Doorgaan naar hoofdcontent

HERSENBESCHADIGING


Wel een actueel onderwerp nu met de situatie van prins Friso…20 minuten onder de sneeuw, geen zuurstof bij de hersenen, reanimeren, hartstilstand…50! minuten. Nou, als je daar geen beschadiging aan de hersenen overhoud? Helaas wel…hoe het is om met hersenbeschadiging te leven? Bij de prins is het een ernstige beschadiging, wat houd dat in? Elke vorm, hoe klein ook, is al ernstig…laat staan deze.
Beschadiging aan de hersenen, ik weet uit ervaring hoe het is. Maar bij mij was het minder erg dan bij de Prins.

            Zeer ernstig hersenletsel Friso 
AMSTERDAM - Prins Johan Friso heeft tijdens zijn ski-ongeluk vorige week vrijdag een zeer ernstige hersenbeschadiging opgelopen. Het is onzeker of hij ooit nog bij bewustzijn komt.
Als de prins wakker wordt, kan het maanden of zelfs jaren duren voordat hij herstelt. Dat zegt het hoofd van het artsenteam dat de prins behandelt in het academisch ziekenhuis van Innsbruck vrijdag tijdens een korte persconferentie.
Friso heeft 25 minuten onder de sneeuw gelegen, waardoor zijn hersenen zuurstoftekort hebben opgelopen. Dit heeft een hartstilstand veroorzaakt die ongeveer 50 minuten duurde. Gedurende deze hele periode moest de prins worden gereanimeerd. ''50 minuten reanimatietijd is lang. Je kan zeggen te lang'', aldus Wolfgang Koller.
Friso, de tweede zoon van koningin Beatrix, raakte een week geleden tijdens skiën in het Oostenrijkse Lech bedolven onder een lawine. Artsen hoopten aanvankelijk dat de schade aan de hersenen beperkt zou kunnen blijven door Friso's lage lichaamstemperatuur onder het pak sneeuw en later in het ziekenhuis. Dat bleek niet het geval.
MRI-scan
De medici konden donderdag voor het eerst veilig een MRI-scan uitvoeren. Daaruit bleek de ernstige hersenbeschadiging. De arts zei dat de koninklijke familie nu op zoek kan naar een andere instelling, waar prins Friso verder kan worden verpleegd.
Kans
Volgens neuroloog-intensivist Michaël Kuiper is de kans dat Prins Friso herstelt zonder blijvende schade zeer klein. Dat zei hij vrijdagmiddag tegenover de NOS. Kuiper vermoedt dat de artsen in Innsbruck wel verbetering zullen verwachten, maar dat gezien de duur van de hartstilstand en het gebrek aan zuurstof het herstel jaren kan duren. Kuiper zei verder dat als een patiënt blijft verkeren in een zogenoemde vegetatieve toestand, waarbij een patiënt uit een coma komt maar niet reageert op prikkels uit de omgeving, in Nederland over het algemeen de behandeling wordt stopgezet. Hij benadrukt dat in enkele gevallen anders wordt besloten.



De arts schat de kans op blijvende schade groot in, wat voor leven heb je dan? Je vader is een kasplantje, dat lijkt mij erg. Ik heb altijd gezegd tegen Thekla: “Als de kans groot is dat ik als kasplantje door moet…trek dan de stekker er maar uit!”  Het klinkt misschien hard, maar dat moeten ze bij prins Friso ook doen. Dat meen ik, als kasplantje leven is toch geen leven? De arts zegt dat dat hij misschien ooit zijn bewustzijn weer krijgt, maar de reactie dan op prikkels uit zijn omgeving zal minimaal zijn. Ze hebben het over vegetatieve toestand, nou…een kasplantje dus, dat wil je toch niet? Niet als partner, je wilt niet dat je kinderen je zo zien toch? Okay vechten voor leven  zeker, maar er zijn grenzen en hier heb je een grens.

Wat vind jij? Plaats je reactie!

