Doorgaan naar hoofdcontent

Back to Black




2018 begon voor mij slapend…om 24:00 precies ging ik naar bed, ik kon moeilijk in slaap komen want wat mafketels vonden het wel een goed idee om wat vuurwerk af te steken, gelukkig nieuwjaar!
Nieuw jaar, nieuwe kansen/mogelijkheden. Wat zal dit jaar mij brengen? Zal ik naar de Noorse Fjorden, welke theatervoorstellingen bezoek ik, welke cd’s koop ik, welke artiesten zal ik gaan zien, etc….

Een ding hoop ik dat dit jaar zeker gebeurd; bezoek aan de ZiggoDome, het liefste naar een artiest die ik graag zien wil en diegene die mij vergezeld ook. Maar ik hoop van harte dat dit nog gaat gebeuren dit jaar.

Ik ben dit jaar begonnen met mee te doen met Ik Pas; een maand geen alcohol, waarom? Niet omdat het moet, maar omdat ik het wil. Ik wil een patroon doorbreken, ben geen alcoholist maar ik wil gewoon mijn ‘gewoontes’ doorbreken! Tja…kijken of ik op deze ‘gewoonte momenten’ zonder kan. En afvallen is een gevolg hiervan en ik wil kijken hoeveel, want wat mij duidelijk is nu dat ik dit jaar graag wat wil gaan afvallen. Nu ik in deze rolstoel zit, vliegen de kilo’s er nu aan! Om dit even te illustreren, ik schaam mij niet hoor (het is gewoon zo), voor mijn hersenbloeding had ik broekmaat 30…nu heb ik maat 38!



Op 12 januari hadden we hier op de woonlocatie een foto-expositie, op hun facebookpagina uitleg:
Met een fototentoonstelling in Kampen geven fotografe en grafisch vormgever Kim Kok en 18 mensen met hersenletsel inzicht in het leven van deze bewoners van Stichting InteraktContour in Kampen. De expositie op zaterdag 12 januari is de afronding van het Project Kommm! (Kijk ook met mij mee) dat afgelopen jaar heeft plaatsgevonden. De entree is gratis.

Kim Kok werkt parttime bij de woonvorm voor mensen met hersenletsel (aangeboren en niet-aangeboren). Zo kwam zij samen met bewoners op het idee voor dit project, dat ze op eigen initiatief uitvoerde in haar eigen tijd. Ze ging afgelopen jaar 1-op-1 met de bewoners op pad om hun passie te beleven en fotograferen. Ook fotografeerde Kok het dagelijks leven en belemmeringen van bewoners. De deelnemers fotografeerden zelf ook. Dit alles samen geeft een bijzondere inkijk in hun leven.
De expositie nodigt belangstellenden uit om mee te kijken. Want er is meer dan hersenletsel. Bij de expositie is ook een (foto)boek gemaakt dat zaterdag voor het eerst te zien is.

Burgemeester Bort Koelewijn opent de expositie in de wandelgangen van de woonvorm aan de Burgwalstraat. Bezoekers krijgen zo een beeld van de woonomgeving en kunnen kennismaken met de bewoners. Wellicht delen zij een passie of interesse en kunnen ze over en weer wat voor elkaar betekenen
.

Ik ben naar Rotterdam geweest, samen met Thomas, naar de Kuip en een training bezocht van Feyenoord en zelfs de spelers en staf ontmoeten en met ze op de foto! Een geweldige verassing… een passie deze club; ik ben fan en wilde altijd al een keer de Kuip bezoeken. Een passie naast mijn passie voor muziek, koken en mijn grootste passie Thomas! En om dit samen te beleven…ik krijg nu weer kippenvel…was super! Twee passies gecombineerd, echt een superdag en ik/wij hebben genoten

Tja wat kan ik nog meer vertellen? Nou mijn droom om dit jaar naar de Noorse Fjorden te gaan kan ik laten varen…ook al is het jaar net begonnen, dit is een zekerheid…ik moet maar een VR bril aanschaffen, misschien kan ik via deze weg daar op bezoek gaan. Ik denk niet het gevoel erbij als ik er echt ben, maar misschien komt het verdomt dichtbij!



