Doorgaan naar hoofdcontent

MOTORIEK



Fijne en grove motoriek…allebei zijn ze flink verstoord.
Wat zegt wikipedia erover:

Motoriek
Motoriek is het vermogen om te bewegen. Dit kan het menselijk lichaam of dat van een dier betreffen. Meestal maakt men voor de mens onderscheid tussen:
grove motoriek: bv. lopen, zwemmen, zagen. Vaak maar niet altijd betreft het hier bewegingen die grotendeels automatisch verlopen.
fijne motoriek: bv. knippen, schrijven, tekenen. Vaak zijn dat bewegingen waarbij veel aandacht en concentratie nodig is.
In de ontwikkeling van de links-rechtsdominantie komt de grove motoriek voor de fijne motoriek. Stoornissen in de (ontwikkeling) van de motoriek worden behandeld door een fysiotherapeut of kinesitherapeut.


De grove motoriek…lopen tja, dat kan ik niet meer, mijn hersen geven het signaal niet meer goed door aan mijn benen en mijn balans (of evenwicht) is heel slecht….dus dit bevorderd het lopen niet. Zwemmen…tja…op mijn rug lukt het wel, maar op bij buik…zodra mijn hoofd onder water komt blijf ik adem halen en dit is niet handig. Zagen…wil je een bloedbad zien? Zagen, heb coördinatie voor nodig en dat mis ik  helaas, geen onverwachte bewegingen maken (die maak ik dus). Het automatisme is bij mij weg, net het automatisme bij spreken, lopen…ik moet overal bij nadenken, “normaal” denk je daar niet bij na…je praat en loopt gewoon.



Fijne motoriek…schrijven, gaat niet meer, een pen vasthouden is voor mij heel moeilijk. In de Vogellanden hebben we het wel geprobeerd, maar het leverde niets op, ja frustratie…maar ja kost ook veel energie net als het schrijven op zich…het lukte niet of het kostte mij veel moeite dus ben ik mee gestopt. Frustrerend hoor! Accepteren dat je niet meer kunt schrijven, okay een handtekening lukt mij nog, maar met moeite. Knippen…niet hetzelfde als zagen, moet wel heel goed uit kijken, kan niet alles knippen…maar het lukt nog, niet netjes maar toch… Concentratie nodig en ik maak onverwachte bewegingen en ik schrik snel van geluiden…dus snel afgeleid, afgenomen concentratie dus.



Stoornissen bij mij worden niet meer behandeld om deze stoornissen te genezen, maar veelal om meer mee leren om te gaan en om grenzen in de stoornissen te zoeken. Grenzen zoeken in lopen, balans (evenwicht) dat doe ik nu voornamelijk bij fysiotherapie en natuurlijk mijn conditie op pijl houden en natuurlijk werken aan mijn six-pack (dat nu meer lijkt op een 1-pack)

Reacties

Populaire posts van deze blog

Echte Liefde?

Bij   echte liefde kun je elkaar laten gaan, zonder ruzie… En dat hebben Thekla en ik gedaan, ze heeft een andere partner gekregen..   De hersenbloeding die ik heb gehad heeft er voor gezorgd dat wij geen volwaardige partners meer zijn. Ik ben zeker niet boos op haar, ik ben meer boos op die hersenbloeding. Ik neem haar niets kwalijk, we delen het mooiste dat er is…een kind. Thekla weet dat ik altijd van haar zal houden. Thomas is het bewijs van onze liefde.   Als dat ventje er niet was geweest, was het allemaal anders gelopen. Hij verbind ons…voor altijd en daar zijn wij blij om…echte liefde dus. Bij echte liefde geef je elkaar ruimte…ik woon in Kampen, zij in Zwolle…ruimte genoeg dacht ik zo, maar ik bedoel het   anders. Ruimte om haar eigen leven te leiden, hoe moeilijk dat voor mij ook is. Ruimte om anderen te ontmoeten.   Liefde gaat verder dan samen zijn, samen wonen, samen verplichtingen aan gaan, muzieksmaak, literatuursmaak, vakanties, etc. Liefde is een gevoel, een gevoel va

PLANKENKOORTS?

  Clown? Jezelf voor schut zetten? Okay ik schijt zeven kleuren in mijn broek!   Een zaadje dat ik in 2020 plantte, groeide uit tot een echte plant! Na een in 2020 een online meeting over bewustwording en inclusie, had ik idee over hoe het bewustwordingsproces bij mij werkt; door middel van muziek, kunst, lezen en theater (= het zaadje) ik besprak mijn idee toen met iemand die ook in mijn inclusie kringetje zit over het feit dat door middel van een theatervoorstelling dit bewustwordingsproces over inclusie en het leven met een beperking vergroot en versnelt kan worden…ik had zelfs al een naam: De Inclusionist. En van het een kwam het ander…het balletje rolde en was niet meer te stoppen. In 2023 komt mijn zaadje tot groei! In 2023 ga ik samen met een professionele acteur mijn theatervoorstelling spelen, a.d.h.v. mijn verhaal het publiek bewust laten worden hoe het is om te leven met een beperking of iemand in je directe omgeving met een beperking te hebben. Meedoen en een inclusie

HJERNESKADE

Februari 1 Februari…Vandaag naar Zwolle, mijn zonnetje zien, eigenlijk zonnetjes, want ik kan het met hun allemaal prima vinden, maar mijn zoon is echt mijn zonnetje. De dochter van hun, zijn zusje, is ook een zonnetje, maar hun zonnetje, zij laat mijn dag wel stralen, maar niet zo als mijn zoon (ook normaal). Puberen dat doet hij, ik maak hem maar 1 x in de week mee dus ik merk het niet zo veel, maar soms zie je echt puber-gedrag. En dit is zeker niet erg, wat ik wel erg vind is dat ik hem maar eens per week zie, zou ik wel meer willen, maar hoe? 2 Februari… Vanmorgen visite van een lieve vriendin die ik 4 jaar geleden bij ‘toeval’ in de Isala ziekenhuis met spoed (midden in bevalling)   tegenkwam. Gelijk kwamen bij mij herinneringen naar boven van ons bij de Studentenvereniging, bier zuipend, lachend en zingend! Eigenlijk vond ik haar toen wel leuk, stiekem, niet naar gehandeld want ik werd in die tijd verstandig. Ik was in die tijd verzot op mijn ex nu en zij had zo