Doorgaan naar hoofdcontent

PRIKKELDRAAD!


Ik heet geen Johnny Hoogerland, maar prikkeldraad? Ik hoef er niet in te liggen en zeker niet aan te raken! Prikkeldraad…de draad ben ik kwijt, maar prikkels… prikkelbaar, snel opgefokt, kortsluiting in mijn bovenkamer (hoofd voor leken)…wil ook wel kwijt, maar het is er! Niet meer zoveel als eerst, maar het is er nog wel…ik heb het nu meer onder controle! Het is niet weg, ligt altijd op de loer.



Bij onbegrip komt het boven en het maakt niet uit wie…nou ja nu wel! Omdat ik het meer onder controle heb is het bij bekenden van mij stukken minder. Maar telefonisten of receptionisten (etc.) of niet zulke bekenden van mij mogen zich dan wel bergen! Bekenden waarom die? Nou deze kennen mij (hoop ik) en weten er iets van wat mij is overkomen en ik ken hun (heb ik meer geduld en kan ik tot 10 tellen)!

Voorbeeld; als ik met een instantie bel en men begrijpt mij niet, dan ‘flip’ ik…ik krijg dan kortsluiting in mijn hoofd, eerder hing ik niet op en zei ik van alles dat niet handig is, nu hang ik op en laat mijn contactpersoon bellen (die wordt soms ook gek, maar deze heeft nog een rem dan, deze mis ik) of ik laat zowieso iemand bellen als het om instanties gaat, om deze frustratie te voorkomen. Als ik wel zelf bel, niet vaak, leg het uit (kort) wat er met mij is en dat ik zo kan reageren…hierdoor word ik rustig en schept het duidelijkheid en begrip aan de andere kant van de lijn, hierdoor verloopt het gesprek vaak beter, nemen ze de tijd voor mij!

Drukke situaties of bijeenkomsten mijd ik nu omdat ik dan teveel prikkels krijg en dit verwerkt mijn hersens niet goed (filteren en sorteren gaat niet meer), maar dit kan niet altijd… Er zijn situaties en bijeenkomsten die je niet kunt mijden (een huwelijk bijvoorbeeld) maar ik kan daar nu goed mee omgaan; door concentratie, spreiden van mijn energie, etc… Nu weet ik dat ik na dit soort bijeenkomsten of situaties de volgende dag een rustige dag moet zijn…het kost zoveel energie dat ik het de volgende dag moet bekopen. Sommige bijeenkomsten wil je gewoon niet missen, dus weet je dit en houdt je er rekening mee! Maar mij concentreren op dit soort bijeenkomsten kost mij veel moeite, ik ben in gesprekken snel afgeleid (prikkels van buiten en filteren hè?)…zowieso wel snel maar heb geduld en begrip.

Prikkeldraad doet zeer, prikkels die ik ‘verwerk’ niet, alleen hele harde onverwachte geluiden schrik ik van. Om een voorbeeld te noemen; ik was een keer aan het computeren en ineens een knal! Als mijn muis geen draad had (usb-muis) vloog ie door mijn appartement, nu alleen over mijn tafel…hihi! En een keer tijdens het eten, ik schrok zo dat ik mij ineens met de vork in mijn wang prikte…bloeden joh, gelukkig hield ik er niets aan over. In deze situaties word ik overprikkeld! In die laatste situatie letterlijk.





Prikkeldraad…Johnny viel er middenin, fietste door, de kanjer…hij moet wel een hoge pijngrens hebben en ik zeg niet dat het een bikkel is! Weet iemand ĂĽberhaupt wat bikkel betekend? Dan zeg je het niet weer  Bikkel is een man met 1 bal! En dat is hij absoluut niet!

Reacties

  1. Schept weer meer duidelijkheid, maar ik wist het al wel. Mooi geschreven Emil. Groetjes je vader.


    BeantwoordenVerwijderen
  2. voor iedereen die het nog niet wist of er nog vragen heeft hierover! Emil

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Echte Liefde?

Bij   echte liefde kun je elkaar laten gaan, zonder ruzie… En dat hebben Thekla en ik gedaan, ze heeft een andere partner gekregen..   De hersenbloeding die ik heb gehad heeft er voor gezorgd dat wij geen volwaardige partners meer zijn. Ik ben zeker niet boos op haar, ik ben meer boos op die hersenbloeding. Ik neem haar niets kwalijk, we delen het mooiste dat er is…een kind. Thekla weet dat ik altijd van haar zal houden. Thomas is het bewijs van onze liefde.   Als dat ventje er niet was geweest, was het allemaal anders gelopen. Hij verbind ons…voor altijd en daar zijn wij blij om…echte liefde dus. Bij echte liefde geef je elkaar ruimte…ik woon in Kampen, zij in Zwolle…ruimte genoeg dacht ik zo, maar ik bedoel het   anders. Ruimte om haar eigen leven te leiden, hoe moeilijk dat voor mij ook is. Ruimte om anderen te ontmoeten.   Liefde gaat verder dan samen zijn, samen wonen, samen verplichtingen aan gaan, muzieksmaak, literatuursmaak, vakanties, etc. Liefde is een gevoel, een gevoel va

PLANKENKOORTS?

  Clown? Jezelf voor schut zetten? Okay ik schijt zeven kleuren in mijn broek!   Een zaadje dat ik in 2020 plantte, groeide uit tot een echte plant! Na een in 2020 een online meeting over bewustwording en inclusie, had ik idee over hoe het bewustwordingsproces bij mij werkt; door middel van muziek, kunst, lezen en theater (= het zaadje) ik besprak mijn idee toen met iemand die ook in mijn inclusie kringetje zit over het feit dat door middel van een theatervoorstelling dit bewustwordingsproces over inclusie en het leven met een beperking vergroot en versnelt kan worden…ik had zelfs al een naam: De Inclusionist. En van het een kwam het ander…het balletje rolde en was niet meer te stoppen. In 2023 komt mijn zaadje tot groei! In 2023 ga ik samen met een professionele acteur mijn theatervoorstelling spelen, a.d.h.v. mijn verhaal het publiek bewust laten worden hoe het is om te leven met een beperking of iemand in je directe omgeving met een beperking te hebben. Meedoen en een inclusie

HJERNESKADE

Februari 1 Februari…Vandaag naar Zwolle, mijn zonnetje zien, eigenlijk zonnetjes, want ik kan het met hun allemaal prima vinden, maar mijn zoon is echt mijn zonnetje. De dochter van hun, zijn zusje, is ook een zonnetje, maar hun zonnetje, zij laat mijn dag wel stralen, maar niet zo als mijn zoon (ook normaal). Puberen dat doet hij, ik maak hem maar 1 x in de week mee dus ik merk het niet zo veel, maar soms zie je echt puber-gedrag. En dit is zeker niet erg, wat ik wel erg vind is dat ik hem maar eens per week zie, zou ik wel meer willen, maar hoe? 2 Februari… Vanmorgen visite van een lieve vriendin die ik 4 jaar geleden bij ‘toeval’ in de Isala ziekenhuis met spoed (midden in bevalling)   tegenkwam. Gelijk kwamen bij mij herinneringen naar boven van ons bij de Studentenvereniging, bier zuipend, lachend en zingend! Eigenlijk vond ik haar toen wel leuk, stiekem, niet naar gehandeld want ik werd in die tijd verstandig. Ik was in die tijd verzot op mijn ex nu en zij had zo