Mei 2020, een
ongekende maand
“Welkom in de
Aziatische eeuw”
1 mei
Trouw : Weer is de vraag: zijn kinderen ook
besmetters?
Hoe langer deze situatie duurt, des te moeilijker wordt
het nu. En alle nieuws over het virus! Je weet niet wat echt is en niet…ik volg
alleen nog nieuws hierover van de NOS en mijn krant Trouw en de rest aan
nieuws, filmpjes en andere onzinnigheden neem ik met een flinke korrel zout.
Echt als alles moet geloven wat er gezegd, echt dan vergaat de wereld, is de
mensheid gedoemd! En dan heb je nog die sukkel van president uit Amerika (USA)
die alle schuld aan de Chinezen toeschuift. Ik vind het een grote sukkel, maar
zegt nu wel iets wat iedereen denkt…waren de Chinezen niet te laat met hun
reactie op dit virus waardoor het nu een wereldwijde pandemie is geworden?
China die nu ‘redder in nood’ speelt met hun mondkaapjes? Het is misschien hun
politiek, de mondkapjes-politiek.
2 mei & 3 mei
Trouw : Niet iedereen kan mee in de trein
In de trein… In de Coronatrein moet iedereen wel mee,
maar deze trein wordt niet bedoeld hier. Nee de NS treinen, die omgebouwd
moeten worden voor ‘het nieuwe normaal’ de 1½meter-samenleving!
En door deze herinrichting van treinen, maar ook bussen, trams en metro, kunnen
er minder mensen worden vervoerd en hierdoor ontstaat een lagere
bezettingsgraad, waardoor er minder geld bij die bedrijven binnenkomt, maar met
heeft wel dezelfde of meer kosten. "Hoe ga je dat gat vullen?",
wil de oud-directeur van het Rotterdams vervoersbedrijf RET van de regering
weten. Het kabinet moet snel een keuze maken over de anderhalvemeterregel in
het openbaar vervoer, zegt Peters. Intussen stellen de vervoersbedrijven steeds
nadrukkelijker voor mondkapjes in bus en trein verplicht te stellen. Ook
artikel van vandaag: Handschoentjes mee en met losse handen op de roltrap
Het openbaar vervoer zoekt/snakt naar oplossingen om goed te kunnen
functioneren binnen het ‘nieuwe normaal’ de 1½meter-samenleving.
Maar wat ik mis is het meedoen/meediscussiëren van de
mensen met beperkingen! Waar is de
minister van gehandicaptenzaken? Het VN-verdrag voor mensen met een beperking?
Nergens! De oplossingen die nu bedacht worden zijn niet inclusief, niet naast
het verdrag gelegd, nee het ‘nieuwe normaal’ is nu in een 1½meter-samenleving
zijn mensen met een beperking 2e-rangs burgers…we tellen niet mee!
Negatief? Realistisch!
4 mei
Trouw : Opent met een gedicht over het verzet. Vandaag is
ook de Dodenherdenking op de Dam, maar door deze uitzonderlijke tijd,
coronacrisis, gaat de herdenking aangepast door en staat er gedicht op de voorpagina van de krant:
Verzet
Het wordt mei.
Voor het eerst in weken
lopen mijn
vriendin en ik voorzichtig
door de stad. Tijd
plande onze
afspraak
met de dood
terwijl wij nog gewoon
te lang in het
café zaten, bang
om kou te vatten
in de regen.
Hoe kon de regen
ooit
een reden zijn?
(En met al het
praten over de dood
steeds ook weer
het paradijs
dat om de hoek
komt kijken.
Bloesem, denk ik.
Deze heldere lente
en het flitslicht
van migraine,
zonder pijn.)
Maar de mannen met
hun biertjes
op de bankjes aan
het water
weten wel beter.
Ze zetten je het
paradijs uit
wegens regels,
zeggen ze.
Hoe konden regels
ooit
een reden zijn?
Eerst vragen ze je
niet te blijven,
dan
om niet te
vluchten
van waar je niet
mag wonen,
daarna om te
betalen
voor waar je geen
bescherming vond.
Ze heffen pacht
nog vóór de
kustlijn.
Ze zullen je
vragen om
je vrijheid terug
te kopen
met een schuld.
Zeg nee. Want nee
is ook een
antwoord.
Verzet begint
ermee.
