Doorgaan naar hoofdcontent

EUROPEES HERSENLETSEL

Ik ben Europaan en heb hersenletsel, maar het lijkt wel of Europa ook hersenletsel heeft…daarover gaat deze blog.

Europa heeft ook hersenletsel! Veel problemen komen tegelijkertijd en de Europe landen doen hun eigen ding, i.p.v. samenwerking. Europa één, maar niet op het beleid vluchtelingen en op meerdere gebieden willen leden van de EU niet dat ‘de macht’ centraal geregeld wordt…terwijl dit nu zo hard nodig is, wil Europa één worden moeten ze meer dan samenwerken!
Net als hersenen, wil je dat deze goed werkt, moeten alle cellen één zijn! Niet alleen samenwerken, maar ook delen, elkaar aanvullen, overnemen, steunen…elkaar versterken tot een éénheid; hersens! Een kleine kink en er hersenletsel. Zo ook in Europa; als er één land niet meewerkt is er een kink en dat is er een probleem…geen éénheid!



Ik ben een Europeaan, maar met hersenletsel. Ik zie het ‘Europese-project’, de EU, falen nu. Het staat op instorten, fundament is slecht en landen pakken problemen niet samen aan, maar doen dit op eigen houtje! En in een samenwerkingsproject, zoals de EU, kan dit niet! Net als bij de hersenen…een ‘opstandige’ cel zorgt voor problemen…ook een land dat zelf dingen gaat doen en de gevolgen van zijn ‘samenwerk’ landen niet ziet, of niet wil zien, kan niet in zo’n project participeren.
En nu die aanslagen in Brussel, dit is afschuwelijk en wat wil IS bereiken met de laffe daad in de Europese hoofdstad? Dit vereist een actie, gezamenlijke actie….Europa moet nu samen staan! Als we dit doen krijgen ze hun zin denk ik; een verdeeld en versplintert Europa…hun tactiek is al een eeuwenoude tactiek  ‘verdeel en heers’ en dit kan Europa niet gebruiken. Hersenbeschadiging of verdeeldheid binnen dit project  kunnen we niet gebruiken!

'Deze gebeurtenissen raken ons maar jagen ons geen angst aan', aldus Europese Commissie-voorzitter Jean-Claude Juncker. 'We gaan door met ons werk om de terroristische dreiging het hoofd te bieden en om Europese oplossingen aan te dragen voor de kwesties die ons allemaal zorgen baren.'   

Dit moet gebeuren…samen…Juncker zegt het goed: Europese oplossingen aan te dragen voor de kwesties die ons allemaal zorgen baren. Ik ben persoonlijk geen fan van Juncker, maar hier zegt hij iets fundamenteels. Nu nog daden en niet alleen woorden!



Ik was niet gekomen waar ik nu ben zonder mijn inzet, doorzettingsvermogen, hard werken en doel. Europa heeft dit ook nodig, wil Europa 1 zijn…heeft het inzet, doorzettingsvermogen, hard werken en een doel nodig! Hard werken moeten de leden samen, samen sta je sterk.
Hersenletsel…Europa…na een aantal jaren voel ik mij weer 1, ik accepteer mijn hersenletsel nooit, maar je leert er mee leven en Europese lidstaten moeten ook met elkaar leren leven…dit kan lang duren, maar wil je 1 zijn…moet dit anders; Hersenletsel!

Wikipedia: De lidstaten van de Europese Unie hebben in de loop van de tijd een aanzienlijke hoeveelheid soevereiniteit overgedragen aan de Europese Unie. De Europese Unie heeft als zodanig meer macht dan welke andere niet-soevereine regionale organisatie ook. Op verschillende terreinen begint de EU te lijken op een bondsstaat of een statenbond. De Unie blijft echter gebaseerd op verdragen tussen lidstaten, waaruit volgt dat de Unie slechts bestaat vanuit de wil van de lidstaten.
Dit is dus het probleem…afhankelijk zijn van de wil van andere lidstaten. Deze afhankelijkheid is, naar mijn mening, een fundamentele fout! Afhankelijk zijn van anderen is alleen handig als het niet anders kan, zoals in mijn geval, maar in een samenwerking? In een samenwerking moet je samenwerken en past afhankelijkheid niet, maar heb je ‘hersenletsel’ en werken lidstaten niet samen dan heb je een groot probleem.




