Doorgaan naar hoofdcontent

MACHT IN HET KWADRRAAT (M²)

Vervoer, voor iedereen van belang en zeker als je, zoals kwetsbare doelgroepen, heet zelf niet meer kan en je afhankelijk bent vaan een vervoersservice in je gemeente! Wat heeft men hier bedacht? Er wordt gekort dus de gemeente hier denkt geld uit te sparen door de vervoersservice hier uit te laten voeren door een organisatie die gebruikt maakt van vrijwilligers.

Niets tegen vrijwilligers, ik ben blij dat ze er zijn en bereid zijn om dingen voor ons, kwetsbaren in de samenleving, te doen. Maar vervoer? Tot op een zekere hoogte. De professionaliteit vervalt, minder inzet, op feestdagen wordt niet gereden, weekenden worden moeilijk, ’s avonds kan wel maar een dag van te voren regelen (spontaniteit weg), centrale minder bereikbaar (tot 16:00, na dit tijdstip zoek je het maar uit!) … nog wel meer dingen. De gemeente Kampen denkt veel te makkelijk! Geld besparen okay, maar er ons afhankelijken worden niet gespaard dus.

Afhankelijk ben ik van vervoer…ik kan niet zelf autorijden (traag reactievermogen, slechte coördinatie, geen meerdere handelingen tegelijk kunnen) en niet met het openbaar vervoer (teveel prikkels)…dus afhankelijk van een vervoersservice. En men maakt, zo merk ik, handig (mis)gebruik van mijn afhankelijkheidspositie…dit noemen ze ook wel machtsmisbruik! Macht in het kwadraat noem ik het…



De situatie:
Ik werd opgehaald door de taxi om naar de Vogellanden te gaan, niet door de gebruikelijke bekende chauffeur maar door vakantie een andere, ach ja ja dit gebeurd ook bij ziekte dus ik dacht nog “shit happens…niets aan te doen” Ik vroeg of we nog iemand gingen ophalen…ja nog 1 persoon die moet naar het ziekenhuis vertelde de chauffeur. Combinaties komen vaker voor, niets aan de hand. Eenmaal op de plaats van bestemming gekomen bleek het niet om 1 persoon te gaan, maar twee…niet goed doorgegeven door de persoon in kwestie (irritatie 1, rustig Emil). De man vaan de vrouw wilde mee, maar niet de goede auto (max twee personen + rolstoel)…de man opende de bijrijdersdeur waar ik zat en trok hem dicht met een klap (irritatie 2, overstuur Emil)…men ging discussiëren wat ik hoorde (irritatie 3, meer overstuur Emil) en toen gebeurde iiets waardoor er kortsluiting in mijn hoofd ontstond…de man zei “daar staat een rolstoel, daar kan ik toch zitten?” Ik schreeuwde (kortsluiting) “Nee dit is mijn rolstoel dat wil ik niet!” Daarna stapte de vrouw boos uit…”ik rij niet meer mee met zo’n gestoorde gek!” Toen blijk ik nog mijn middelvinger te hebben opgestoken. De chauffeur stapte in en we reden weg…ik zwaaide nog sarcastisch… Zonder verder nog wat te zeggen arriveerde ik bij de Vogellanden…

Door mijn gedrag zijn alle partijen geschrokken. Begrijpelijk ook omdat dit ongepaste gedrag van mij niet geaccepteerd word en dit snap ik ook. Maar mijn vertoonde, ongepaste, gedrag vloeit voort uit mijn hersenbeschadiging. Immers tussen irritatie 1 en 2 horen nog meer stappen te zitten, zoals bij ‘normale’ mensen, maar bij mij is dit er niet. Mensen met hersenbeschadiging nemen grotere stappen op ‘irritatie-ladder’ er worden stappen overgeslagen omdat die verbindingen in de hersenen kapot zijn!