Wat zul je
aangeslagen,
maar nooit
moegestreden zijn.
Schrijver Lieke
Marsman maakte dit gedicht op verzoek
Eigenlijk is mijn manier van herdenken niet anders dan
anders…ik ga niet naar een monument hier, kijk oorlogsfilms, ’s avonds even
twee minuten stil zijn voor diegenen die hun leven lieten zodat wij nu in
‘vrijheid’ kunnen leven, ben gewoon thuis. Maar dit jaar is wel wat anders;
herdenkingen worden aangepast en door het coronavirus zijn er ook doden te
betreuren dus aan hen denk ik ook en aan
de ‘strijders’ in de zorg! Net de film “Midway” gekeken en vanavond komt de
film “Dunkirk” op tv ik denk dat ik die ga kijken en morgen Bevrijdingsdag zie
ik wel weer…
5 mei
Trouw : Dankbaar voor de vrijheid die je hebt
Vrijheid daar ben ik zeker dankbaar voor, zeker nu het
mij en anderen flink ingeperkt is. Alle maatregelen tegen dit virus is prima,
ben er voor, maar wel erg raar nu! 75 Jaar na de bevrijding, het zou groots
gevierd worden, maar juist nu zitten we thuis…worden we beperkt in onze
vrijheid. Wat betekend vrijheid ons na 75 jaar? Namen we het nu aan als iets
normaals en hebben we dit nodig om het weer als iets bijzonders te zien?
Vrijheid is voor mij heen gaan waar ik wil (wat nu niet kan/mag door de
maatregelen) en zeggen wat ik wil (wat nog kan/mag) ook dat ik/wij ervanuit
kunnen gaan dat ons gekozen kabinet (kiesrecht, democratie) het beste met ons
voor heeft, ook al begint dit nu na langere tijd haarscheurtjes te vertonen bij
mij.
6 mei
Trouw : Kabinet voelt de druk en schetst uitweg uit
crisis
Een ‘routekaart’ om uit deze crisis te komen is nodig, al
we burgers perspectief krijgen dat er een einde aan deze crisis komt zal de
kritiek nu die er weldegelijk is ‘verstillen’, maar zal niet weggaan. Deze
crisis zal nog wel lang gaan duren dat is een feit, in 2020 zal er nog geen
vaccin zijn tegen het virus. Die ‘routekaart’ is erg belangrijk nu In het
kabinet wordt gesproken over een 'routekaart' tot aan het einde van de crisis,
zeggen Haagse bronnen. In die periode zal Nederland de zogeheten 'intelligente
lockdown' beetje bij beetje loslaten. Dit kan langer dan een jaar duren; het is
niet de verwachting dat er nog in 2020 een vaccin tegen het coronavirus
beschikbaar komt. Beetje bij beetje, ja het zal lang duren deze ‘route’
naar het ‘normale’, maar het zal nooit meer worden zoals voorheen! Ik ben
benieuw wat er vanavond in de persconferentie gezegd wordt.
Mijn blog op de website van MEE wil ik met jullie delen:
Gezond leven
Coronatijd en gezond leven! Wat is gezond leven voor me;
nou goed eten, sporten/bewegen, niet teveel tussendoortjes en alcoholgebruik
tot minimum beperken. Hoe doe/beleef ik deze dingen in deze ongewone tijd, ten
tijde van deze ‘corona-crisis’? Nou ik zal je zeggen, dit alles gaat mij nu moeilijk
af! Door alle maatregelen omtrent deze crisis valt mijn hele structuur weg en
deze had ik goed opgebouwd nu, maar de maatregelen gooiden roet in mijn
structuur! En hierdoor is mijn vrijwilligerswerk weggevallen waarop ik mijn
hele structuur had omheen had gebouwd, naïef? Ja, als ik iets geleerd heb is
dat je altijd een ‘plan B’ moet hebben. Door het wegvallen van deze structuur,
ga je opzoek naar alternatieven om dit gapende gat in mijn structuur op te
vangen! En als dit niet lukt raak ik gefrustreerd en geef het op, want de
alternatieven zijn anders en vullen niet het gat op en dus ik meer van andere
dingen van structuur. Zoals bloggen, lezen, series&films kijken. Maar het
vrijwilligerswerk was het fundament van mijn structuur en de rest erop en er
omheen gebouwd, maar het fundament is weg en is de rest los zand en voel ik mij
nutteloos! En wat doe ik als ik mij nutteloos voel? Emotie-eten of
emotie-drinken! Dus alles wat indruist tegen wat ik versta onder gezond leven!
