Doorgaan naar hoofdcontent

IJSBERG!!

 


Hoe is het hier wonen nu er een IJsberg, de verhuizing, op ons afkomt? Het is zinkende hier, het net of de IJsberg al geraakt is; medewerkers springen van dit zinkende schip zelfs onze kaptein, de locatiemanager, heeft ons verlaten…dit zegt genoeg! Nadat het nieuws bekend werd…kon ze niet snel genoeg dit zinkende schip verlaten, ondanks beloften dit niet te doen! Nou lekker dan en als klapper op de vuurpijl laat men dit schip nog sneller zinken! Dit door een marionet van een nieuwe ‘kaptein’ aan te stellen…deze zit diep in de zakken van dit huidige bestuur, de stuurlui zeg maar! Maar sturen doen ze wel, alleen recht op de IJsberg af door nieuwe regels voor personeel; wat door de aangestelde marionet uitgelegd en verdedigd wordt! Dit zorgt voor een armada aan vertrekkend personeel hier. en wie zijn hiervan de dupe? WIJ…DE ZORGVRAGERS! Wij blijven achter met te weinig reddingsvesten en reddingsboten…wij verzuipen door weinig personeel en deze Stichting laat ons aan ons lot over, verder met hersenletsel is hun motto… Laat mij niet lachen.

 


Nu zul je denken, waar maakt hij zorgen over? Hij gebruikt toch geen zorg? Nee, klopt, maar gaat mij ook de rest van de bewoners die wel zorg nodig hebben. Moet jij je voorstellen; iedere keer door iemand anders gewassen worden of iedere keer een ander die je kont afveegt…echt onmenselijk. En ook hebben mensen met hersenletsel structuur en duidelijkheid nodig. En wat deze Stichting nu doet gaat tegen dit in! Verder met hersenletsel is hun motto… Laat mij niet lachen.

 

De verhuizing naar Zwolle is voor mij persoonlijk een wens die ik al heel lang, enkele jaren, koester. Dus geen probleem, graag zelfs, maar er is een ding. Ik wilde weg uit deze woonlocatie om de bewoners en sommige medewerkers, maar omdat deze locatie helemaal opgedoekt wordt…gaan ze ook daarheen, ben ik er nog niet vanaf!

Zwolle waar ik studeerde, ging samenwonen, gezinnetje stichten en BAM…hersenbloeding, beperkt en niet meer thuis kunnen wonen. Terug naar ‘mijn’ stad: Zwolle! Dichterbij mijn zoon, dichterbij mijn netwerk daar. Ja ik heb hier in 11 jaar ook wat opgebouwd in Kampen, hier een netwerk(je), maar toch wil ik weer naar Zwolle…grootste reden; mijn zoon!

 


In 2018 schreef al iets over vervoer en onbegrip bij chauffeurs! Onwetendheid wat beperkingen inhouden, wat mijn hersenletsel doet en invloed heeft op mijn emoties. Even een citaat uit mijn blog toen ‘Ben ik nou zo onredelijk? Snapt hij dan niet hoe het hersenletsel dat ik heb zo werkt? Ik keur mijn gedrag niet goed, maar mijn hersenletsel heeft invloed op mijn gedrag en dat moet maar eens duidelijk worden bij deze man! Ben ik nou zo slim, of is hij nu zo dom?

Niet weten wie de persoon met beperking is die je vervoerd, de invloed van de beperking op zijn gedrag is iets wat echt ontbreekt in het vervoer. En dit zorgt, onbedoeld door diegene die vervoerd word, voor onbegrijpelijke en frustrerende situaties! Ik kan meerdere voorbeelden vertellen uit ervaring, maar het frustreert mij opnieuw als ik dit opschrijf en dan wordt ik ook weer kwaad en dit komt mijn coördinatie bij typen niet ten goede, dus kies ervoor dit niet te doen.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Echte Liefde?

Bij   echte liefde kun je elkaar laten gaan, zonder ruzie… En dat hebben Thekla en ik gedaan, ze heeft een andere partner gekregen..   De hersenbloeding die ik heb gehad heeft er voor gezorgd dat wij geen volwaardige partners meer zijn. Ik ben zeker niet boos op haar, ik ben meer boos op die hersenbloeding. Ik neem haar niets kwalijk, we delen het mooiste dat er is…een kind. Thekla weet dat ik altijd van haar zal houden. Thomas is het bewijs van onze liefde.   Als dat ventje er niet was geweest, was het allemaal anders gelopen. Hij verbind ons…voor altijd en daar zijn wij blij om…echte liefde dus. Bij echte liefde geef je elkaar ruimte…ik woon in Kampen, zij in Zwolle…ruimte genoeg dacht ik zo, maar ik bedoel het   anders. Ruimte om haar eigen leven te leiden, hoe moeilijk dat voor mij ook is. Ruimte om anderen te ontmoeten.   Liefde gaat verder dan samen zijn, samen wonen, samen verplichtingen aan gaan, muzieksmaak, literatuursmaak, vakanties, etc. Liefde is een gevoel, een gevoel va

HJERNESKADE

Februari 1 Februari…Vandaag naar Zwolle, mijn zonnetje zien, eigenlijk zonnetjes, want ik kan het met hun allemaal prima vinden, maar mijn zoon is echt mijn zonnetje. De dochter van hun, zijn zusje, is ook een zonnetje, maar hun zonnetje, zij laat mijn dag wel stralen, maar niet zo als mijn zoon (ook normaal). Puberen dat doet hij, ik maak hem maar 1 x in de week mee dus ik merk het niet zo veel, maar soms zie je echt puber-gedrag. En dit is zeker niet erg, wat ik wel erg vind is dat ik hem maar eens per week zie, zou ik wel meer willen, maar hoe? 2 Februari… Vanmorgen visite van een lieve vriendin die ik 4 jaar geleden bij ‘toeval’ in de Isala ziekenhuis met spoed (midden in bevalling)   tegenkwam. Gelijk kwamen bij mij herinneringen naar boven van ons bij de Studentenvereniging, bier zuipend, lachend en zingend! Eigenlijk vond ik haar toen wel leuk, stiekem, niet naar gehandeld want ik werd in die tijd verstandig. Ik was in die tijd verzot op mijn ex nu en zij had zo

VERDRIETIG?

Ik verdrietig? Ik ben mijn huis, vriendin, werk, auto en sommige vrienden kwijt. Veel kwijtgeraakt, heb ik daarom verdriet? Ja, soms zeker wel. Tranen vloeien dan rijkelijk… Bij het horen van de bepaalde liedjes van bijvoorbeeld Acda en de Munnik, Spinvis, the Doors, Lenny Kravitz om er maar een paar te noemen. Herinneringen die bepaalde emoties oproepen? Heb ik ook; muziek bijvoorbeeld… De eerste keer weg met Thekla naar Noordwijk aan Zee, ons nummer toen “Het regent zonnestralen” van Acda en de Munnik. En het nummer van Van Dik Hout “Laat het los” samen met Joyce het keihard meezingen aan de bar in het Beugeltje. Skik met “Op fietse” de omgeving waar hij over zingt dan ken ik en vele stukken heb ik ook gefietst. Als puber…als ik boos was op mijn moeder ofzo draaide ik vaak de Heideroosjes “Tering tyfus Takketrut” Zo zijn er nog veel meer te noemen. Wat zegt Wikipedia over verdriet: Verdriet Verdriet of droefenis is een emotie waardoor mensen en dieren kunnen uitdrukk