Doorgaan naar hoofdcontent

Overzicht

Ik ben nu heel gevoelig voor prikkels, niet prikken van een naald, maar prikkels uit de omgeving. Drukte vermijd ik maar (zoals markten, feestjes) waar veel mensen komen. Die geven mij veel prikkels, ik verlies het overzicht en word dan erg prikkelbaar. Zomaar…er hoeft niets van belang te gebeuren, ik raak dan het overzicht kwijt…en daarmee mijzelf en dan raak ik in paniek. Dat uit zich dan in boosheid en ik ga dingen zeggen die ik niet meen…dus probeer ik die situaties te mijden, het lukt niet altijd, maar ja…
Er zijn zeker uitzonderingen, maar die moet ik wel uitzoen. Het zijn in ieder geval situaties waarin ik het overzicht behoud.

Veranderingen, daar kan ik nu zeer slecht mee om gaan; alles dat maar een beetje afwijkt van dat wat ik in mijn hoofd heb daar reageer ik nu anders op, dit kan zich uiten in boosheid (uit frustratie), extreem huilen (uit machteloosheid) of schreeuwen (uit combinatie frustratie en machteloosheid).
Verandering… Bijvoorbeeld: Ik kies voor een Pizza met peperoni en ansjovis, maar ze hebben geen ansjovis, dan kan ik geen alternatief bedenken of zonder ansjovis nemen, dat had ik niet in mijn hoofd…dus dan geen Pizza.  Stom hè? Nu, later, denk ik kon toch gewoon een andere kiezen maar op dat moment kan ik niet kiezen, dan ben ik blind…ben ik mijn overzicht ook kwijt.
Prikkels… Deze prikkels worden een wirwar van geluiden in mijn hoofd, Thomas zegt wel eens:”Papa heeft het druk in zijn hoofd” en hij heeft gelijk… Soms worden de prikkels zo veel dat ik het heel druk krijg in mijn hoofd en die drukte kost veel energie…dan word ik moe…heel moe…
Ik ben sociaal, mag dus graag komen waar veel mensen zijn en komen, maar elke situatie is weer anders, andere prikkels. Alles draait om overzicht, als ik dat kwijt raak…berg je dan maar!

Op terras kan ik wel zitten, met klein groepje of 1 op 1, zo behoud ik het overzicht. Naar het theater kan ik zolang we maar stil zitten en kijken, dan is het overzichtelijk. 1 op 1 of in een klein groepje; naar een restaurant, winkel...als ik maar het overzicht behoud.

Hoe zal het zijn in een bioscoop? Veel geluid, dus hard, veel prikkels. Hoe behoud ik daar het overzicht? Word het te druk in mijn hoofd? Spannend, hoe zal ik daarop reageren? Dat weet ik pas als ik het heb gedaan...dus dit word mijn volgende stap...

Reacties

  1. Anoniem17 juli 2011 om 22:50

    Goed dat je dat voor jezelf weer gaat uitproberen
    zo kom je steeds weer een stap verder,naar een toekomst waar we geen van allen een vast antwoord op krijgen, maar het idee dat je er aan werkt is super.

    Hartelijke groet, beber.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Echte Liefde?

Bij   echte liefde kun je elkaar laten gaan, zonder ruzie… En dat hebben Thekla en ik gedaan, ze heeft een andere partner gekregen..   De hersenbloeding die ik heb gehad heeft er voor gezorgd dat wij geen volwaardige partners meer zijn. Ik ben zeker niet boos op haar, ik ben meer boos op die hersenbloeding. Ik neem haar niets kwalijk, we delen het mooiste dat er is…een kind. Thekla weet dat ik altijd van haar zal houden. Thomas is het bewijs van onze liefde.   Als dat ventje er niet was geweest, was het allemaal anders gelopen. Hij verbind ons…voor altijd en daar zijn wij blij om…echte liefde dus. Bij echte liefde geef je elkaar ruimte…ik woon in Kampen, zij in Zwolle…ruimte genoeg dacht ik zo, maar ik bedoel het   anders. Ruimte om haar eigen leven te leiden, hoe moeilijk dat voor mij ook is. Ruimte om anderen te ontmoeten.   Liefde gaat verder dan samen zijn, samen wonen, samen verplichtingen aan gaan, muzieksmaak, literatuursmaak, vakanties, etc. Liefde is een gevoel, een gevoel va
Een reactie posten
Meer lezen

HJERNESKADE

Februari 1 Februari…Vandaag naar Zwolle, mijn zonnetje zien, eigenlijk zonnetjes, want ik kan het met hun allemaal prima vinden, maar mijn zoon is echt mijn zonnetje. De dochter van hun, zijn zusje, is ook een zonnetje, maar hun zonnetje, zij laat mijn dag wel stralen, maar niet zo als mijn zoon (ook normaal). Puberen dat doet hij, ik maak hem maar 1 x in de week mee dus ik merk het niet zo veel, maar soms zie je echt puber-gedrag. En dit is zeker niet erg, wat ik wel erg vind is dat ik hem maar eens per week zie, zou ik wel meer willen, maar hoe? 2 Februari… Vanmorgen visite van een lieve vriendin die ik 4 jaar geleden bij ‘toeval’ in de Isala ziekenhuis met spoed (midden in bevalling)   tegenkwam. Gelijk kwamen bij mij herinneringen naar boven van ons bij de Studentenvereniging, bier zuipend, lachend en zingend! Eigenlijk vond ik haar toen wel leuk, stiekem, niet naar gehandeld want ik werd in die tijd verstandig. Ik was in die tijd verzot op mijn ex nu en zij had zo
Een reactie posten
Meer lezen

VERDRIETIG?

Ik verdrietig? Ik ben mijn huis, vriendin, werk, auto en sommige vrienden kwijt. Veel kwijtgeraakt, heb ik daarom verdriet? Ja, soms zeker wel. Tranen vloeien dan rijkelijk… Bij het horen van de bepaalde liedjes van bijvoorbeeld Acda en de Munnik, Spinvis, the Doors, Lenny Kravitz om er maar een paar te noemen. Herinneringen die bepaalde emoties oproepen? Heb ik ook; muziek bijvoorbeeld… De eerste keer weg met Thekla naar Noordwijk aan Zee, ons nummer toen “Het regent zonnestralen” van Acda en de Munnik. En het nummer van Van Dik Hout “Laat het los” samen met Joyce het keihard meezingen aan de bar in het Beugeltje. Skik met “Op fietse” de omgeving waar hij over zingt dan ken ik en vele stukken heb ik ook gefietst. Als puber…als ik boos was op mijn moeder ofzo draaide ik vaak de Heideroosjes “Tering tyfus Takketrut” Zo zijn er nog veel meer te noemen. Wat zegt Wikipedia over verdriet: Verdriet Verdriet of droefenis is een emotie waardoor mensen en dieren kunnen uitdrukk
2 reacties
Meer lezen