Sporten tja, op mijn manier nu; elke dag mijn buikspieroefeningen, ik loop
iedere dag met mijn armsteunrolator twee keer door het pand, ik heb zo’n
fietsapparaat die je zowel voor benen en armen kan gebruiken, ik heb
verschillende fysiotherapie elastieken waarmee ik verschillende oefeningen mee
doe en niet te vergeten mijn ‘gewone’ trippel beweging van de rolstoel. Zo doe
je toch iets aan sport, nou ja sport, ik noem het meer ‘in beweging zijn en
blijven’. Eten...niet teveel tussendoortjes; gaat goed, maar soms eet ik mijn
frustratie nu weg. Buiten de deur heb je deze mogelijkheid niet, nu dit is
weggevallen in deze ‘verleiding ‘ er wel! En alcoholische drankjes tot een
minimum beperken valt zwaar nu, omdat de structuur weg is, mijn structuur, valt
het mij zwaar om mijn verdriet, frustratie, zorgen en angsten niet ‘weg te
drinken’, het is gewoon lekker en dit maakt het zwaar ook. Het verdoofd deze
gevoelens, gaan niet weg, dit weet ik wel hoor! Maar oh wat is de verleiding
groot, ik snap hoe alcohollisten zich voelen en hier maak ik mij zorgen om…ligt
dit bij mij op de loer nu? De verleiding is er dus…
Soms voel ik mij kloten en pessimistisch, maar vaak ook
vrolijk en juist optimistisch. Dit is wat deze crisis ook doet, spelen met mijn
emoties…de ene keer de optimist en de andere keer de pessimist, dit kan zich
snel opvolgen, gebeurd meerde keren op de dag dit wisselen van emoties;
stemmingswisselingen.
7 mei
Trouw : Kabinet kiest route door nog onbekend terrein
Na aanvankelijke voorzichtigheid kiest het kabinet nu
toch voor versoepeling van de coronamaatregelen. Daarmee neemt het ook
risico's.
Je kunt hier mee eens zijn of niet, maar we snakken naar
‘versoepeling’ en verlangen als bevolking na een lange periode van deze
‘intelligente-lockdown’ naar versoepeling. Het kabinet wijst ons een route uit
deze crisis en dat is absoluut geen korte route! Het kabinet geeft ons als
bevolking ook vertrouwen door een beroep te doen op ons
verantwoordelijkheidsgevoel en laten wij dit ook nemen, want alleen samen komen
wij uit deze crisis, zij het langzaam. Volgens minister Hugo de Jonge van
volksgezondheid gaat Nederland na de 'uitbraakfase' en de huidige
'overgangsfase', richting 'de controlefase'. Die periode kan een jaar of langer
duren, tot er een vaccin is. Het virus waart al die tijd nog rond en zal nu en
dan de kop weer opsteken. Veel zal daarom nog niet mogelijk zijn. Er zullen
zeker geen grote evenementen zijn vóór 1 september. Volle kerken en
stadions zitten er echt niet in, zei Rutte. "Het virus is graag op plekken
waar mensen luid zingen of schreeuwen."
De route zoals hij gepresteerd is, maar wel met het
verzoek, eigenlijk een voorwaarde, dat we ons wel aan de maatregelen houden,
anders gaat het niet door:
11 mei
De meeste contactberoepen (kappers, masseurs,
rij-instructeurs) mogen weer beginnen. Basisscholen en kinderopvang gaan open.
Buitensporten zijn toegestaan (op afstand). Bibliotheken gaan open.
1 juni
Horeca kan voorzichtig beginnen. Restaurants en cafés
kunnen maximaal dertig personen ontvangen, mits op afstand. Terrassen gaan
open. Bezoekers zijn weer welkom in theaters en bioscopen. Leerlingen in
voortgezet onderwijs mogen naar school. In het ov is het dragen van mondmaskers
verplicht.
1 juli
Horeca, culturele instellingen en bioscopen mogen uitbreiden
naar maximaal honderd gasten. Dit geldt ook voor kerken. Voorzieningen op
campings en vakantieparken gaan open.
