TERUGGAAN IN HET LEVEN

Voor deze blog wil ik jullie meenemen naar een jaar dat voor mij bepalend is geweest in mijn ik, mijn vorming, dit jaar is een bepalend jaar geweest in mijn leven….we gaan 23 jaar terug in de tijd naar 1995. Het jaar dat ik mijn HAVO diploma kreeg, mijn HBO studie begon, op kamers ging en het jaar dat mijn ouders gingen scheiden! Een jaar waarin veel gebeurde, hoge pieken had en diepe dalen, veel te verwerken ook. Ook het jaar erna had dit effect op mijn wezen, mijn normen en waarden. Ik ben er niet trots op maar mijn kijk op relaties, de normen en waarden die ik toen daarover had, waren compleet het tegenovergestelde vanaf het moment dat ik de moeder van mijn kind ontmoete in 1998…alles werd anders, door haar is mijn kijk op relaties, zijn mijn normen en waarden veranderd, verschoven…ik stond positiever in het leven! 1995, 1996 en 1997 zijn belangrijke vormingsjaren geweest voor de man die ik nu ben! Studentenvereniging, drank, drugs, vrouwen, ik leefde er op los. Om het 1 en ander te verwerken toen schreef ik gedichten, persoonlijk ook, dit is de eerste keer dat iemand anders ze leest…eng dit ook.

Sommige hebben titels anderen gewoon een nummer, mijn eerste gedicht:

1.
Ogen
ze lijken mooi
en dat zijn ze ook
maar toch
die van jou hebben me bedrogen

Haar
dagen zijn geteld
die van mij ook
en toch zal ik
haar moeten vergeten
ze is met mij al klaar

handen
zijn ze zacht?
Die van jou niet…
het kwam hard aan
en toch heb ik mij laten branden

2.
Bedrogen
door die ogen
ze hebben gelogen
en wel maanden lang

de waarheid kwam uit
tranen aan een tuit
geef mij een spuit
ik wil eruit!

Pijn is fijn
zo zal het nooit zijn
ik trek een rode lijn
ik spring voor de trein

geen pijn, geen ogen
geen spuit…
maar ik ben er wel uit!

3.
Denderende golven
bij een rots in de branding
was jij mijn enige houvast
en toen werd ik bedolven.

Nooit zal ik vergen
hoe jij mij hebt geholpen
verder te leven
zonder leven

De dood is beter
je zult het zien
ik zou voor geen goud willen ruilen
de dood geef ik een TIEN

Deprimerend dit, maar toen was dit blijkbaar mijn manier om alles te verwerken, mijn ouders uit elkaar, mijn toenmalige vriendin maakte het uit met me op dag dat ik hoorde van mijn ouders, ik had haar nodig en toen bleek dat zij al maanden een relatie met haar buurman (medestudent) had, ze liet mij in de steek op een moment dat ik haar nodig had. Relaties? Echt dacht ik…stik er maar in! Behandelen ze mij als voorwerp dan ik ook. Zo dacht ik toen en het deed pijn, wilde wel dood en schreef ik daarover. In dichtvorm, mijn voorbeeld, Jim Morrison, deed dit ook en in die tijd las ik veel van hem, luisterde ik naar zijn muziek en dit inspireerde mij blijkbaar tot dichten. En zo door een, voor mij duistere,  periode heen te komen.
Op kamers gaan ook geweldig, maar soms ook dagen:

22.
Muisstil is het
hier op mijn kamer
geen muziek, geen gepraat
je kunt speld
horen vallen
op mijn kamer
gezellig?
Oh zeker wel
op een andere dag

  

bij het volgende gedicht liet ik mij inspireren door werk van Jules Deelder:

31.
Liefde
Haat
Nijd

Pistool
Schot
Spijt

Te laat
Mijn leven
Kwijt

Eigen schuld
Dikke bult
Bevrijd

Okay verwerking door dingen op te schrijven deed ik toen al, ook deze blog ben ik begonnen om deze reden! Een hersenbloeding een plaats geven in mijn leven en er over schrijven help. Ook toen…bij liefdesverdriet, scheiding ouders en andere hobbels in mijn leven, of in jullie  leven, helpt het opschrijven bij verwerking. Zij het in dichtvorm of persoonlijke informatieve verhalen (deze blog)…(Be)Schrijven helpt!