De eerste cd die ik kocht dit jaar EELS ‘the deconstruction’, een geweldige band, heerlijke, rustgevende, maar toch stevige muziek. Een waardige cd om 2019 mee te beginnen! Samen met een album van Jack White ‘Bourding House Reach’ en op 1 maart komt mijn cd van mijn favoriete band Weezer ‘The Black Album’
Januari…weer op naar de zomer; korte blog, maar ik heb nu niet veel te melden. Zijn er van mijn lezers nog vragen wat mij kan inspireren voor een volgende blog?



Reacties

Populaire posts van deze blog

Echte Liefde?

Bij   echte liefde kun je elkaar laten gaan, zonder ruzie… En dat hebben Thekla en ik gedaan, ze heeft een andere partner gekregen..   De hersenbloeding die ik heb gehad heeft er voor gezorgd dat wij geen volwaardige partners meer zijn. Ik ben zeker niet boos op haar, ik ben meer boos op die hersenbloeding. Ik neem haar niets kwalijk, we delen het mooiste dat er is…een kind. Thekla weet dat ik altijd van haar zal houden. Thomas is het bewijs van onze liefde.   Als dat ventje er niet was geweest, was het allemaal anders gelopen. Hij verbind ons…voor altijd en daar zijn wij blij om…echte liefde dus. Bij echte liefde geef je elkaar ruimte…ik woon in Kampen, zij in Zwolle…ruimte genoeg dacht ik zo, maar ik bedoel het   anders. Ruimte om haar eigen leven te leiden, hoe moeilijk dat voor mij ook is. Ruimte om anderen te ontmoeten.   Liefde gaat verder dan samen zijn, samen wonen, samen verplichtingen aan gaan, muzieksmaak, literatuursmaak, vakanties, etc. Liefde is een gevoel, een gevoel va

HJERNESKADE

Februari 1 Februari…Vandaag naar Zwolle, mijn zonnetje zien, eigenlijk zonnetjes, want ik kan het met hun allemaal prima vinden, maar mijn zoon is echt mijn zonnetje. De dochter van hun, zijn zusje, is ook een zonnetje, maar hun zonnetje, zij laat mijn dag wel stralen, maar niet zo als mijn zoon (ook normaal). Puberen dat doet hij, ik maak hem maar 1 x in de week mee dus ik merk het niet zo veel, maar soms zie je echt puber-gedrag. En dit is zeker niet erg, wat ik wel erg vind is dat ik hem maar eens per week zie, zou ik wel meer willen, maar hoe? 2 Februari… Vanmorgen visite van een lieve vriendin die ik 4 jaar geleden bij ‘toeval’ in de Isala ziekenhuis met spoed (midden in bevalling)   tegenkwam. Gelijk kwamen bij mij herinneringen naar boven van ons bij de Studentenvereniging, bier zuipend, lachend en zingend! Eigenlijk vond ik haar toen wel leuk, stiekem, niet naar gehandeld want ik werd in die tijd verstandig. Ik was in die tijd verzot op mijn ex nu en zij had zo

VERDRIETIG?

Ik verdrietig? Ik ben mijn huis, vriendin, werk, auto en sommige vrienden kwijt. Veel kwijtgeraakt, heb ik daarom verdriet? Ja, soms zeker wel. Tranen vloeien dan rijkelijk… Bij het horen van de bepaalde liedjes van bijvoorbeeld Acda en de Munnik, Spinvis, the Doors, Lenny Kravitz om er maar een paar te noemen. Herinneringen die bepaalde emoties oproepen? Heb ik ook; muziek bijvoorbeeld… De eerste keer weg met Thekla naar Noordwijk aan Zee, ons nummer toen “Het regent zonnestralen” van Acda en de Munnik. En het nummer van Van Dik Hout “Laat het los” samen met Joyce het keihard meezingen aan de bar in het Beugeltje. Skik met “Op fietse” de omgeving waar hij over zingt dan ken ik en vele stukken heb ik ook gefietst. Als puber…als ik boos was op mijn moeder ofzo draaide ik vaak de Heideroosjes “Tering tyfus Takketrut” Zo zijn er nog veel meer te noemen. Wat zegt Wikipedia over verdriet: Verdriet Verdriet of droefenis is een emotie waardoor mensen en dieren kunnen uitdrukk