1 september
Alle sport weer toegestaan, inclusief wedstrijden,
maar wel zonder publiek. Dit geldt ook voor betaald voetbal. Fitnessclubs,
casino's, coffeeshops en sauna's gaan open.
8 mei
Trouw : 'Concentreer coronazorg in centra'
Dit is voor mij even een dag om niet te bloggen, gewoon
lekker even van de zon geniet op de achterplaats. Daar heb ik ook lekker een
spelletje yahtzee gespeeld met mij medebewoners, heerlijk gelezen onder het
genot van een heerlijk glaasje water (goed drinken met dit zonnige weer)
9 mei / 10 mei
Trouw : Verpleeghuizen wilden al vroeg testen, maar
werden geweigerd
Vandaag is de eerste dag dat ik echt even klotengevoel
heb, draai muziek die deze stemming ook benadrukt. Angst en zorgen; m.n. zorgen
om het zien van mijn zoon, zorgen om überhaupt op bezoek te gaan...rijden
taxiën wel en hoe? Ik weet wel dat ik mij hier geen zorgen over hoef te hebben,
met diverse aanpassingen moet dit kunnen, maar het gevoel bekruipt mij toch
wel! Komt dit door het horen en zien van de vele (negatieve & positieve)
nieuwsberichten?
Naar mijn vrijwilligerswerk gaan bijvoorbeeld, ben dan
ook afhankelijk van taxi’s! Vallen ze onder openbaar vervoer? Zijn mondkapjes
dan een verplichting? Tja, als het moet prima, zolang ik maar weer ‘weg’ kan!
De woonlocatie heeft strenge maatregelen sinds het begin van deze
‘Corona-crisis’, we mogen niet veel en zeker niet weg nu, wat wel helpt het virus
buiten deze deuren te houden en dit is gelukt! Neemt niet weg dat ik, morgen
beginnen we aan de 9e week van de ‘intelligente-lockdown’, nu pas
een dag heb van een klotengevoel. En gelukkig nu pas! Het heeft ook wel lang
genoeg geduurd nu; hunker nu naar deze ‘versoepelingen’ en zeg nou eerlijk: jij
ook. Wel met de voornemens om alle voorzichtigheid en geldende regels nog in
acht te nemen.
Stond ook in de krant vandaag Drankomzet stijgt:
spoelen we de coronablues weg? Van Hasselt maakt zich vooral zorgen om
kwetsbare gevallen, vertelt ze. "Mensen die eenzaamheid, stress of
verveling wegdrinken, bijvoorbeeld. Bij hen kan alcoholgebruik nu gemakkelijker
uit de hand lopen." De coronacrisis verandert ons drankgedrag, zo
blijkt uit cijfers van databedrijf Iri. Dat is te zien bij elke soort drank:
gaven we vorig jaar in deze periode 111 miljoen euro uit aan wijn, inclusief
mousserende wijn, dit jaar is dat 122 miljoen. De omzet van sterke drank steeg
van bijna 59 naar 65 miljoen euro.
Drankgebruik…tja corona is geen excuus, maar uiteindelijk
is de verleiding thuis groter, zonder een eetafspraak in het vooruitzicht of
gezellig met vrienden ff de kroeg in…nee dat zit er niet in, dus dan maar
thuis. Kids naar bed, eindelijk geen drukte meer om je kop, alleen nog een
zeurende vrouw maar ook dit kun je verdoven met alcohol…oh wat zul je ‘lekker’
slapen.
11 mei
Trouw : Fiscus erkent: Toch sprake van etnisch
profileren
Vandaag viel mij deze titel op in de krant Beleidsloosheid,
wat een weelde wat gaat over een ander virus dat er al veel langer is. In
2003 luidde de Algemene Rekenkamer in het rapport 'Tussen beleid en uitvoering'
de noodklok over de koppeling tussen de ambities van de rijksoverheid en de
resultaten. Er waren twaalf maatschappelijke sectoren verkend. De Rekenkamer
had geen enkel voorbeeld kunnen vinden waar de rijksoverheid de uitvoering in
de hand had. Ja je leest het goed…geen enkele! Er is een algemene cultuur
gekomen dat er beleid moet zijn voordat men tot uitvoering over kan gaan. Er is
een papiercultuur ontstaan bij ambtenaren en dit past niet in de huidige
maatschappij. Jongeren zien het nut niet in van alle nota’s en beleidsstukken
terwijl de uitvoering hierdoor word vertraagt of zelfs niet gebeurd! Een
maatschappij op papier. De beleidsziekte, het maken van beleid omwille van
het beleid, heeft epidemische vormen aangenomen. Met name op 's Rijks burelen
heerst het idee dat de maatschappij maakbaar is met papier, door nota's. Nu
er deze crisis is, is de overheid flexibeler dan ooit, minder beleidsstukken,
minder papier en minder bureaucratie…misschien is de tijd nu daar om het
rapport van de Algemene Rekenkamer uit 2003 nu eens serieus te nemen en het uit
te voeren! Of moet men er eerst weer nota’s over schrijven door
beleidsmedewerkers en blijven we in een beleidsziekte?
