Allereerst wil ik benoemen dat ik het waardeer dat jij de tijd neemt om mijn blog te lezen, dit wil zeggen dat jij je interesseert in mij en mijn hersenspinsels voor lief neemt. Ik ben deze blog ooit begonnen om iedereen in mijn omgeving te informeren over hersenletsel, wat is dit, wat is NAH en hoe is het, voor mij, om te leven met hersenletsel, en ook om zelf het allemaal te verwerken door het op te schrijven. Ik neem jullie, de lezers, mee in mijn leven nu…mijn beperkingen nu n.a.v. het letsel en dit is nogal wat. Het is persoonlijk, confronterend, ontroerend maar bovenal wil ik jullie informeren en hierdoor krijgen jullie meer begrip voor deze “levensveranderende” gebeurtenis (hoop ik) Veel van jullie kennen mij nog uit, hoe ik het omschrijf, mijn vorige leven (van voor de hersenbloeding) en met deze blog wil ik laten zien hoe mijn totaal ik veranderd… Maar ik denk dat dit punt wel bereikt is, misschien niet iedereen, maar dat zal nooit lukken, is een utopie denk, maar in ieder geval bij mijn lezers… Nu schrijf ik ook over andere dingen, hersenspinsels…
Soms lees je wel eens iets wat je pakt, je intrigeert, zo ben ik ook in het boek van Mark Manson aan lezen “De edele kunst van Not Giving a F*ck” en hier viel mijn oog op dit volgende: Het verlangen naar positievere ervaringen is in wezen een negatieve ervaring. Terwijl daarentegen de acceptatie van een negatieve ervaring in feite juist een positieve ervaring is. Een hersenbrekertje, dit. Ik zal je dus een minuut geven om je hersenen uit de knoop te halen en het daarna nog een keer te lezen: Verlangen naar positieve ervaringen is een negatieve ervaring; het accepteren van negatieve ervaringen is een positieve ervaring.
Waarom hier mijn oog op viel weet ik niet, maar toen ik deze passage las dacht ik…’tja zo kun je het ook zien’ Het pakte mij, het raakte mij en zette mij tot nadenken. In het kort komt het hier op neer denk ik: door te verlangen naar iets positiefs benadruk je iets negatiefs in je leven en dit is dus een negatieve ervaring. En accepteer je iets negatiefs wordt dit positief ervaren door je… Ik kan mij hier wel in vinden, maar dit is stof waar je over kunt discussiëren en over kunt filosoferen.
Onafhankelijkheid. Een eeuwenoude strijd en het blijft, of het nu gaat om de geuzen, de verzetsstrijders uit WOII, de Catalanen, de Koerden, IS en ja zelfs de strijd van de beperkte mens! Ze strijden uiteindelijk om het zelfde: onafhankelijkheid, erkenning, gehoord worden…opkomend voor je rechten! Een groot belangrijk verschil…de beperkte mens strijd zonder wapens! Nou ja spreken en woorden zijn de ‘wapens’ in deze strijd..
Juli 2016 het VN-verdrag handicap in Nederland in werking. Doel van dit verdrag is het bevorderen, beschermen en waarborgen van de mensenrechten van mensen met een beperking. De eerste grote slag in een lange strijd. Nu 2019…drie jaar later…
Nu wil ik het even hebben over hulpmiddelen. Dit is nu een ‘hot-item’ omdat het veel problemen geeft bij de aanvraag, de beoordeling er van, de overgang van je hulpmiddel als je naar een andere gemeente verhuist. De denkwijze die men heeft is al fout…hulpmiddelen worde gezien als luxe producten, maar het geeft mensen met een beperking een ‘gedeelte’ van hun onafhankelijkheid terug, gedeelte van de mobiliteit terug, maar bovenal is het een noodzakelijk middel en geen luxe! Je benen zijn ook geen luxe en mensen in een rolstoel is de rolstoel de benen! Dus geen luxe maar een noodzaak! Nou is mij de deze noodzaak duidelijk…zonder mijn rolstoel kan ik niets, nada, noppes! Niet op pad, niet naar toilet, niet mobiel meer en maakt mij hierdoor heel afhankelijk van anderen. Andere beperkte mensen dus ook! Onze minister H. de Jonge beseft dit niet ten volle en schuift het af op gemeente, die het op hun beurt weer op de leveranciers van de hulpmiddelen afschuift en deze schuift het weer af op de minister! Het cirkeltje is rond en niemand regelt het! Kom op zeg; mensen afhankelijk van deze hulpmiddelen om meer onafhankelijk te worden dus ook ik zeg:
Hugo de Jonge, #RegelHet!
Geachte lezers, ik heb een vraag. Omdat ik soms weinig tot geen inspiratie heb voor een nieuw onderwerp voor een blog, ook een beperking, wil ik jullie in de reactie een steekwoord te zetten dat voor mij inspiratie geeft als onderwerp in mijn komende blog(s)
Reacties
Een reactie posten