gedaan, ze heeft een andere partner gekregen..   De hersenbloeding die ik heb gehad heeft er voor gezorgd dat wij geen volwaardige partners meer zijn. Ik ben zeker niet boos op haar, ik ben meer boos op die hersenbloeding. Ik neem haar niets kwalijk, we delen het mooiste dat er is…een kind. Thekla weet dat ik altijd van haar zal houden. Thomas is het bewijs van onze liefde.   Als dat ventje er niet was geweest, was het allemaal anders gelopen. Hij verbind ons…voor altijd en daar zijn wij blij om…echte liefde dus. Bij echte liefde geef je elkaar ruimte…ik woon in Kampen, zij in Zwolle…ruimte genoeg dacht ik zo, maar ik bedoel het   anders. Ruimte om haar eigen leven te leiden, hoe moeilijk dat voor mij ook is. Ruimte om anderen te ontmoeten.   Liefde gaat verder dan samen zijn, samen wonen, samen verplichtingen aan gaan, muzieksmaak, literatuursmaak, vakanties, etc. Liefde is een gevoel, een gevoel va
Een reactie posten
Meer lezen

PLANKENKOORTS?

  Clown? Jezelf voor schut zetten? Okay ik schijt zeven kleuren in mijn broek!   Een zaadje dat ik in 2020 plantte, groeide uit tot een echte plant! Na een in 2020 een online meeting over bewustwording en inclusie, had ik idee over hoe het bewustwordingsproces bij mij werkt; door middel van muziek, kunst, lezen en theater (= het zaadje) ik besprak mijn idee toen met iemand die ook in mijn inclusie kringetje zit over het feit dat door middel van een theatervoorstelling dit bewustwordingsproces over inclusie en het leven met een beperking vergroot en versnelt kan worden…ik had zelfs al een naam: De Inclusionist. En van het een kwam het ander…het balletje rolde en was niet meer te stoppen. In 2023 komt mijn zaadje tot groei! In 2023 ga ik samen met een professionele acteur mijn theatervoorstelling spelen, a.d.h.v. mijn verhaal het publiek bewust laten worden hoe het is om te leven met een beperking of iemand in je directe omgeving met een beperking te hebben. Meedoen en een inclusie
5 reacties
Meer lezen

HJERNESKADE

Februari 1 Februari…Vandaag naar Zwolle, mijn zonnetje zien, eigenlijk zonnetjes, want ik kan het met hun allemaal prima vinden, maar mijn zoon is echt mijn zonnetje. De dochter van hun, zijn zusje, is ook een zonnetje, maar hun zonnetje, zij laat mijn dag wel stralen, maar niet zo als mijn zoon (ook normaal). Puberen dat doet hij, ik maak hem maar 1 x in de week mee dus ik merk het niet zo veel, maar soms zie je echt puber-gedrag. En dit is zeker niet erg, wat ik wel erg vind is dat ik hem maar eens per week zie, zou ik wel meer willen, maar hoe? 2 Februari… Vanmorgen visite van een lieve vriendin die ik 4 jaar geleden bij ‘toeval’ in de Isala ziekenhuis met spoed (midden in bevalling)   tegenkwam. Gelijk kwamen bij mij herinneringen naar boven van ons bij de Studentenvereniging, bier zuipend, lachend en zingend! Eigenlijk vond ik haar toen wel leuk, stiekem, niet naar gehandeld want ik werd in die tijd verstandig. Ik was in die tijd verzot op mijn ex nu en zij had zo
Een reactie posten
Meer lezen