Doorgaan naar hoofdcontent

KOE-KNUFFELEN

Je zult wel denken waarom is dit nu de titel? Eerst had je de terroristische aanslagen, je hebt die bezuinigingen wat zorgelijk is en nu is er een discussie over racisme?

Wat is nu eigenlijk racisme? De Merriam-Webster Dictionary omschrijft racisme als " de opvatting dat ras de belangrijkste bepalende factor is van menselijke eigenschappen of vermogens, en dat raciale verschillen de basis vormen van de inherente superioriteit of inferioriteit van een bepaald ras boven een ander ras". Volgens de van Dale©: ra·cis·me (het; o)1theorie die de superioriteit van een bep. ras verkondigt 2discriminatie op grond van iemands ras

Nu ben ik tegen elke vorm van racisme, maar ik betrap mij zelf soms (iedereen wel) op een uitspraak die racistisch voordoet…het is niet mijn bedoeling, maar het wordt door mij dan als grapje gebracht terwijl ik dus, onbewust, mij racistisch uitlaat. Dit kun je doen tegen mensen die je goed kent, en jou ook dan, maar tegen een onbekende of tegen een bekende van een vriend of vriendin? Niet dus, onbekenden kennen je ‘humor’ niet!
Waarom? Racisme…discriminatie? Dit laatste ken ik nu ook als rolstoeler. Mensen denken dat iedereen in een rolstoel achterlijk (velen wel, hihi red.), maar ikke niet! Hoe vaak ik niet meemaak dat men diegene aanspreek die met ‘een rolstoer’ mee is (in winkels, terrassen, restaurants…) want mensen in een rolstoel kunnen niet praten. Laat mij niet lachen zeg, mensen die zo denken zijn zelf achterlijk! Net als die mensen die vinden dat zwarte mensen bananen eten…belachelijk!



Discriminatie, ook hier in de woonvorm…de begeleiding, management, etc. voelen zich superieur t.o.v. ons heb ik het gevoel! Verder met hersenletsel is hun slogan…tja…verder ja, verder vaan ons bedoelen ze! Veiligheid is hier van belang in deze ‘beschermde’ woonvorm, maar er worden onveilige keuzes gemaakt hier door managers van deze Stichting en de begeleiding loopt hier maar netjes achteraan…angst, het gevoel boven de bewoners te staan…. Dit geeft mij, en meerdere bewoners hier, een gevoel van onveiligheid!

Lief zijn voor de medemens, naar de ander luisteren, niet meer zomaar denken dat vooroordelen waar zijn, trek dingen in twijfel, vraag je af :”Waarom”. Kinderen stellen deze vraag vaak, maar op een 1 of andere manier zijn we dit kwijt! Volwassen zijn we nu, maar deze vraag stellen we niet meer, nee nu hebben we ‘volwassen’ problemen; zwarte piet discussies, oorlog, terrorisme, vooroordelen. Niks is nog onschuldig…nee we moeten nu helaas overal bij nadenken. Waar is in hemelsnaam die kinderlijke onschuldigheid gebleven? Nee we maken nu onschuldige kinderfeestjes kapot! Koe-knuffelen dan maar… Laten we nu eens die volwassen problemen vanuit kinderogen bekijken.



Dit is een utopie, dat weet ik nu…ik zie het bij mijn zoon. We ‘maken’ hem klaar voor die volwassenheid, langzaam zie je het kind verdwijnen… Leven zonder zorgen heeft een volwassene niet, nee we maken ons veel zorgen, dit willen we niet…we willen het liefste die uptopie, maar waarom (daar is ie dan) bereiden we onze kinderen voor en waarom verbannen we heel langzaam het kind zijn uit onze kinderen? In ruil voor het fantastische, vol zorgen, leven als volwassene…Waarom?


