Doorgaan naar hoofdcontent

Girls just wanna have fun???


Hoe kan iemand die een hersenbloeding heeft gehad  dat zijn leven wat hij had veranderde toch van het leven genieten? Dit was een vraag die ik kreeg en probeer hem zo goed als ik kan in deze blog beantwoorden…



Even wat dingen waar ik van geniet, klein lijstje, maar ach: mijn zoon zien (en zijn zusje en de rest van hun gezin) familie, vrienden, series, films, tv kijken, bier, theaterbezoek, etentjes, terrasje pakken, muziek, een goed boek, vrijwilligerswerk, dit zijn een paar dingetjes waar ik mijn ‘lust for life’ uithaal…

Waar ik veel ‘lust for life’ uithaal is de relatie die ik heb met mijn zoon en mijn ex en haar gezin. Ik geniet ervan als ik daar ben, okay het is maar 1 dag in de week, maar oh man daar geniet ik zo van! Er zijn, contact met hun hebben. Natuurlijk ben ik daar om Thomas te zien, ik ben zijn vader, maar hij nu een lid van het gezin dat zijn moeder (mijn ex) heeft opgebouwd met haar nieuwe partner. En ik ben zo blij met het contact dat ik heb en hun dochtertje is ook zo gek met mij…echt ik geniet elke week weer!
Zeker ook van het zien vaan Thomas, ff tijd met ons tweetjes…Quality-time…zo leer hij mij goed kennen en ik hem. Zijn interesses, zijn dingen wat hem hem maakt…en hij leert mijn dingetjes. Hij kent de, zoals hij het noemt, de ‘de Boer-humor’ al, echt leuk!

Familie, tja ik zie ze niet vaak, maar als ik ze zie dan kan ik er ook van genieten. Feestjes zijn vaak momenten dat ik veel van hen zie of ik moet op bezoek gaan en dat gebeurt te weinig vind ik. Dit ligt aan mij, maar ook zeker bij hen. Het initiatief komt meestal van mij…ik ben ook zo lastig nu, rolstoel gebonden en past niet in ieder huis, laat staan wc bezoek! Lastpak die gehandicapte Emil!



Muziek een belangrijk iets in mijn leven! Ook hier haal een deel ‘lust for life’ uit, van goede muziek kan ik genieten. Muziek is emotie, ik kan er veel mee…als ik boos, teleurgesteld of gefrustreerd ben hoor je het aan de muziek die ik draai. Ook als ik vrolijk ben hoor je het, ik zit goed in mijn veel. Ook nu ik schrijf heb ik muziek op; muziek inspireert en geeft energie. En liedjes kunnen mij ontroeren tot tranen vloeien, kippenvel krijg, moet lachen, tja muziek doet wat met je! In het ziekenhuis draaide men muziek, tijdens mijn revalidatie was muziek een item, muziek stimuleert je hersens!

Tv kijken of een goede film zien of series kijken vind ik leuk, het is niet dat daar ‘’ lust for life’ uithaal, maar op die manier verveel ik mij niet, kom de dag door, dus het draagt wat bij aan dit gevoel. En dat is voor mij een niet te onderschatten onderdeel, het geeft mij ook weer de nodige structuur in mijn dag en dit draagt ook weer bij aan mijn ‘lust for life’ Een kleine bijdrage maar niet minder onbelangrijk!

Bier…tja drink ik graag, alleen krijg ik er nu een pens van. In mijn studietijd noemden ze mij wel eens als grapje (denk ik) Emil de Bier! Grappig hoor, maar ik kan echt genieten van heerlijk biertje of heerlijk wijntje. In mijn studietijd zoop ik, nu geniet ik en zuip ik het niet, drink nog wel veel (sommigen zeggen teveel) maar met een verschil: genieten! Niet hierdoor krijg je ‘Lust for Life’ maar geniet je en dat is ook een soort van toch?