In de beschreven situatie beschrijf ik meerdere partijen, maar ik ben volgens de instelling de schuldige. Ik erken mijn rol wat niet goed is, maar in deze situatie zijn we alle drie schuldig! Ik voor mijn ongepaste gedrag, het echtpaar omdat ze niet goed doorgaven dat het om twee personen ging en de vervoerder om in mijn bijzijn te gaan discussiëren met het echtpaar en geen kennis hebben over hersenbeschadiging. Ze weten niet wie ze vervoeren…iedere doelgroep (bejaarde, gehandicapte, mensen met hersenletsel, etc.) heeft een eigen aanpak. En dit beseft de vervoersmaatschappij niet of niet genoeg! En dit neem ik hun kwalijk en indirect ook de gemeente Kampen!

Wat mij betreft is de gemeente Kampen schuldig aan het feit dat zij de vervoersmaatschappij in een machtspositie brengen en de vervoerder is schuldig aan onwetendheid betreffende de verschillende doelgroepen die zij vervoeren (de chauffeurs worden niet goed/voldoende ingelicht) en dit bedrijf is schuldig aan het feit dat ze deze machtspositie misbruiken!



Afhankelijkheid is stom, schreef ik al eens eerder. Deze afhankelijkheid zeker, ook omdat ze misbruik maken van deze machtspositie, men weet dondersgoed dat wij, de doelgroepen, afhankelijk zijn van vervoer…naar familie, vrienden, ouders, zwembadbezoek, tandarts-, huisartsbezoek en andere bezoeken…en maken handig misbruik van deze wetenschap!

Bezuinigingen in de zorg, de tranisitie veel is goed, maar veel ook niet. Op vervoer geld besparen, terwijl velen in je gemeente hiervan afhankelijk zijn…dit kan echt niet en dit gaat duurder uitvallen dan de gemeente Kampen denkt! De verzekering alleen al…werken met vrijwilligers i.p.v. professionals zorgt ervoor dat de premie enorm stijgt, aanschaf juiste auto’s en de hoeveelheid gaat flink in de papieren lopen en wat dacht je van de inrichting van een vervoerscentrale die de ritjes regelen en een goede/ruime bereikbaarheid?


Nee, lang niet alles is goed. Laat men de verspilling van medicatie in zorg maar aanpakken! Hierop kan miljoenen op bespaart worden, maar keuzes maken is moeilijk met een sterke lobby van medicatieproducenten (= machtsmisbruik) en hiervan is de overheid afhankelijk…nee dan maar de zwakkeren (en afhankelijken) in deze samenleving maar aanpakken!!


Reacties

  1. Jessica Veldhoen30 juli 2016 om 21:41

    Ik zie de vuist en ik hoop ook echt dat je een vuist kan maken! Maar ik kan me voorstellen dat je machteloos hierin staat. De mensen die van achter hun bureau maar van alles bedenken en bezuinigingen doordrukken, maar zonder besef van de gevolgen. En waarschijnlijk kunnen ze zich er niet in verplaatsen en daarmee is het de vraag hoe je ze kan overtuigen dat er dingen moeten veranderen. Ik wou dat ik er een oplossing voor had. En daarnaast voor jou de frustratie... Ik vind het echt goed van je dat je dit blog schrijft. Ook ik ben een leek en had niet geweten dat die stappen bij jou veel sneller op elkaar volgen. Makkelijk dat iedereen gelijk met de vinger maar jou wijst, maar ik denk deels echt onterecht! Door jouw blog snap ik een beetje meer hoe het voor jou moet zijn. Dus Emil, topper, blijf alsjeblieft doorgaan met deze nuttige blogs schrijven ook al levert het uiteindelijk misschien niet op dat die mensen bij de gemeente zaken veranderen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. iedere gemeente vult bezuinigingen anders in, de gemeente Zwolle doet dit niet ik heb de pech in deze gemeente te wonen, maar een vuist maken doe ik zeker! En deze blog blijft hoor en ik blijf dit soort dingen schrijven Jessica, het helpt mij ook bij het maken van een vuist.