Van racisme via discriminatie naar kinderogen. Maar de titel is koe-knuffelen…hoe kan dit nu? Koe-knuffelen klinkt lief, racisme en discriminatie niet…koe-knuffelen is iets wat volwassenen doen om dichterbij ‘het kind zijn’ te zijn. In de ogen van kinderen is koe-knuffelen niet raar, maar in de ogen van de volwassene wel… Is dit discriminatie, racisme of gewoon onwetendheid om je kind in je te zien! Waarom?

Reacties

Populaire posts van deze blog

Echte Liefde?

Bij   echte liefde kun je elkaar laten gaan, zonder ruzie… En dat hebben Thekla en ik gedaan, ze heeft een andere partner gekregen..   De hersenbloeding die ik heb gehad heeft er voor gezorgd dat wij geen volwaardige partners meer zijn. Ik ben zeker niet boos op haar, ik ben meer boos op die hersenbloeding. Ik neem haar niets kwalijk, we delen het mooiste dat er is…een kind. Thekla weet dat ik altijd van haar zal houden. Thomas is het bewijs van onze liefde.   Als dat ventje er niet was geweest, was het allemaal anders gelopen. Hij verbind ons…voor altijd en daar zijn wij blij om…echte liefde dus. Bij echte liefde geef je elkaar ruimte…ik woon in Kampen, zij in Zwolle…ruimte genoeg dacht ik zo, maar ik bedoel het   anders. Ruimte om haar eigen leven te leiden, hoe moeilijk dat voor mij ook is. Ruimte om anderen te ontmoeten.   Liefde gaat verder dan samen zijn, samen wonen, samen verplichtingen aan gaan, muzieksmaak, literatuursmaak, vakanties, etc. Liefde is een gevoel, een gevoel va

PLANKENKOORTS?

  Clown? Jezelf voor schut zetten? Okay ik schijt zeven kleuren in mijn broek!   Een zaadje dat ik in 2020 plantte, groeide uit tot een echte plant! Na een in 2020 een online meeting over bewustwording en inclusie, had ik idee over hoe het bewustwordingsproces bij mij werkt; door middel van muziek, kunst, lezen en theater (= het zaadje) ik besprak mijn idee toen met iemand die ook in mijn inclusie kringetje zit over het feit dat door middel van een theatervoorstelling dit bewustwordingsproces over inclusie en het leven met een beperking vergroot en versnelt kan worden…ik had zelfs al een naam: De Inclusionist. En van het een kwam het ander…het balletje rolde en was niet meer te stoppen. In 2023 komt mijn zaadje tot groei! In 2023 ga ik samen met een professionele acteur mijn theatervoorstelling spelen, a.d.h.v. mijn verhaal het publiek bewust laten worden hoe het is om te leven met een beperking of iemand in je directe omgeving met een beperking te hebben. Meedoen en een inclusie

HJERNESKADE

Februari 1 Februari…Vandaag naar Zwolle, mijn zonnetje zien, eigenlijk zonnetjes, want ik kan het met hun allemaal prima vinden, maar mijn zoon is echt mijn zonnetje. De dochter van hun, zijn zusje, is ook een zonnetje, maar hun zonnetje, zij laat mijn dag wel stralen, maar niet zo als mijn zoon (ook normaal). Puberen dat doet hij, ik maak hem maar 1 x in de week mee dus ik merk het niet zo veel, maar soms zie je echt puber-gedrag. En dit is zeker niet erg, wat ik wel erg vind is dat ik hem maar eens per week zie, zou ik wel meer willen, maar hoe? 2 Februari… Vanmorgen visite van een lieve vriendin die ik 4 jaar geleden bij ‘toeval’ in de Isala ziekenhuis met spoed (midden in bevalling)   tegenkwam. Gelijk kwamen bij mij herinneringen naar boven van ons bij de Studentenvereniging, bier zuipend, lachend en zingend! Eigenlijk vond ik haar toen wel leuk, stiekem, niet naar gehandeld want ik werd in die tijd verstandig. Ik was in die tijd verzot op mijn ex nu en zij had zo