‘Lust for life’ betekend levenslust, de lust om leven! Er is maar 1 ding waar ik echt levenslust uit haal, dat is mijn bloedverwanten! De wil om te leven, levenslust, haal ik het meeste uit mijn zoon. Hij motiveerde mij in het ziekenhuis, tijdens mijn revalidatie en ook nu! Welke tegenslagen, hobbels of problemen ook op mijn pad komen, de geddachte aaan hem sleept mij overal doorheen. Is dit niet teveel eer aan 1 persoon? Nee vind ik niet en iedereen heeft iets of iemand die zorgt voor ‘lust for life’…



Reacties

  1. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Emil, wat een ontzettende mooie blog. Ontzettend pakkend geschreven.

    Ik ben echt ontroerd door jouw mooie tekst. Ook geïnspireerd! Ik wijd onder deze blog niet uit waarom, maar misschien kun je dat zelf invullen.

    Topper ben je!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Echte Liefde?

Bij   echte liefde kun je elkaar laten gaan, zonder ruzie… En dat hebben Thekla en ik gedaan, ze heeft een andere partner gekregen..   De hersenbloeding die ik heb gehad heeft er voor gezorgd dat wij geen volwaardige partners meer zijn. Ik ben zeker niet boos op haar, ik ben meer boos op die hersenbloeding. Ik neem haar niets kwalijk, we delen het mooiste dat er is…een kind. Thekla weet dat ik altijd van haar zal houden. Thomas is het bewijs van onze liefde.   Als dat ventje er niet was geweest, was het allemaal anders gelopen. Hij verbind ons…voor altijd en daar zijn wij blij om…echte liefde dus. Bij echte liefde geef je elkaar ruimte…ik woon in Kampen, zij in Zwolle…ruimte genoeg dacht ik zo, maar ik bedoel het   anders. Ruimte om haar eigen leven te leiden, hoe moeilijk dat voor mij ook is. Ruimte om anderen te ontmoeten.   Liefde gaat verder dan samen zijn, samen wonen, samen verplichtingen aan gaan, muzieksmaak, literatuursmaak, vakanties, etc. Liefde is een gevoel, een gevoel va

PLANKENKOORTS?

  Clown? Jezelf voor schut zetten? Okay ik schijt zeven kleuren in mijn broek!   Een zaadje dat ik in 2020 plantte, groeide uit tot een echte plant! Na een in 2020 een online meeting over bewustwording en inclusie, had ik idee over hoe het bewustwordingsproces bij mij werkt; door middel van muziek, kunst, lezen en theater (= het zaadje) ik besprak mijn idee toen met iemand die ook in mijn inclusie kringetje zit over het feit dat door middel van een theatervoorstelling dit bewustwordingsproces over inclusie en het leven met een beperking vergroot en versnelt kan worden…ik had zelfs al een naam: De Inclusionist. En van het een kwam het ander…het balletje rolde en was niet meer te stoppen. In 2023 komt mijn zaadje tot groei! In 2023 ga ik samen met een professionele acteur mijn theatervoorstelling spelen, a.d.h.v. mijn verhaal het publiek bewust laten worden hoe het is om te leven met een beperking of iemand in je directe omgeving met een beperking te hebben. Meedoen en een inclusie

HJERNESKADE

Februari 1 Februari…Vandaag naar Zwolle, mijn zonnetje zien, eigenlijk zonnetjes, want ik kan het met hun allemaal prima vinden, maar mijn zoon is echt mijn zonnetje. De dochter van hun, zijn zusje, is ook een zonnetje, maar hun zonnetje, zij laat mijn dag wel stralen, maar niet zo als mijn zoon (ook normaal). Puberen dat doet hij, ik maak hem maar 1 x in de week mee dus ik merk het niet zo veel, maar soms zie je echt puber-gedrag. En dit is zeker niet erg, wat ik wel erg vind is dat ik hem maar eens per week zie, zou ik wel meer willen, maar hoe? 2 Februari… Vanmorgen visite van een lieve vriendin die ik 4 jaar geleden bij ‘toeval’ in de Isala ziekenhuis met spoed (midden in bevalling)   tegenkwam. Gelijk kwamen bij mij herinneringen naar boven van ons bij de Studentenvereniging, bier zuipend, lachend en zingend! Eigenlijk vond ik haar toen wel leuk, stiekem, niet naar gehandeld want ik werd in die tijd verstandig. Ik was in die tijd verzot op mijn ex nu en zij had zo