12 mei
Trouw : Advocaten: Recht van verdachten wordt
geschonden
‘Krijg de tering’ hoor je wel eens en horen we na deze
crisis de nieuwe verwensing als we boos zijn op een ander ‘Krijg de Corona’ .
Ja al ons verdriet, woede, verlangens en alle andere emoties kroppen we nu op,
alles komt er een keer uit, maar hoe?
13 mei
Trouw : Patiënten mijden zorg, ook bij ernstige klachten
Vandaag al weer 20 jaar geleden; de vuurwerkramp in
Enschede. Zolang alweer, ik voel mij oud, ben ik ook maar op deze manier word
je wel even met je neus op de feiten gedrukt. Iedereen weet vast nog wel waar
hij/zij was en wat je deed. Ik was bij mijn vriend Sander, kletsen, samen eten
en ik bleef slapen…volgende dag Moederdag dus daar wilde ik naar toe, even
langs bij mijn moeder. We dronken biertje, kletsten wat en op achtergrond stond
de tv aan op het Songfestival, we keken niet, maar stond gewoon aan en ineens
werd het Songfestival onderbroken door een extra nieuwsuitzending. Er had zich
een ramp voltrokken in de stad Enschede; vuurwerkfabriek was ontploft middenin
woonwijk. We keken met onze monden open en vol verbazing naar de
beelden…onvoorstelbaar dit en ook dat er ‘maar’ 23 doden zijn gevallen…gezien
het tijdstip, weer en op de beelden zag je veel kijkers naar ‘een brandje’. Dat
‘brandje’ werd uiteindelijk een explosie vaan een opslagcontainer van vuurwerk,
dat er toen niet meer doden zijn gevallen mag een wonder heten en nu zitten we
met de nasleep van een ander ‘brandje’. Ook in China zeiden ze, net als toen in
Enschede, we hebben het in de hand en onder controle! Niets bleek minder
waar…er volgende een explosie die een hele buurt wegvaagde. Nu, 20 jaar later,
zitten we met de nasleep van een explosie van een virus, niet plaatselijk, maar
wereldwijd! Een pandemie!
14 mei
Trouw : Het krediet van Bijleveld raakt op
Des te langer dit duurt, des te
minder inspiratie en zin ik heb om deze blog bij te houden. Het wordt steeds
moeilijker om zinnen te vinden, onderwerpen te vinden en mij hier nog toe
zetten. Elke dag hetzelfde is niet leuk; muziek luisteren, krant lezen,
computeren, bloggen, wasjes draaien, boek lezen, series kijken of een film…het
word een sleur. Coronamoeheid, op de rand van wat een psycholoog depressie
noemt. Eerst had je hoop, wilde vechten en voelde je de wil om tegen dit virus
te vechten, maar dit duurt mij nu te lang. Wilskracht heb ik veel en dit moet
ik nu inzetten om mijn eigen gevecht aan te gaan nu; vechten tegen de sleur, de
zwartgallige gedachten die nu soms opkomen, vechten te depressiviteit. Dus een
belletje, een kaartje, een appje…doen mij goed. Het vult mijn wilskracht weer
aan die ik soms in dit ‘gevecht’ kwijtraak.
Een ding wil ik nu duidelijk maken ik ben niet depri, maar dit zijn gevoelens
die mij zo nu en dan bekruipen.
Ik snak naar nieuws over Brexit, stikstof,
raketlanceringen Noord-Korea, Iran die weer eens tegen USA pist, Poetin die
zich weer een keer belachelijk maakt, klimaatverandering gewoon nieuws, ik ben
Coronamoe!
Reacties
Een reactie posten