Als iemand 14 jaar geleden dacht ‘Emil gaat 45 halen’ zou
ik, en meerdere denk ik, diegene voor krankzinnig verklaren! Hersenbloeding, operatie,
drain, IC opname, dubbele longontsteking…nee
rooskleurig was deze situatie allerminst; in de eerste 30 dagen na de
bloeding overlijdt 40% van de patiënten en 1 jaar na de bloeding is 50% van de
patiënten overleden. Een coma vereist daarom intensieve medische zorg. De
toestand van de getroffenen moet als kritiek en mogelijk levensbedreigend
worden beschouwd. Niet alleen de hersenbloeding als zodanig vormt een
bedreiging voor het leven in deze aandoening, maar ook complicaties die kunnen
optreden op de intensive care. (bron: https://nl.lifeafterjob.com/)
40% in de eerste 30 dagen, jeetje
zeg…heb ik dat mooi even gered en ik had een SAB (de subarachnoïdale bloeding)
en dit maakt dat de overlevingskans nog
minder is dan die genoemde 40% en dat was al laag. Maar na 14 jaar ben ik er
nog, geknokt, eigenwijs geweest, naar mijn lichaam geluisterd, nooit opgegeven
en voilà ik ben er nog!
Verjaardag. Wat zegt Wikipedia: De verjaardag is de
dag waarop men zijn of haar geboorte viert. Dit heeft in de eerste plaats
betrekking op mensen, maar ook wordt soms de verjaardag van een huisdier
gevierd. Oh ja 45 jaar geleden werd ik door mijn moeder uit haar lichaam
geperst…mijn geboorte was een feit!
Maar er is meer om feest voor te vieren de maand. Op 29
december 2021 werd de Stichting KampenInclusief, waar ik penningmeester en
mede-oprichter van ben, opgricht. Officeel, bij notaris en ingeschreven bij de
KvK. Nou denk je…het is februari…maar veel moest nog gebeuren en eind deze
maand gaat onze website officieel ‘live’. Wel feestje waard denk ik zo.
Stichting KampenInclusief richt zich op verbinding van kampenaren die in een isolement leven en op versterking van hun sociale leven. Wij, de twee mede-oprichters en bestuursleden, vonden het tijd voor actie! We komen en zitten in een cluster van de gemeente die via de adviesraad (bestaande uit vertegenwoordigers van alle gemeentelijke clusters) meepraat en tot op zekere hoogte meebeslist over beleid dat inwoners van deze gemeente aangaat. En hier zat het obstakel/probleem…de clusters of de adviesraad is niet het probleem! De daadkracht en slagvaardigheid om dingen daadwerkelijk te regelen was erg weinig en dit zorgde voor een verlammen effect op de daadkracht en slagvaardigheid om tot actie over te gaan op het gebied waar de Stichting zich op richt. En ja financieel waren wij te afhankelijk van de gemeente, die elk initiatief wegens geldgebrek de das om deed. Tijd voor actie!
Ik ga het theater in…ja ik echt! Ik ben nu bezig samen
met een acteur aan de hand van mijn verhalen en anekdotes van mij en anderen
met een theatervoorstelling. Die ik heb genoemd ‘de Inclusionist’… Waarom deze
naam? Beperkingen zijn niet weg te toveren zoals de illusionist dingen wegtovert
en het motto van inclusie is iedereen doet mee.
De boodschap wordt dan ook; welke beperking(en) je ook hebt…ze zijn niet
weg te toveren, leer er mee leven, iedereen doet mee, iedereen heeft sterke
kanten en minder sterke kanten, maar iedereen doet mee in deze
gemeente/samenleving! De Inclusionist! Kernpunten in de voorstelling: humor,
muziek en niet om de dingen heen praten…zeggen waar het op staat, realisme en de
plek op de zere plaatsen neer leggen. Maar de kern is iedereen doet mee!
45 jaar geworden. Dat kan niet iedereen zeggen na wat ik
heb gehad…balanceerde op het randje van dood. Maar wij ‘de Boertjes’ zijn een
sterk geslacht; mijn opa is 95 en geeft het goede voorbeeld, mijn vader word 71
en heeft slokdarmkanker overwonnen en ik heb mijn SAB overleefd! 45!
In mijn studietijd had ik dit op mijn bureau geschreven: ”Vandaag
is het Feest!”
Reacties
Een reactie posten