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Echte Liefde?

Bij   echte liefde kun je elkaar laten gaan, zonder ruzie… En dat hebben Thekla en ik gedaan, ze heeft een andere partner gekregen..   De hersenbloeding die ik heb gehad heeft er voor gezorgd dat wij geen volwaardige partners meer zijn. Ik ben zeker niet boos op haar, ik ben meer boos op die hersenbloeding. Ik neem haar niets kwalijk, we delen het mooiste dat er is…een kind. Thekla weet dat ik altijd van haar zal houden. Thomas is het bewijs van onze liefde.   Als dat ventje er niet was geweest, was het allemaal anders gelopen. Hij verbind ons…voor altijd en daar zijn wij blij om…echte liefde dus. Bij echte liefde geef je elkaar ruimte…ik woon in Kampen, zij in Zwolle…ruimte genoeg dacht ik zo, maar ik bedoel het   anders. Ruimte om haar eigen leven te leiden, hoe moeilijk dat voor mij ook is. Ruimte om anderen te ontmoeten.   Liefde gaat verder dan samen zijn, samen wonen, samen verplichtingen aan gaan, muzieksmaak, literatuursmaak, vakanties, etc. Liefde is een gevoel, een gevoel va

HJERNESKADE

Februari 1 Februari…Vandaag naar Zwolle, mijn zonnetje zien, eigenlijk zonnetjes, want ik kan het met hun allemaal prima vinden, maar mijn zoon is echt mijn zonnetje. De dochter van hun, zijn zusje, is ook een zonnetje, maar hun zonnetje, zij laat mijn dag wel stralen, maar niet zo als mijn zoon (ook normaal). Puberen dat doet hij, ik maak hem maar 1 x in de week mee dus ik merk het niet zo veel, maar soms zie je echt puber-gedrag. En dit is zeker niet erg, wat ik wel erg vind is dat ik hem maar eens per week zie, zou ik wel meer willen, maar hoe? 2 Februari… Vanmorgen visite van een lieve vriendin die ik 4 jaar geleden bij ‘toeval’ in de Isala ziekenhuis met spoed (midden in bevalling)   tegenkwam. Gelijk kwamen bij mij herinneringen naar boven van ons bij de Studentenvereniging, bier zuipend, lachend en zingend! Eigenlijk vond ik haar toen wel leuk, stiekem, niet naar gehandeld want ik werd in die tijd verstandig. Ik was in die tijd verzot op mijn ex nu en zij had zo

VERDRIETIG?

Ik verdrietig? Ik ben mijn huis, vriendin, werk, auto en sommige vrienden kwijt. Veel kwijtgeraakt, heb ik daarom verdriet? Ja, soms zeker wel. Tranen vloeien dan rijkelijk… Bij het horen van de bepaalde liedjes van bijvoorbeeld Acda en de Munnik, Spinvis, the Doors, Lenny Kravitz om er maar een paar te noemen. Herinneringen die bepaalde emoties oproepen? Heb ik ook; muziek bijvoorbeeld… De eerste keer weg met Thekla naar Noordwijk aan Zee, ons nummer toen “Het regent zonnestralen” van Acda en de Munnik. En het nummer van Van Dik Hout “Laat het los” samen met Joyce het keihard meezingen aan de bar in het Beugeltje. Skik met “Op fietse” de omgeving waar hij over zingt dan ken ik en vele stukken heb ik ook gefietst. Als puber…als ik boos was op mijn moeder ofzo draaide ik vaak de Heideroosjes “Tering tyfus Takketrut” Zo zijn er nog veel meer te noemen. Wat zegt Wikipedia over verdriet: Verdriet Verdriet of droefenis is een emotie waardoor mensen en dieren kunnen uitdrukk