Ik ben voor 1 Europa, want samen sta je sterk! Ik pleit voor een Federatie, niet meer afhankelijk zijn van de wil van andere lidstaten! Geen Unie maar een Federatie met een centrale regering…voor alle Europeanen, willen we dat dit project slaagt? Moet we echt samengaan en niet alleen samenwerken!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Echte Liefde?

Bij   echte liefde kun je elkaar laten gaan, zonder ruzie… En dat hebben Thekla en ik gedaan, ze heeft een andere partner gekregen..   De hersenbloeding die ik heb gehad heeft er voor gezorgd dat wij geen volwaardige partners meer zijn. Ik ben zeker niet boos op haar, ik ben meer boos op die hersenbloeding. Ik neem haar niets kwalijk, we delen het mooiste dat er is…een kind. Thekla weet dat ik altijd van haar zal houden. Thomas is het bewijs van onze liefde.   Als dat ventje er niet was geweest, was het allemaal anders gelopen. Hij verbind ons…voor altijd en daar zijn wij blij om…echte liefde dus. Bij echte liefde geef je elkaar ruimte…ik woon in Kampen, zij in Zwolle…ruimte genoeg dacht ik zo, maar ik bedoel het   anders. Ruimte om haar eigen leven te leiden, hoe moeilijk dat voor mij ook is. Ruimte om anderen te ontmoeten.   Liefde gaat verder dan samen zijn, samen wonen, samen verplichtingen aan gaan, muzieksmaak, literatuursmaak, vakanties, etc. Liefde is een gevoel, een gevoel va

PLANKENKOORTS?

  Clown? Jezelf voor schut zetten? Okay ik schijt zeven kleuren in mijn broek!   Een zaadje dat ik in 2020 plantte, groeide uit tot een echte plant! Na een in 2020 een online meeting over bewustwording en inclusie, had ik idee over hoe het bewustwordingsproces bij mij werkt; door middel van muziek, kunst, lezen en theater (= het zaadje) ik besprak mijn idee toen met iemand die ook in mijn inclusie kringetje zit over het feit dat door middel van een theatervoorstelling dit bewustwordingsproces over inclusie en het leven met een beperking vergroot en versnelt kan worden…ik had zelfs al een naam: De Inclusionist. En van het een kwam het ander…het balletje rolde en was niet meer te stoppen. In 2023 komt mijn zaadje tot groei! In 2023 ga ik samen met een professionele acteur mijn theatervoorstelling spelen, a.d.h.v. mijn verhaal het publiek bewust laten worden hoe het is om te leven met een beperking of iemand in je directe omgeving met een beperking te hebben. Meedoen en een inclusie

HJERNESKADE

Februari 1 Februari…Vandaag naar Zwolle, mijn zonnetje zien, eigenlijk zonnetjes, want ik kan het met hun allemaal prima vinden, maar mijn zoon is echt mijn zonnetje. De dochter van hun, zijn zusje, is ook een zonnetje, maar hun zonnetje, zij laat mijn dag wel stralen, maar niet zo als mijn zoon (ook normaal). Puberen dat doet hij, ik maak hem maar 1 x in de week mee dus ik merk het niet zo veel, maar soms zie je echt puber-gedrag. En dit is zeker niet erg, wat ik wel erg vind is dat ik hem maar eens per week zie, zou ik wel meer willen, maar hoe? 2 Februari… Vanmorgen visite van een lieve vriendin die ik 4 jaar geleden bij ‘toeval’ in de Isala ziekenhuis met spoed (midden in bevalling)   tegenkwam. Gelijk kwamen bij mij herinneringen naar boven van ons bij de Studentenvereniging, bier zuipend, lachend en zingend! Eigenlijk vond ik haar toen wel leuk, stiekem, niet naar gehandeld want ik werd in die tijd verstandig. Ik was in die tijd verzot op mijn ex nu en zij had zo