Reacties

  1. Ja jongen het is een triest geheel maar jij weet uit ervaring hoe het is
    de prins zal misschien de beste zorg krijgen ,maar als het zo erg is als ze nu zeggen zal het een lange weg zijn,maar is het in zijn toestand nog wel een weg om te volgen.
    klinkt hard maar vegatief leven is geen leven denk ik dan weer

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. tja...een vegetatief leven is zeker geen leven, ik vraag mij af "waarom hebben ze zolang gereanimeerd, dat doen ze normaal ook niet?"

      Verwijderen
    2. een lange weg? zo niet onmogelijk...ze kunnen veel, maar daar is geen revalidatiecentrum tegenop gewassen wat Friso heeft.

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Echte Liefde?

Bij   echte liefde kun je elkaar laten gaan, zonder ruzie… En dat hebben Thekla en ik gedaan, ze heeft een andere partner gekregen..   De hersenbloeding die ik heb gehad heeft er voor gezorgd dat wij geen volwaardige partners meer zijn. Ik ben zeker niet boos op haar, ik ben meer boos op die hersenbloeding. Ik neem haar niets kwalijk, we delen het mooiste dat er is…een kind. Thekla weet dat ik altijd van haar zal houden. Thomas is het bewijs van onze liefde.   Als dat ventje er niet was geweest, was het allemaal anders gelopen. Hij verbind ons…voor altijd en daar zijn wij blij om…echte liefde dus. Bij echte liefde geef je elkaar ruimte…ik woon in Kampen, zij in Zwolle…ruimte genoeg dacht ik zo, maar ik bedoel het   anders. Ruimte om haar eigen leven te leiden, hoe moeilijk dat voor mij ook is. Ruimte om anderen te ontmoeten.   Liefde gaat verder dan samen zijn, samen wonen, samen verplichtingen aan gaan, muzieksmaak, literatuursmaak, vakanties, etc. Liefde is een gevoel, een gevoel va

PLANKENKOORTS?

  Clown? Jezelf voor schut zetten? Okay ik schijt zeven kleuren in mijn broek!   Een zaadje dat ik in 2020 plantte, groeide uit tot een echte plant! Na een in 2020 een online meeting over bewustwording en inclusie, had ik idee over hoe het bewustwordingsproces bij mij werkt; door middel van muziek, kunst, lezen en theater (= het zaadje) ik besprak mijn idee toen met iemand die ook in mijn inclusie kringetje zit over het feit dat door middel van een theatervoorstelling dit bewustwordingsproces over inclusie en het leven met een beperking vergroot en versnelt kan worden…ik had zelfs al een naam: De Inclusionist. En van het een kwam het ander…het balletje rolde en was niet meer te stoppen. In 2023 komt mijn zaadje tot groei! In 2023 ga ik samen met een professionele acteur mijn theatervoorstelling spelen, a.d.h.v. mijn verhaal het publiek bewust laten worden hoe het is om te leven met een beperking of iemand in je directe omgeving met een beperking te hebben. Meedoen en een inclusie

HJERNESKADE

Februari 1 Februari…Vandaag naar Zwolle, mijn zonnetje zien, eigenlijk zonnetjes, want ik kan het met hun allemaal prima vinden, maar mijn zoon is echt mijn zonnetje. De dochter van hun, zijn zusje, is ook een zonnetje, maar hun zonnetje, zij laat mijn dag wel stralen, maar niet zo als mijn zoon (ook normaal). Puberen dat doet hij, ik maak hem maar 1 x in de week mee dus ik merk het niet zo veel, maar soms zie je echt puber-gedrag. En dit is zeker niet erg, wat ik wel erg vind is dat ik hem maar eens per week zie, zou ik wel meer willen, maar hoe? 2 Februari… Vanmorgen visite van een lieve vriendin die ik 4 jaar geleden bij ‘toeval’ in de Isala ziekenhuis met spoed (midden in bevalling)   tegenkwam. Gelijk kwamen bij mij herinneringen naar boven van ons bij de Studentenvereniging, bier zuipend, lachend en zingend! Eigenlijk vond ik haar toen wel leuk, stiekem, niet naar gehandeld want ik werd in die tijd verstandig. Ik was in die tijd verzot op mijn ex nu en zij had zo