Vervoer, de soap gaat nog ff door…mijn standpunt:
Geen vervoer
dus…Waarom? Omdat de WMO en Welzijn Kampen hersenletsel niet begrijpen. Wel
heeft men begrip voor het feit dat ik hersenletsel heb, maar begrijpt absoluut
niet wat het met je leven doet! En met name wat het hebben van hersenletsel van
invloed op je gedrag heeft!! En het feit dat je daar geen controle over hebt! Geen controle over gedrag, dan kun je dus
zonder het op dat moment zelf te realiseren ongewenst gedrag vertonen. En dit
is mij gebeurd dus… Ik heb ongewenst gedrag vertoont waar ik op dat moment geen
controle over had. Wat dus resulteerde in het feit dat men nu moeilijk doet om
mij te vervoeren bij Welzijn! Een rolstoel niet vastzetten, mijn
levensvervoerdersmiddel in combinatie met het onverschillige gedrag van de
‘vrijwillige’ chauffeur resulteerde dat ik ongewenst gedrag vertoonde! Ik werd
boos ja, mijn hersenen verwerkten deze informatie niet goed door mijn
hersenletsel en ik ‘flipte’ werd dus boos en zei van alles wat ik op dat moment
niet bewust deed en geen controle over had! En hier willen ze een excuus voor.
Zeg nou zelf: zou jij je excuus aanbieden voor iets waar jij geen controle over
hebt? ‘o sorry dat ik hersenbeschadiging heb!’ Nee toch? Ik niet! Men zegt als
ik dit doe dat mijn vervoerprobleem is opgelost…nou ik kies nu voor mijzelf!
Moet ik mij schamen voor het feit dat ik hersenletsel heb, want dat zeg ik dus
als ik dit doe! Ik heb respect voor mijzelf en dit zelfrespect wil ik houden
hoor en door mijn excuus aan te bieden geef ik dit op!
De WMO vind mij
gewoon te duur en dan word een inwoner van de gemeente Kampen als geld gezien,
een kostenpost! Zo respectloos dit! Ik schaam mij voor het feit dat dat ik een
inwoner ben in deze gemeente! ‘Dan zoekt meneer maar wat dichterbij, kost het
ons minder!’ zegt men bij de WMO… Hoe weinig respect heb je dan voor je
inwoners!
Maar na veel gepraat is er nu een positieve wending…een opening met welzijn door bemiddeling n.a.v. mijn verhaal door een gemeenteambtenaar…
En? Per 1 mei gaat met mij weer 1 dag in de week vervoeren, dus de vele gesprekken hebben gewerkt, maar helaas zit er belachelijk lange proefperiode aan vast…20 weken! Onredelijk en onmenselijk, maar ach, ff slikken en weer doorgaan, ik kan in ieder geval weer naar de Vogellanden…al is het voor 1 dag in de week met een absurd lange proefperiode. Sorry voor mijn hersenbeschadiging!
En dit is lastig…gevoelens zijn er, maar hoe uit je ze? Goede vraag, ik hoor wel eens verhalen of lees wel eens op internet dan men zo gefrustreerd raakt dat medewerkers onbehagelijk betast worden, ongepaste ‘zorgvragen’ krijgen, seksuele handelingen horen ook bij de zorg! Waarom krijgt men wel hulp bij het eten als je dit zelf niet kan…maar seksuele handelingen dan? Frustratie bouwt zich op, er word niet over seks gesproken want dat is taboe in de zorg en uit zich hierdoor in ongepast gedrag.. het is en blijft een lastig onderwerp….seks.
Maar er over praten, grapjes maken met seks als thema… gezien reacties soms van medewerker is het een taboe, terwijl het toch leeft. Opmerkingen maken of grapjes maken er zit altijd een kern van waarheid in vind ik.
Ik zou liegen als ik zeg dat sommige medewerksters hier mij niets doen! Ik ben ook mens en sommigen zijn echt mijn type, of je hebt een goede klik met elkaar, maar grenzen zijn er dan wel waar ik mij bewust van ben. Als ik goede klik met iemand heb dan spreek het uit aan diegene waar ik ‘gevoelens’ voor heb ontwikkeld…vaak klaart dit de lucht en heb je het erover en blijkt het gewoon een erg goede klik te zijn! Dit is normaal, maar er heerst een vleug van taboe over! En niets is zo menselijk als ‘gevoelens’ hebben…ook ‘seksuele gevoelens’ horen erbij, ook als je beperkt bent. Fantaseren erover hoort daarbij, ja ik geef het toe…ik fantaseer ook wel eens, droom wel eens er over, maar wie niet. Als iemand dit leest en zegt nooit te fantaseren over hoe het bij een ander zal zijn, LIEGT!
Taboes…dit is een taboe in de
zorg, maar ook in deze maatschappij…praten doe je niet, tolerant? Ach we laten
het oogluikend toe, iedereen weet het, stiekem doen we het allemaal (als het
maar privé is), grappen erover maken (en toch zit er een kern van waarheid in),
stiekem porno kijken. Iedereen doet het, weten het allemaal, maar toegeven ho
maar! Tolerant? Scheiheilig! Taboe…echt. In de zorg wordt er raar over
gedaan…terwijl er organisaties zijn, dus niet binnen een instelling, die aan
seksuele zorgvragen doen!
Door er een taboe aan te
hangen zijn zorgvragers op dit gebied ook huiverig om het aan te kaarten. Dus
doet men het stiekem, spreekt men stiekem af met escortdames of hoertjes (als
men geld heeft) of gaat er heen! De zorg zorgt ervoor dat dit taboe blijft
bestaan! Medewerker worden hier wel in geschoold, maar het is en blijft een
taboe!
Reacties
Een reactie posten