Door mijn hersenbloeding is er veel veranderd, heel veel,
waaronder mijn fijne motoriek. Fijne motoriek heb je nodig bij schrijven,
knippen, tekenen, etc… Deze dingen kosten mij veel moeite of ik kan het gewoon
niet meer. Neem schrijven…wel geoefend bij mijn revalidatie in de Vogellanden
(in de schrijfgroep) maar het koste mij zoveel moeite en het begon mij te
frustreren dat ik het niet kon, ik zag nauwelijks vooruitgang, dus ik hield het
voor gezien! Over prikkels had ik het in mijn vorige blog…nou dit is een
voorbeeld; de frustratie bouwde op, ik ‘flipte’ en soms vlogen de pennen en
stiften door het lokaal! Voor de veiligheid van andere groepsleden, de
groepsleider en die van mij hield ik er maar mee op! Knippen begon ik maar niet
mee…zie je al voor je dat er een schaar door het lokaal vliegt omdat een zekere
Emil gefrustreerd raakt en ‘flipt’.
Pincetgreep…leren kinderen al. Het in onderdeel van de
ontwikkeling. Ik doe nu alles met deze ‘pincetgreep’. Iets oppakken
bijvoorbeeld
Ataxie heb ik nu, wat het inhoudt schreef ik al eens in
eerdere blog…wat is dat ook al weer?
Ataxie is een samenvattend
begrip voor verschillende verstoringen van het evenwicht en de bewegingscoördinatie.
Ataxie is een onregelmatige en onhandige beweging van de
ledematen en de romp, te wijten aan een stoornis van de fijne coördinatie van spierbewegingen. Het cerebellum is het centrum van de fijne
coördinatie, waarvandaan door het ruggenmerg en het perifeer zenuwstelsel informatie naar de spieren gestuurd wordt. Andersom komt
informatie van de sensorische perifere zenuwen naar het cerebellum om de
bewegingen fijn te stellen. Er wordt hierom verschil gemaakt tussen
cerebellaire en perifere (sensorische) ataxie. Oorzaken voor ataxie kunnen
zijn: een aangeboren (genetische) afwijking, encefalopathie, ziektes (zoals kuru en de ziekte van
Parkinson) en laesies van het centraal zenuwstelsel ten gevolge van hersenletsel of vergiftiging met toxische
stoffen (waaronder drugs en alcohol).
Herkenbaar voor veel mensen is de ataxie die optreedt bij alcoholmisbruik. Na 5-10 glazen
beginnen typische atactische verschijnselen op te treden. Een andere oorzaak
van ataxie is gebruik van medicijnen (bijvoorbeeld medicatie tegen epilepsie).
Iets oppakken…goh dit kost mij al veel moeite, heb je het te
pakken na veel moeite, maar omdat de pincetgreep niet stabiel is, je gebruikt
maar twee vingers, schiet het weer weg…pff..nog een keer proberen en dan lukt
het bij de 10e of 11e poging…zucht! Maar het lukt
uiteindelijk, geduld en kalm blijven dus… Eerst was het zo frustrerend, maar in
de loop van tijd ‘wen’ je er aan. Het ‘went’ nooit, maar je accepteert dat het
zo is…accepteren doe je want wat moet je anders…het is nu eenmaal zo!
Voor de gein zeg ik wel eens “komt door mijn slechte
coördinatie”, maar eigenlijk is het de ataxie die ervoor zorgt dat ik dingen
niet op kan pakken. Ataxie zorg ervoor dat ik een slechte coördinatie heb,
doordat mijn zenuwstelsel zo is aangetast dat ik geen fijne motoriek meer heb
en dit zorgt voor moeite met het ‘pakken’ van dingetjes. Zorgt er ook voor dat
ik niet meer kan knippen, kaarten vasthouden, etc. allemaal zaken waar ik fijne
motoriek nodig heb (en dat heb ik nu net niet).
Ik gebruik mijn slechte coördinatie als iets mis gaat als
excuus soms, hier schaam ik mij niet om! Waarom? Ik heb dit, dus gebruik ik
mijn handicap…sommigen noemen of zien het als misbruik, ik zie het als handig
gebruik maken van mijn handicap! Er is iets goed mis met mij, ik kan veel
dingen niet meer of niet goed, maar dit ‘handig gebruik’ maken van mijn
handicap kan ik nog! En ik heb geleerd: wat je kan doe het ook, desnoods meer!
Pincet…een pincet, tja die kan ik ook niet vasthouden! Ja of
ik wil iets laten vliegen, de pincetgreep is niet zo stabiel en al helemaal
niet met zoiets kleins en smals als een pincet. Probeer maar eens een vork of
mes tussen je wijsvinger en duim vast te houden, ik wed dat ‘ie wegschiet haha!
Gebeurd mij zo vaak dit…of typen, op mijn werk typte ik met tien vingers nu
alles met één. Monnikenwerk kopte een krantenartikel van de Stentor eens omdat
ik een boek had geschreven door te typen met één vinger! Ataxie…
Pincetgreep, terug bij af? Kinderen leren het, het hoort bij
hun ontwikkeling, ik ontwikkel mij niet meer, dus niet terug bij af! Maar wat
dan? Het blijft bij mij hetzelfde, stabiel, status quo… Geen ontwikkeling…hoe
noem je dit? Een synoniem voor status quo is stilstand, maar het is geen
stilstand…het blijft zoals het nu is, maar het geen stilstand; stilstand wil
ook zeggen dat er sprake is van geen verbetering en dit bij mij ook…geen
verbetering in dit dus toch stilstand! Naar woord, lelijk en heel negatief…een
ander woord voor stilstand? Onderbreking? Nee, het blijft zo en is geen
onderbreking, dit verondersteld dat er even een pauze is in de ontwikkeling…zucht…impasse?
Halt? Stagnatie? Stagnatie is ook niet echt positief, maar wel iets positiever
vind ik…
zo goed? geen reactie?
BeantwoordenVerwijderenprima beschreven Emil!
BeantwoordenVerwijderenIk heb er beeld en gevoel bij.Waarom stuur je geen blogs naar de hersenstichting? Doe ik ook.
grv Harry de Weerd h.deweerd55@gmail.com
okay, Harry doe ik
BeantwoordenVerwijderenop hersenstichting nederland kun je ook mijn blogs lezen en becommentarieren
BeantwoordenVerwijderen