Dat ik zo nu en dat boos word weet men, dat ik kan ‘flippen’
zoals ik extreem boos worde noem heeft men soms helaas aan de lijve er varen.
Ik wist dat ik geen rem meer heb op boosheid, okay ik lieg een mindere rem…dat
hersengebied dat het signaal afgeeft dat er op rem moet worden getrapt heet
ventro-laterale prefrontale cortex…en bij is daar iets niet in orde, het heeft
schade. En waarschijnlijk is de schade zo groot dat het niet in actie komt als
het echt nodig is.
Waar komt extreme woede vandaan? Het onderzoek van de
Maastrichtse wetenschapster is een voorbeeld van opbloeiende interesse in deze
vraag. Door de komst van nieuwe technieken kunnen neurobiologen en psychologen
gedetailleerder in kaart brengen welke hersengebieden een rol spelen in het
ontstaan en remmen van woede. Daar is haast bij, want ongecontroleerde woede
vormt een bedreiging voor de samenleving.
Ben ik nu een gevaar voor de samenleving?
Ongecontroleerde woede-uitbarstingen, geen rem er meer op, nee de gevolgen van
hersenbeschadiging is niet misselijk! Maar een gevaar? Ik? Nee hoor, wees maar
niet bang…wel ongecontroleerde woede-uitbarstingen maar met een fors mindere
controle… Geen rem of toch een beetje? Ik kan dan flink schelden,
ongecontroleerd. Maar ik word nooit fysiek het blijft bij verbale
ongecontroleerde woede-uitbarstingen!
Het razernij-netwerk is daar één van. De hersengebieden die
in lichterlaaie staan bij ongecontroleerde woede zijn de amygdala, de
hypothalamus en het periaqueductale grijs, een soort schakelcentrum met cellen
in de hersenstam. In de amygdala worden binnenkomende prikkels gekoppeld aan
emoties als angst of woede: wordt het vechten of vluchten? En in centrum is het
bij goed mis, prikkels die binnenkomen worden niet goed of zelfs verkeerd
gekoppeld. De hypothalamus speelt een rol in het ervaren van emoties als woede.
Zo gaan je bloeddruk en hartslag omhoog, ga je zweten en worden je pupillen
groter.
In onderzoek naar woede worden twee soorten boosheid
onderscheiden. Allereerst is er de proactieve agressie: doelgericht gedrag,
waarbij iemand weloverwogen een plan uitvoert om bijvoorbeeld meer macht te
krijgen in een groep. Schutter: "Dit is een gevoel van: ik zal jou wel
eens even krijgen." Voorbeelden zijn kinderen die elkaar pesten en
volwassenen die een woordenwisseling hebben in een vergadering. Reactieve
agressie is explosiever en impulsiever. Er komen sterke emoties bij kijken.
Vaak staat deze vorm van agressie niet in verhouding tot de context waarin iets
gebeurt, legt Schutter uit. "Er zijn mensen die helemaal uit hun plaat
gaan als ze worden afgesneden in het verkeer."
Bij mij moet misschien denken aan het tweede soort woede,
Reactieve agressie, maar met wel een kanttekening erbij, want echt mijn
hersenbeschadiging zorgt voor explosieve agressie maar bij mij ontbreekt de rem
(hersenverbinding stuk) en bij mensen zonder (hersenbeschadiging) is die rem er wel, maar wordt door deze
impulsieve en explosieve agressie tijdelijk uitgeschakeld. Dus is er wel, bij
niet meer, maar wordt uitgeschakeld dan.
Boosheid managen, angermanagement, hoe pak je dat aan als je
hersenbeschadiging hebt? Moeilijk, maar muziek speelt dan bij mij een erg
belangrijke rol. Als ik boos ben draai muziek van Marlyn Manson, Rammstein,
Nirvana, Foo Fighters, System of a Down, Korn of iets anders heftigs… Dan kan
ik mijn boosheid kanaliseren, managen…ik word dan rustiger! Ik schreef ook in
eerdere blogs dat muziek een belangrijke rol speelt bij het verwerken van
emoties en boosheid is ook een emotie.
In mijn blog ‘Girls
just wanna have fun???’ schreef ik: Muziek een belangrijk iets in mijn
leven! Ook hier haal een deel ‘lust for life’ uit, van goede muziek kan ik
genieten. Muziek is emotie, ik kan er veel mee…als ik boos, teleurgesteld of
gefrustreerd ben hoor je het aan de muziek die ik draai. Ook als ik vrolijk ben
hoor je het, ik zit goed in mijn veel. Ook nu ik schrijf heb ik muziek op;
muziek inspireert en geeft energie. En liedjes kunnen mij ontroeren tot tranen
vloeien, kippenvel krijg, moet lachen, tja muziek doet wat met je! In het
ziekenhuis draaide men muziek, tijdens mijn revalidatie was muziek een item,
muziek stimuleert je hersens!
Als het je hersens
stimuleert, kun je je emoties reguleren en aan angermanagement doen is mijn
mening.
Tips bij
omgaan met boosheid van hersenz.nl.nl:
> STOP-DENK-DOE
De methode
‘stop-denk-doe’ is een goede manier om jezelf te ondersteunen en je gedrag te
veranderen. Met deze methode roep je jezelf tot de orde. Je geeft zichzelf
hiermee de tijd om na te denken voor je iets gaat doen. Je kunt de methode
hardop toepassen of in gedachten. STOP Je stopt, je neemt een pauze DENK Je
denkt na over de situatie, over wat je wil en hoe je dit het beste kunt
oppakken DOE Je doet wat je bedacht hebt De kans is groter dat het gekozen
gedrag beter uitvalt. Door te stoppen is je reactie minder impulsief. Dit geeft
je de mogelijkheid om na te denken en je gedrag te sturen. Het principe
‘stop-denk-doe’ kan niet zomaar eigen gemaakt worden. Daar moet bewust en
regelmatig mee geoefend worden.
> Bedenk
alternatieven
Je kunt jezelf ander gedrag aanleren. Begin met het
invullen van dit schema:
1. Wat ging er aan mijn woede-uitbarsting vooraf?
Beschrijf de situatie.
2. Wat riep dit bij mij op, welke gevoelens had ik
hierbij?
3. Hoe heb ik gereageerd, wat was mijn gedrag?
4. Wat was het gevolg van mijn gedrag?
Zo krijg je meer inzicht in je gedrag. Vervolgens bedenk
je alternatief gedrag, bijvoorbeeld: Ik kan minder heftig reageren of even de
kamer uitlopen. Als je dit andere gedrag zou gebruiken, wat zou er dan anders
gaan in de situatie? Beschrijf deze situatie ook. Het is belangrijk om dit
regelmatig en bewust te oefenen. Deze tip komt uit Omgaan met veranderingen.
De methode wordt geleerd in de Hersenz-module Omgaan met
veranderingen. tip 1 tip 2 Wil je meer weten over omgaan met niet-aangeboren
hersenletsel? Kijk dan op www.hersenz.nl Dit is een uitgave van Hersenz
www.hersenz.nl / info@hersenz.nl
Reacties
Een reactie posten