Doorgaan naar hoofdcontent

FREONSKIP

Het Friese woord voor vriendschap. Heb al eerder een blog over vriendschap geschreven, maar wil er nog even op door gaan…de andere blog dateert alweer van september 2011…dus word weer tijd, verandering?

Uit mijn blog toen de laatste alinea:
Ik ben het wel eens dat je kritisch moet zijn bij het begrip vrienden…wanneer zijn het je vrienden en wanneer niet? Zijn de vrienden die iemand heeft echte vrienden? Ik ben van mening van wel, sommige wel sommige niet, geen echte vrienden…digitale vrienden. Soms noemde mij iemand allemans vriendje, maar ben sociaal. Een sociaal mens…met een breed netwerk, ja dan ken je veel mensen, maar of het ook vrienden zijn?”

Digitale vrienden, vrienden op de sociale media zijn weldegelijk vrienden, maar geen echte vrienden! Echte vrienden heb je een paar van, die moet je koesteren… Als je, zoals mij, ziek wordt; ziekenhuisopname, revalideert dan weet je wel wie je echte vrienden zijn. Daarmee wil ik niemand voor het hoofd stoten, maar die ‘andere’ vrienden heb je in zulke situaties steun aan…echte vrienden kennen je door en door en geven naast de steun ook veel kracht!



Digitale vrienden klinkt negatief, maar ooit heb ik ze in mijn leven voor mijn bloeding ontmoet, gekend en nu blijf ik met ze in contact via dit medium…een onderdeel van hun leven maar dan op het web, digitaal…voor mij een oplossing om contacten te onderhouden.
Hyves is niet meer, maar ik heb nog facebook en twitter en natuurlijk deze blog. Daarmee onderhoud ik mijn netwerk van vrienden, familie, kennissen en mijn ‘vage’ kennissen. Van sommigen weet je dat ze wel geĂŻnteresseerd zijn in hoe het nu gaat met me, maar deze mensen zie ik niet meer dit is mijn categorie ‘vage’ kennissen. Ook heb op de sociale netwerken mijn familie, mijn vrienden en kennissen. Mijn sociale netwerk is nu mijn netwerk zoals ik deze had voor mijn bloeding, maar nu nog extra; omdat ik er mensen, vrienden, bij heb gekregen door mijn ervaringen;…het ziekenhuis, revalidatiecentrum en mijn huidige woonlocatie.

Als je sociaal bent als mens en veel mensen kent, een groot netwerk hebt ben je dan  een allemans vriendje?  Ik ben van mening van niet, het klinkt negatief, okay het zijn geen vrienden maar ze behoren tot je netwerk…mijn brede netwerk. Ik ben sociaal, ik heb een groot netwerk, maar daarom ben je nog geen allemans vriend!  Dit verondersteld dat iedereen als vriend beschouwd wordt in je netwerk en dit is bij mij zeker niet het geval! Niet iedereen in een netwerk is een vriend, dus geen allemans vriend, zeker niet.




Door wat mij is overkomen heeft impact op vriendschap, ik ben kritischer maar mijn vrienden ook…wil je wel een vriend met zo’n beperking als mij? Bij het antwoord weet je wie je echte vrienden zijn! Beantwoord je de vraag met ja dan ben je een vriend, twijfel je dan val je in de categorie kennissen en bij nee is het me duidelijk…vage kennis! Echte vrienden maakt het geen reet uit!

Reacties

  1. Ha Emil,

    Ben 'per ongeluk' op je blog terecht gekomen aan de hand van trefwoorden in de google-zoekmachine...
    Heb nog niet alles gelezen, maar het is hoopvol te lezen dat opgeven geen optie is.
    Januari dit jaar werd ik ziek (een spierziekte met de nodige beperkingen die daarbij horen) en sindsdien op zoek naar...tja...naar wat eigenlijk...?! Hoop, houvast, zoiets?
    In ieder geval; ik lees nog even door... Mooi dat je ze open schrijft!
    Sharon (sherhappenos.blogspot.nl)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Echte Liefde?

Bij   echte liefde kun je elkaar laten gaan, zonder ruzie… En dat hebben Thekla en ik gedaan, ze heeft een andere partner gekregen..   De hersenbloeding die ik heb gehad heeft er voor gezorgd dat wij geen volwaardige partners meer zijn. Ik ben zeker niet boos op haar, ik ben meer boos op die hersenbloeding. Ik neem haar niets kwalijk, we delen het mooiste dat er is…een kind. Thekla weet dat ik altijd van haar zal houden. Thomas is het bewijs van onze liefde.   Als dat ventje er niet was geweest, was het allemaal anders gelopen. Hij verbind ons…voor altijd en daar zijn wij blij om…echte liefde dus. Bij echte liefde geef je elkaar ruimte…ik woon in Kampen, zij in Zwolle…ruimte genoeg dacht ik zo, maar ik bedoel het   anders. Ruimte om haar eigen leven te leiden, hoe moeilijk dat voor mij ook is. Ruimte om anderen te ontmoeten.   Liefde gaat verder dan samen zijn, samen wonen, samen verplichtingen aan gaan, muzieksmaak, literatuursmaak, vakanties, etc. Liefde is een gevoel, een gevoel va

PLANKENKOORTS?

  Clown? Jezelf voor schut zetten? Okay ik schijt zeven kleuren in mijn broek!   Een zaadje dat ik in 2020 plantte, groeide uit tot een echte plant! Na een in 2020 een online meeting over bewustwording en inclusie, had ik idee over hoe het bewustwordingsproces bij mij werkt; door middel van muziek, kunst, lezen en theater (= het zaadje) ik besprak mijn idee toen met iemand die ook in mijn inclusie kringetje zit over het feit dat door middel van een theatervoorstelling dit bewustwordingsproces over inclusie en het leven met een beperking vergroot en versnelt kan worden…ik had zelfs al een naam: De Inclusionist. En van het een kwam het ander…het balletje rolde en was niet meer te stoppen. In 2023 komt mijn zaadje tot groei! In 2023 ga ik samen met een professionele acteur mijn theatervoorstelling spelen, a.d.h.v. mijn verhaal het publiek bewust laten worden hoe het is om te leven met een beperking of iemand in je directe omgeving met een beperking te hebben. Meedoen en een inclusie

HJERNESKADE

Februari 1 Februari…Vandaag naar Zwolle, mijn zonnetje zien, eigenlijk zonnetjes, want ik kan het met hun allemaal prima vinden, maar mijn zoon is echt mijn zonnetje. De dochter van hun, zijn zusje, is ook een zonnetje, maar hun zonnetje, zij laat mijn dag wel stralen, maar niet zo als mijn zoon (ook normaal). Puberen dat doet hij, ik maak hem maar 1 x in de week mee dus ik merk het niet zo veel, maar soms zie je echt puber-gedrag. En dit is zeker niet erg, wat ik wel erg vind is dat ik hem maar eens per week zie, zou ik wel meer willen, maar hoe? 2 Februari… Vanmorgen visite van een lieve vriendin die ik 4 jaar geleden bij ‘toeval’ in de Isala ziekenhuis met spoed (midden in bevalling)   tegenkwam. Gelijk kwamen bij mij herinneringen naar boven van ons bij de Studentenvereniging, bier zuipend, lachend en zingend! Eigenlijk vond ik haar toen wel leuk, stiekem, niet naar gehandeld want ik werd in die tijd verstandig. Ik was in die tijd verzot op mijn ex nu en zij had zo