38.
Stilte onder het eten
zalig zitten te vreten
er word veel gezegd
in diepe gedachten
de tijd verkrachten
gedachten leeg
het bord ging stuk
eten door de lucht
scherven brengen geluk
woede, haat, nijd
mijn ouders been ik kwijt
toch lekker gegeten

Ook probeerde ik in Engels mijn gevoelens in dichtvorm te beschrijven. Ik las ook veel van Emily Dickinson, Shakespeare e.v.a. Geïnspireerd door Engelse dichters, zoals ook J. Morrison…

40.
When love is dead
it must be hate
When love is alive
it must be fate

And fate is…
for us I mean
pleasant dreams
and radiant smiles
come with me
walk for miles
towards fate
towards love

43.
We walk our way
and seas across
will find our leggs
and stop us

But nevertheless
we walk on
with no leggs

Na al dit deprimerende gedoe over ontrouw, liefdesverdriet en dood schreef ik een gedicht een positiever iets, een ommekeer kun je het noemen. Maar het was in mijn ogen toen een nieuw begin:

49.
‘K ben opnieuw begonnen
een andere weg ingeslaan
ik zal je gaan vergeten
in dit nieuwe bestaan

Misschien is vergeten
het verkeerde woord
maar is het loslaten
die in die zin thuishoort

Je snapt het vast
we hebben ’t goed gehad
toch ben je verrast
het is ‘m gelukt!

Eens zal ik zien
dat ’t zo moest gaan
voor jouw kreeg ik een tien
bij mijn nieuwe bestaan

55.
Rozen verwelken
bloemen vergaan
maar de liefde voor jouw
zal altijd bestaan

Onzin werd geschreven
rommel werd ge-saved
maar die laatste bom
wordt ’t intenst beleefd

Dus wat je ook doet
of wat je ook zegt
het is net zo nutteloos
als een varken dat een ei legt!

55 Was ook mijn laatste gedicht (?), mijn laatste hersenspinsels opgeschreven in deze vorm. Ik heb nooit meer een gedicht geschreven, wel hersenspinsels van mij opgeschreven in deze blog…informatie gegeven, een kijkje in het leven van iemand met NAH, maar nooit meer gedicht.

Dit is geen informatieve blog, geen kijkje in het leven van een NAH’er maar dit wilde ik met jullie delen. Dit jaar, deze jaren hebben mij gevormd hoe ik nu ben, toen veel drank en drugs, regels overtreden, mijn normen en waarden waren even ‘los’. Veel mensen leren kennen die mij op mijn gedrag aanspraken en deze maakten dat ik nieuwe inzichten kreeg. Je kunt wel zeggen dat ik uiteindelijk het licht zag aan het eind van een duistere tunnel. En dat licht was mijn ‘redding’ en dit licht was/is de moeder van mijn kind!

Dat mijn ouders gingen scheiden is goed geweest voor mij, raar zeggen dit, maar het heeft mij gesterkt in mijn kijk op relaties, liefde en trouw zijn. Ik ben niet altijd een lieverdje geweest, maar wie wel (niemand kan dit beweren)…maar ik heb geleerd van mijn fouten, geluisterd naar wat anderen zeiden, mijn gedrag aangepast en dit heeft er uiteindelijk toe geleid dat ik nu de relatie heb met mijn ex die ik heb.  Het is niet alleen een kind dat ons bind, maar wederzijds respect en het belangrijkste: onvoorwaardelijke liefde (=elkaar nieuwe levens gunnen, loslaten, maar je toch voor die ander iets kunnen betekenen) .
Elkaar ruimte geven…

Ruimte
Space
Oneindig
Liefde onvoorwaardelijk
Oneindig
Space
Ruimte

Dit gedicht schrijf ik nu ter plekke, recht uit het hart, zonder na te denken. Blijkbaar was 55 niet mijn laatste, liefde inspireert blijkbaar, veel liefdesliedjes geschreven, liedjes over onmogelijke liefdes, liefdesverdriet en ga zo maar door…
Muziek is ook belangrijk, bekijk mijn cd-kast en je maakt een reis door mijn leven, soms kocht ik cd’s op basis van mijn emotie toen…ik koop nog steeds mijn muziek naar mijn emotionele toestand. Teksten zijn belangrijk en sommige bands of zangers/zangeressen zijn zo belangrijk voor mij dan koop ik het gewoon. Dit is ook emotie! In mijn cd kast kun je precies zien/horen welke emotionele toestand ik mij in die jaren (1995,96 en 97) bevond.