LEVENSFASE

Ieder mens gaat door verschillende fases in het leven… Bij niet anders, nou ja…je hebt mijn leven voor de bloeding met de verschillende levensfases en na de bloeding heeft ook zo zijn verschillende fases. Ziekenhuisopname, revalidatie, niet meer thuis kunnen wonen maar in een woonvorm. Hier, in Kampen,  woon ik sinds 2010 en ik heb na vele jaren en mijn instelling hier wat opgebouwd…een leven rondom mijn beperking…het mooie hier is dat heel dicht in het centrum is, voorzieningen als bioscoop, kroeg, restaurant, winkels, theater en veel andere voorzieningen zijn dichtbij, je/ik loop/rol er zo heen. Netwerk opgebouwd met vrijwilligers, vrienden hier, familie ook…structuur in mijn ‘nieuwe’ leven hier.

Maar ik heb altijd de wens gehad om terug te gaan naar Zwolle en ik ben er nu klaar voor en ik krijg een kans. En dit vind ik eng; alles wat ik hier heb opgebouwd laten gaan en dat in Zwolle weer opbouwen…onzekerheid, spanning…keuzes maken. Nieuwe levensfase! Het hoort bij deze fase; alles nieuw. Maar ik kan het aan! Ik ben er ook aan toe; meer zelfstandig met zorg, eigen flat bij een woonvorm in de buurt. Winkelcentrum in de buurt, vrienden in de buurt, dichterbij mijn zoon…niet meer zo dichtbij het centrum, maar ach…daar vindt ik wel een oplossing voor!

Ik geef iets op zeker, maar ik krijg er weer veel voor terug. Niet meteen, duurt wel even voor ik het 1 en ander heb opgebouwd, kost wat tijd en inspanning. Het zal ook veel aanpassen en geduld vragen, moet weer leren omgaan met een nieuwe omgeving. Maar ik blijf leren, anders kom je niet vooruit en in beweging! En stilstaan wil ik niet!! Dit is weer mijn zoveelste levensles in mijn, nog steeds aanwezige, revalidatie. In het onbekende, nieuwe stappen…niet uit de weg gaan, maar juist aangaan en lef tonen, durven doen!!

Ik vind deze stap echt eng hoor…hier heb ik zorg, daar ook hoor, maar hier als ik al bel, zijn ze er snel, daar minder snel en dit is erg beangstigend. Maar vast ook oplossingen voor, eigenlijk word ik hierdoor een verwent nest, hier word ik ‘gepamperd’ en om dit los te laten is moeilijk en beangstigd mij! Dan denk ik wel een ‘Emil zeur niet zo baby dat je bent, ga er voor komt goed allemaal’ en dan weer de onzekerheid ‘maar als…’ Ja hoor als, als, als….

Maar ik heb nu de kans, heb er goed over gedacht, alles afgewogen…en ik ga deze stap wel nemen ooit, maar niet nu! Ik ben er klaar voor, ik wil het en ik kan het! Maar nu nog niet, dit flatje had meer tegens dan voors… Het is niet dat ik dit niet wil of durf, maar het komt nog wel op mijn pad. Een flat of appartement waar ik een yes-gevoel bij krijg komt nog wel, het was deze niet, ik miste het gevoel.

Nu niet dus, maar volgend jaar of het daarop volgende jaar misschien! Misschien? Nee, zeker dat ik deze stap ga nemen!