STAYING AND THINKING POSITIVE

Het positieve wat nu is, is dat ondanks mijn beperking mijn zoon zie opgroeien…een goede relatie heb met mijn ex-vriendin en haar nieuwe vriend/vent met wie zij een dochter heeft. En dit maakt het mede mogelijk dat ik mijn zoon zie, ik kom daar elke week en voel mij op mijn gemak…op mijn manier maak ik onderdeel uit van het gezin. Ik voel mij daar op mijn gemak en ik geniet er elke week weer. Ik geef toe hoor dat het erg moeilijk was in het begin, je ex zien die verder gaat, nieuw gezinnetje sticht…echt menig traantje om gelaten, maar mijn mening is dat als je van iemand houd gun je diegene geluk! Deze gedachte heeft mij geholpen in positieve zin om dit een plekje te geven. En ik zie Thomas opgroeien en dit is echt positief!

Het Cluster, Mensen Met een Beperking (MMB), onderdeel van de gemeente Kampen, spreekbuis…dit is een positief iets waar ik onderdeel van ben nu. En voel mij hierin nuttig en kon alleen zo zijn doordat ik nu een beperking heb. De gemeente van adviezen voorzien, meedenken, meepraten en ‘meebeslissen’ over de toegankelijkheid in deze gemeente en met name de stad Kampen. Dit om de belangen van MMB in de gemeente vertegenwoordigen en middels dit cluster de toegankelijkheid, wat een breed begrip is, voor deze groep (waar ik nu toch onderdeel van ben) makkelijker te maken. Ik kom nu veel obstakels tegen nu ik rolstoeler ben en om deze voor mij en andere rolstoelers weg te nemen middels oplossingen het leven toegankelijker te maken. Bewustwording van gemeente, zijn inwoners, zijn ondernemers is hierin een belangrijk punt. Sinds de ratificatie van het VN-Verdrag inzake de rechten van personen met een handicap in 2016 door Nederland is dit in stroomversnelling gekomen. Niet alleen de bewustwording, maar het, toegankelijkheid…een inclusieve samenleving, maar het is beleid geworden binnen de overheid. En gemeenten moeten dit  beleid gaan uitvoeren en de gemeente Kampen doet in dit geval doormiddel vaan clusters die hen op dit gebied voeden en hun dit tot concrete beleidstukken maken. Het cluster is dus een positief iets na mijn negatieve ervaring.

Meer tijd voor culturele activiteiten…wat verstaan wij hier nou weer onder? Wat is hier positief aan? Meer tijd voor lezen, computeren, films en series kijken, café bezoek, theater bezoek, restaurant bezoek, etc. dit positieve aspect komt voort uit het negatieve aspect dat ik geen werk heb, maar daar focussen we ons nu niet op…positiviteit. Ik heb gewoon meer tijd nu om dit in te plannen.

Andere kijk op dingen/leven is iets positief dat voortvloeit uit de negatieve hersenbloeding. Echt waar…je geniet van alles meer, je waardeert de ‘vroegere normale dingen’ meer. Wat ik in mijn leven voor de bloeding normaal vond is nu niet meer ‘de normaalste zaak’ in het leven. Toen vond ik het normaal om te lopen, werk te hebben, seksualiteit, gezinsleven, autorijden…het is niet meer normaal of kan nu niet meer. Mijn gehoor is er nog gelukkig, dus muziek luisteren, mensen horen praten, het allemaal intenser, een zegen zelfs. Je kunt je het niet indenken, maar gehoor is iets dat hoort, normaal dat het er is. De bloeding deed mij beseffen dat ik blij moet zijn dat het er is..als dit kapot was gegaan, echt…ik kijk er nu dus positiever tegenaan dat ik dit bezit ondanks de vele dingen die ik verloren ben!
Mijn motto: Waardeer de dingen die je hebt, vind ze niet normaal of gewoon, geniet ervan, wees dankbaar want voor je het weet ben je het kwijt!

Meer nadenken dan doen, positieve ontwikkeling dit. Nu ik meer tijd heb denk ik meer na voor ik iets doe. Ik heb hersenletsel en soms krijg ik kortsluiting daarboven en ‘flip’ ik…denk je niet na voordat je iets zegt of doet (helaas) maar erna; als ik rustiger ben. Maar in 9 van de 10 gevallen denk ik eerst na voor ik handel. Maar die ene is erg, het positieve is dat het sporadisch voorkomt!
Meer tijd om na te denken geeft mij ook de mogelijkheid om over mijzelf na te denken; wie ben ik nu, wat wil ik bereiken, etc. Maar dit zijn geen gemakkelijke vragen en gelukkig heb ik de tijd om over eventuele antwoorden na te denken

Positief is ook dat ik nu vrijwilligerswerk doe bij Vogellanden, MEE en via het Cluster voor de Gemeente Kampen. Dit was nooit gebeurt als ik geen hersenbloeding had gehad…tja…Vogellanden heeft mij zoveel gegeven en via vrijwilliger voor hun zijn geef ik iets terug, niet dat hoeft, maar dit wil ik. MEE helpt mij bij een ander doel; meer bekendheid over hersenletsel, door voor hun te werken, mijn ervaringen in te zetten bij hun activiteiten geven ze mij de mogelijkheid om mijn ervaringen te delen en zo de kennis en bewustwording over hersenletsel te vergroten. Ook het Cluster helpt mij om dit doel te bereiken. Er moet nog veel gebeuren, maar alles gaat stap voor stap!

Als je toch iets heel erg negatiefs meemaakt, kijk naar de positieve dingen en het maakt het leven minder zwaar. Hoe moeilijk het ook is, zoek en kijk naar positieve onderdelen in die moeilijke/negatieve periode… Vraag aan jezelf ‘Kan ik het veranderen?’ Nee? Ga dan door een LEEF! Zo kun jij elke teleurstelling aan…is mij ook gelukt dus jou lukt het ook!

Ongetwijfeld nog veel vergeten, reageer dan ff of hier, via facebook … Kan niet overal aandenken, maar daar heb ik jullie voor!