2012, het nieuwe jaar. Waarin alles anders wordt…volgens de
Maya’s. BULLSHIT! Ik blijf hetzelfde, ik heb nog steeds ataxie, kan nog steeds
niet lopen, houdt mijn zeer slechte coördinatie, mijn enorm slechte balans, ik
houdt ook dit jaar nog alle verschrikkelijke gevolgen, restverschijnselen
noemen ze het, van mijn hersenbloeding!
Raar is het hoor om je lichaam eerst nog te kennen, je weet
hoe hij/zij reageert, wat ‘ie doet, etc. En dan ineens niet meer. Niks, nada,
noppes…je eigen lichaam word een vreemde. Elke beweging, reactie…je weet niet
wat je lichaam doet. Je weet niet hoe ‘ie zal reageren.
Een cd pakken? Eitje denk je, je weet wel hoe, maar het kost
mij veel moeite. Een papier pakken? Simpel, maar voor mij niet meer…daar heb coördinatie
voor nodig (bij mij enorm slecht) en kennis over hoe je lichaam (hand) reageert.
Ik kan moeilijk mijn eigen krachten inschatten. Een ei vastpakken? Ik knijp hem
fijn…Brood, koekjes, chips, etc. overal moet ik bij nadenken.
Ik hoor je denken “Hij overdrijft” echt niet, was het maar
waar.
2012….dit jaar ga ik schrijven over: ataxie, gebrek aan coördinatie, gebrek aan balans, mijn rol in de
opvoeding, liefde, relaties, seksualiteit, ik ga alles beschrijven. Tot 21
december 2012…de Maya’s geloven dat dan het einde van de wereld is. Ik denk…tja…ik
kan wel zeggen “eerst zien, dan geloven”, maar ja dan kan het al te laat zijn…
Hoi. diep respect voor je. Ook voor mij heel herkenbaar. De draad weer oppakken met je "nieuwe" lichaam...geen vertrouwen meer in je lijf hebben. Ik heb een andere ziekte gehad met niet dezelfde beperkingrn als jij maar herken veel! Mocht het je interesseren. Www.jongerenenkanker.nl...
BeantwoordenVerwijderenGroetjes barbara