Hoe is het hier wonen nu er een IJsberg, de
verhuizing, op ons afkomt? Het is zinkende hier, het net of de IJsberg al
geraakt is; medewerkers springen van dit zinkende schip zelfs onze kaptein, de
locatiemanager, heeft ons verlaten…dit zegt genoeg! Nadat het nieuws bekend
werd…kon ze niet snel genoeg dit zinkende schip verlaten, ondanks beloften dit
niet te doen! Nou lekker dan en als klapper op de vuurpijl laat men dit schip
nog sneller zinken! Dit door een marionet van een nieuwe ‘kaptein’ aan te
stellen…deze zit diep in de zakken van dit huidige bestuur, de stuurlui zeg
maar! Maar sturen doen ze wel, alleen recht op de IJsberg af door nieuwe regels
voor personeel; wat door de aangestelde marionet uitgelegd en verdedigd wordt! Dit
zorgt voor een armada aan vertrekkend personeel hier. en wie zijn hiervan de dupe? WIJ…DE ZORGVRAGERS! Wij
blijven achter met te weinig reddingsvesten en reddingsboten…wij verzuipen door
weinig personeel en deze Stichting laat ons aan ons lot over, verder met hersenletsel is hun motto… Laat mij niet
lachen.
Nu zul je denken, waar maakt hij zorgen over?
Hij gebruikt toch geen zorg? Nee, klopt, maar gaat mij ook de rest van de
bewoners die wel zorg nodig hebben. Moet jij je voorstellen; iedere keer door
iemand anders gewassen worden of iedere keer een ander die je kont afveegt…echt
onmenselijk. En ook hebben mensen met hersenletsel structuur en duidelijkheid
nodig. En wat deze Stichting nu doet gaat tegen dit in! Verder
met hersenletsel is hun motto… Laat mij niet lachen.
De verhuizing naar Zwolle is voor mij
persoonlijk een wens die ik al heel lang, enkele jaren, koester. Dus geen
probleem, graag zelfs, maar er is een ding. Ik wilde weg uit deze woonlocatie
om de bewoners en sommige medewerkers, maar omdat deze locatie helemaal
opgedoekt wordt…gaan ze ook daarheen, ben ik er nog niet vanaf!
Zwolle waar ik studeerde, ging samenwonen,
gezinnetje stichten en BAM…hersenbloeding, beperkt en niet meer thuis kunnen
wonen. Terug naar ‘mijn’ stad: Zwolle! Dichterbij mijn zoon, dichterbij mijn
netwerk daar. Ja ik heb hier in 11 jaar ook wat opgebouwd in Kampen, hier een
netwerk(je), maar toch wil ik weer naar Zwolle…grootste reden; mijn zoon!
In 2018 schreef al iets over vervoer en
onbegrip bij chauffeurs! Onwetendheid wat beperkingen inhouden, wat mijn
hersenletsel doet en invloed heeft op mijn emoties. Even een citaat uit mijn
blog toen ‘Ben ik nou zo onredelijk? Snapt hij dan niet hoe het hersenletsel
dat ik heb zo werkt? Ik keur mijn gedrag niet goed, maar mijn hersenletsel
heeft invloed op mijn gedrag en dat moet maar eens duidelijk worden bij deze
man! Ben ik nou zo slim, of is hij nu zo dom?’
Niet weten wie de persoon met beperking is die
je vervoerd, de invloed van de beperking op zijn gedrag is iets wat echt
ontbreekt in het vervoer. En dit zorgt, onbedoeld door diegene die vervoerd
word, voor onbegrijpelijke en frustrerende situaties! Ik kan meerdere voorbeelden
vertellen uit ervaring, maar het frustreert mij opnieuw als ik dit opschrijf en
dan wordt ik ook weer kwaad en dit komt mijn coördinatie bij typen niet ten
goede, dus kies ervoor dit niet te doen.
Reacties
Een reactie posten